Γραμματείς και Φαρισαίοι

Πλήρης και απόλυτη η αποστροφή προς τις αντιλήψεις «ηρωοποίησης» του χουντισμού ως περιόδου και ως «απολογισμού», όποιος κι αν τις εκφράζει, από Μητροπολίτη μέχρι τον τελευταίο «βαρεμένο» φασίστα που μπερδεύει την ελευθεροστομία των Αγωνιστών του 1821 με την αντιδημοκρατία, τη χυδαιότητα συνθημάτων και χειρονομιών «ισάξιων» με τα τανκς που κατέλυσαν τη λαϊκή κυριαρχία.

Αλλά δεν θα μας «κουνήσουν το μυαλό» και τα γιουσουφάκια του Μνημονίου. Γιατί είναι αυτά που «παρέλαβαν» το 1974 την ιστορική ευθύνη και εντολή «δώστε τη χούντα στον λαό» και τη μετέτρεψαν σε «στιγμιαίο», με αποτέλεσμα να φυλακιστούν τα «όργανα του εγκλήματος» και να αποδοθούν πάλλευκοι από το πλυντήριο που ονομάστηκε «μεταπολίτευση» οι ηθικοί αυτουργοί.

Ολόκληρη, δηλαδή, η παρέα των δωσίλογων, των μαυραγοριτών, των τσογλανιών και των αλητών που συγκροτούν σήμερα σε μεγάλο βαθμό την κοινωνική «ελίτ», το χυδαίο σκουπιδαριό των «επιχειρηματιών» που φτιάχτηκαν με τα δάνεια του Λαδά, που έγιναν στην πορεία «μεγαλοεφοπλιστές» και «μεγαλοεργολάβοι» δημοσίων έργων και, τέλος, «μεγαλοεκδότες» και «μεγαλοκαναλάρχες» την περίοδο 1985 και μέχρι σήμερα.

Είναι όλοι αυτοί με τους οποίους συναγελάζεται –κυριολεκτικά– και συνευρίσκεται –μεταφορικά και κυριολεκτικά– η «πολιτική ηγεσία» της «μεταπολίτευσης», με την τιμητική εξαίρεση των κομμάτων της «παραδοσιακής» Αριστεράς και ένιων προσωπικοτήτων της «αστικής» πολιτικής τάξης.

Είναι όλοι αυτοί με τους οποίους έκαναν μπίζνες αδιάκοπα και αδιαλείπτως οι κυβερνήσαντες την Ελλάδα από το 1974 μέχρι σήμερα.

Είναι όλοι αυτοί οι οποίοι μισθοδοτούν τους «έγκριτους» κονδυλοφόρους που στηρίζουν αναφανδόν σήμερα τον «μονόδρομο σωτηρίας» του προδοτικού Μνημονίου. Είναι, τέλος, όλοι αυτοί που ούτε οι ίδιοι ούτε οι οικογένειές τους γνώρισαν από κοντά τι σήμαινε να αντιστέκονται στον Ντερτιλή και στους ομοίους του τότε που ήταν πανίσχυροι – και όχι τώρα που βρίσκονται είτε στη φυλακή είτε στον τάφο είτε στη λήθη. Αλλά φρόντισαν τότε να διάγουν… ασφαλώς και «νομιμοφρόνως».

Ε, όλοι αυτοί… έφριξαν, λέει, με τον Αμβρόσιο. Γραμματείς και Φαρισαίοι… Στο διάολο!