ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΣΗ ΓΙΑ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΑ ΣΚΑΝΔΑΛΑ ΔΕΝ ΔΙΝΩ

Θέλουν δηλαδή να ξεπουλήσουν τα πάντα, χωρίς καμιά, έστω στοιχειώδη, ακόμα και για τα μάτια, διαφανή διαδικασία, με γύρευε ποιες συμφωνίες και παζάρια κάτω από το τραπέζι, και να μην έχουν οι κύριοι του Ταμείου καμία ευθύνη… Κάτι που δεν έχει προηγούμενο σε καμία ευνομούμενη πολιτεία. Ζητούν δηλαδή ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ της διαφθοράς, την οποία τελικά μόνο στα λόγια καταγγέλλει ο πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου.

Ενδεχομένως τα μέλη του Ταμείου, προεξοφλώντας τις τεράστιες πιέσεις που θα τους ασκηθούν από μεγαλοπαράγοντες, ντόπιους και ξένους, αλλά και από κυβερνητικά στελέχη, με το πρόσχημα ότι χρειάζεται χρήματα η χώρα, κάντε τα στραβά μάτια, θέλουν να έχουν προφυλαγμένες εκ των προτέρων τις πλάτες τους, γι’ αυτό και απαιτούν να τους διασφαλιστεί ασυλία, ώστε να μην κάτσουν στο σκαμνί.

Το όχι σε εξουσιοδότηση σε υπό… καλλιέργεια σκάνδαλα, ο Αντώνης Σαμαράς το κατέγραψε στη συνέντευξή του την περασμένη Κυριακή στην «Καθημερινή». Απαντώντας σε σχετική ερώτηση, τόνισε:

«Η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας είναι δύσκολο έργο. Έπρεπε να έχει γίνει από χρόνια. Κάποια κυκλώματα τη σφετερίζονταν, κάποια άλλα την εποφθαλμιούσαν, κι όλοι αυτοί δεν ήθελαν κανέναν να θέσει θέμα ”αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας”… Εμείς το θέσαμε.

Όμως οι κίνδυνοι είναι πολλοί και μεγάλοι. Γι’ αυτό πρέπει να γίνουν τα σωστά βήματα. Δεν πρέπει να δημιουργήσουμε την εντύπωση ότι δίνουμε εξουσιοδότηση σε μελλοντικά σκάνδαλα! Τι θέλετε; Να κλείσω τα μάτια στο παλλαϊκό αίτημα για περισσότερη διαφάνεια; Κι αυτήν ακόμα την άποψή μου μήπως τη θεωρείτε… ”λαϊκιστική”; Γι’ αυτό μας βλέπετε πολύ προσεκτικούς. Όταν ξεκινήσαμε να το λέμε πέρυσι, πολλοί τότε μας ειρωνεύθηκαν. Ανάμεσά τους και κάποιοι που σήμερα μας ρωτούν: ”Γιατί δεν βοηθάμε περισσότερο την κυβέρνηση;”

Απαντώ. Τη βοηθάμε όσο μπορούμε! Άλλωστε, αυτό το έργο εμείς θα το συνεχίσουμε αύριο. Γι’ αυτό πρέπει να προσέξουμε να μην μπει σε λάθος δρόμο…».

Να αλλάξει το λάθος

Ως προς την… καραμέλα της συναίνεσης, που χρησιμοποιεί συνεχώς η κυβέρνηση, ο Σαμαράς παραμένει αταλάντευτα στην ίδια γραμμή:

«Συναίνεση στο λάθος δεν δίνω. Συναίνεση για να αλλάξουμε πολιτική, για να διαπραγματευθούμε μιαν άλλη πολιτική, που θα βάλει μπροστά την ελληνική οικονομία, αμέσως. Τώρα, αύριο, χθες…

Πιστεύω πως όσο οι στόχοι του προγράμματος πέφτουν απελπιστικά έξω, τόσο ωριμάζει στους εταίρους μας η ιδέα ότι το πρόγραμμα πρέπει να αναθεωρηθεί.

Αλλά διαπραγμάτευση δεν σημαίνει να δέχομαι κάθε ”διόρθωση λάθους” που μου δίνουν, σημαίνει ότι ζητώ να αλλάξει το λάθος οριστικά!».