Έλα Μιχάλη μου, να δεις το χάλι μου..
Η επίσκεψη-αστραπή του Μισέλ Πλατινί στην Αθήνα, ασφαλώς και ουδέν προσέφερε αλλά και ουδέν πρόκειται να προσφέρει, στην επίλυση των προβλημάτων που ταλαιπωρούν, τις τρεις τουλάχιστον τελευταίες δεκαετίες, τα ποδοσφαιρικά μας πράγματα. Επισημάνθηκε, άλλωστε, αυτό από έγκριτους δημοσιογράφους, γίνεται όμως αντιληπτό και κατανοητό το σκεπτικό της σχετικής πρόσκλησης, από τους… πάντες όλους.
Στην Ελλάδα, δεν φταίνε, κατʼ ανάγκη οι θεσμοί, αλλά τα πρόσωπα τα οποία κατά τις περιστάσεις τους εκφράζουν. Που τους ενισχύουν ή τους απαξιώνουν, τους προσδίδουν κύρος και σεβασμό ή τους αφαιρούν από τα γνωρίσματα εκείνα τα οποία θα έπρεπε να τους περιβάλλουν.
Από την εισαγωγή του επαγγελματισμού στο ελληνικό ποδόσφαιρο, με την ψήφιση του σχετικού νόμου το έτος 1979, έως και τις μέρες μας, ουδείς από τους με οποιονδήποτε τρόπο εμπλεκόμενους φορείς, επιχείρησε τη δημόσια αυτοκριτική του. Προκρίθηκε η στρεβλή οδός της μετακύλισης ευθυνών και ασφαλώς ουδέποτε κεφαλαιοποιήθηκε και κατά συνέπεια ουδέποτε αξιοποιήθηκε η συσσωρευμένη, αυτή, εμπειρία, προς την κατεύθυνση του κοινού συμφέροντος.
Πέρα από κάθε επιφύλαξη, ο βαθμός ευθύνης δεν είναι ο ίδιος, όπως δεν είναι το ίδιο εύκολες και οι παρεμβάσεις, στο μέτρο και στο βαθμό που τέτοιες θα εκδηλωνόντουσαν
Επιπρόσθετα, με το ανάθεμα να πέφτει πάντα στις (δεδομένες) ευθύνες της Πολιτείας και στην έλλειψη πολιτικής βούλησης, κάπου ξεγλίστρησε και ακριβέστερα… κρύφθηκε το ζήτημα της έλλειψης αθλητικής -και εν προκειμένω ποδοσφαιρικής- βούλησης. Οι έχοντες την έξωθεν καλή μαρτυρία (π.χ. Γ. Λυσαρίδης, Αρ. Καμάρας, Λ. Νικολάου κ.α) απομονώθηκαν, όταν… αποτόλμησαν να παρέμβουν ,έτσι ώστε αποθαρρύνθηκαν και όσοι άλλοι θα ακολουθούσαν, ενδεχομένως, το παράδειγμά τους.
Μοιραία, άνθησαν οι παράγκες, εν όψει και της νοοτροπίας που επικράτησε για την πρόσδεση ομάδων στο άρμα της μιας ή της άλλης μεγάλης δύναμης. Έλειψαν, άλλωστε, και πρόσωπα ειδικού βάρους και αναστήματος, όπως για παράδειγμα οι αείμνηστοι Γ. Παντελάκης, Ντ. Κοσμόπουλος και άλλοι ενώ, συν τω χρόνω, οι εκδηλώσεις βίας, μέσα και έξω από τους αγωνιστικούς χώρους, χτυπούσαν στο κόκκινο. Με την Πολιτεία να συγκαλεί, κάθε φορά… συσκέψεις και να μεταθέτει τη λύση των προβλημάτων στον… εκάστοτε νέο αθλητικό νόμο.
Ατυχώς, μεγάλες είναι και οι ευθύνες του οπαδικού τύπου, για να περιοριστούμε… σε αυτά! Οι κασέτες έδειξαν το βάθος της σήψης. Αυτή προϋπήρχε, ίσως όχι με τόσο… προηγμένες μορφές
Εν πάση περιπτώσει, τι να σου κάνει και ο Μιχάλης [Μισέλ] Πλατινί, μπροστά σʼ αυτό το χάλι; Ποιά… τεχνική ή τεχνοκρατική βοήθεια να παράσχει; Πλάκα, κάνουμε;
Αν εμείς δεν θέλουμε -αλλοίμονο αν συνομολογήσουμε ότι δεν μπορούμε- θα μας σώσει ο Μιχάλης;
Το ζήτημα, λοιπόν, είναι αν θέλουμε. Και η αυτονόητα αναμενόμενη απάντηση είναι πως ναι, θέλουμε και… παραθέλουμε!
Αυτή μας τη θέληση, καλούμαστε να την επιβάλλουμε σε εκείνους που δεν θέλουν.
Και βρίσκονται, δεξιά και αριστερά, στον ίδιο τον χώρο. Θα την επιβάλλουμε; Διατηρούμε σοβαρές επιφυλάξεις, σε αντίθεση με τον κ. Π. Γερουλάνο που δεν… βλέπει λόγους να μην ξεκινήσουν, το ταχύτερο, τα Πρωταθλήματα .
Αλήθεια, δεν τους βλέπει;
Κρίμα!
Σ.