ΣΕ ΛΙΓΟ ΟΛΗ Η ΕΛΛΑΔΑ ΘΑ ΜΠΕΙ ΣΤΟΝ ΤΕΙΡΕΣΙΑ…
αι μπροστά σ’ αυτό που έρχεται και που ήδη ζουν κάθε μέρα, κάθε ώρα οι επιχειρήσεις, το ποσόν του 1.515.832.447 των ακάλυπτων επιταγών είναι πράγματι μικρό.
Η αίσθηση παραγόντων της αγοράς είναι ότι σε λίγους μήνες όλη η Ελλάδα θα έχει μπει στον Τειρεσία! Και αυτή η εκτίμηση δυστυχώς δεν απέχει καθόλου από την πραγματικότητα.
Και αυτό έρχεται να προστεθεί στην άλλη βόμβα που πάει να σκάσει, τα 150 δισ. ευρώ στα οποία ανέρχεται το επιχειρησιακό χρέος στις τράπεζες, όπως αποκαλύψαμε την περασμένη Κυριακή, ένα χρέος δυναμίτης, στο οποίο μέχρι τώρα δεν είχε δοθεί σημασία…
Μαζί με το ποσό των ακάλυπτων επιταγών το μίγμα είναι εκρηκτικό…
Σήμερα, η αγωνία της κάθε επιχείρησης, μικρής και μεγάλης, είναι το πώς θα αποτρέψει το σφράγισμα της επιταγής, για να μην μπει στα μαύρα κατάστιχα του Τειρεσία, γιατί από κει και πέρα δύσκολα μπορεί να αντέξει, μπλοκ επιταγών δεν μπορεί να πάρει, ακόμη και η στοιχειώδης δανειοδότηση σταματάει.
Γι’ αυτό η καθημερινή προσπάθεια της κάθε επιχείρησης είναι πώς θα μετακυλίσει χρονικά την πληρωμή της επιταγής, αντικαθιστώντας την με άλλη που λήγει αργότερα. Κι αυτό κάποια στιγμή θα φρακάρει… Οπότε και η βόμβα που θα σκάσει θα είναι μεγατόνων…
Είναι λάθος πάντως να χαρακτηρίζονται «φέσια» οι ακάλυπτες επιταγές. Είναι, στο μεγαλύτερο ποσοστό τους, συνέπεια:
1) Της στάσης πληρωμών που έχει κηρύξει το Δημόσιο, και το χρέος του στην αγορά ξεπερνά τα 6,5 δισ. ευρώ.
2) Της ύφεσης που έχει εκτοξευθεί σε πρωτοφανή ποσοστά (στα τρία χρόνια μετριέται στο 10%) και αυτό έχει προκαλέσει μεγάλη αναδουλειά και τα περισσότερα καταστήματα κτυπάνε μύγες. Τα λουκέτα πολλαπλασιάζονται, και σε δρόμους που άλλοτε έσφυζαν από ζωή τώρα δεν προλαβαίνεις να μετράς κλειστά μαγαζιά. Κυριολεκτικά σε πιάνει η καρδιά σου, υπολογίζοντας και τα χειρότερα που έρχονται.
3) Του ότι «ξεζουμίστηκε» και η τελευταία ρανίδα ρευστότητας στην αγορά, από τη στιγμή που και οι τράπεζες κατέβασαν τα ρολά και με το σταγονόμετρο δίνουν μικροποσά ζητώντας ένα σωρό εγγυήσεις…
Όταν επομένως έχουν ανατραπεί όλα τα δεδομένα, όταν μια επιχείρηση έδινε μια επιταγή υπολογίζοντας ότι θα πουλήσει τα προϊόντα και τις πρώτες ύλες που είχε προμηθευτεί και ο τζίρος βυθίστηκε κατακόρυφα, από πού θα βρει χρήματα για να την πληρώσει;
Και η αδυναμία πληρωμής των υποχρεώσεων μιας επιχείρησης δεν είναι αστήρικτη, από τη στιγμή που το Δημόσιο αδυνατεί να πληρώσει τις οφειλές του προς τον ιδιωτικό τομέα.
Οι περικοπές μισθών, συντάξεων, επιδομάτων, η κατάργηση του δώρου και οι απολύσεις μείωσαν την αγοραστική δύναμη που είχε ο πολίτης και η οικογένεια, και αυτό στέρησε χρήματα από την αγορά, περιόρισε την κατανάλωση.
Όπως επίσης και οι συνεχείς αυξήσεις των φόρων (ΦΠΑ, έκτακτη εισφορά, τέλη κυκλοφορίας) και της τιμής των καυσίμων συρρίκνωσαν τα εισοδήματα του καθενός.
Τα νούμερα που ανακοινώθηκαν επίσημα την εβδομάδα που πέρασε προκαλούν σοκ και δέος.
Στο 23% θα φτάσει η ανεργία το 2012. Ήδη μέχρι τώρα οι άνεργοι μετριούνται σε 864.000 και στο τέλος του χρόνου υπολογίζεται ότι θα ξεπεράσουν το 1.000.000(!), αριθμός που μας πάει πίσω στο 1960!
Από εκεί που είχαν κέρδη οι επιχειρήσεις, καταγράφουν ζημίες. Αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία μελέτης της ICAP, σύμφωνα με την οποία σε 25.616 επιχειρήσεις που έχουν δημοσιεύσει ισολογισμούς μέχρι 19.7.2011 η κερδοφορία του ιδιωτικού τομέα έχει υποστεί βαρύτατο πλήγμα και οι επιχειρήσεις εμφανίζουν ζημίες ύψους 2,33 δισ. ευρώ το 2010, έναντι κερδών περίπου 4 δισ. ευρώ το 2009.