Τρεις φορές είχε προτείνει ο Κωνσταντίνος στον Καραμανλή να επιστρέψει!
Λάδι στη φωτιά έριξε η απάντηση με επικριτικούς χαρακτηρισμούς κατά του Κωνσταντίνου που έστειλε ο γενικός διευθυντής του Ιδρύματος «Κων. Καραμανλή», καθηγητής και ακαδημαϊκός Κων. Σβολόπουλος, στο «Βήμα», που είχε κάνει το αφιέρωμα στα Ιουλιανά, δημοσιεύοντας μια συνέντευξη του τέως που είχε δώσει το 2006. Ο οποίος τα πήρε στο κρανίο και αποφάσισε να απαντήσει, αποκαλύπτοντας προφανώς πράγματα και συζητήσεις που μέχρι σήμερα είναι άγνωστα. Τελικά, όμως, με παρέμβαση στενών συνεργατών του Κωνσταντίνου Καραμανλή στον τέως βασιλιά δεν προχώρησε…
Σύμφωνα με πληροφορίες, οι ίδιοι οι συνεργάτες του «Εθνάρχη» ήταν αντίθετοι στο να υπάρξει απάντηση στις αναφορές του Κωνσταντίνου, στην παλιά συνέντευξή του που ξαναδημοσίευσε το «Βήμα», πλην όμως επέμεινε ο αδελφός του Καραμανλή, ο Αχιλλέας, και τελικά στάλθηκε η επιστολή που υπογράφει ο κ. Σβολόπουλος.
Η οποία όμως μάλλον εκθέτει τον Καραμανλή, μια και σ’ αυτήν το βασιλικό πραξικόπημα, που κατάργησε τον πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου και άνοιξε την πόρτα στην Αποστασία, και οι «πρωτοβουλίες» των ανακτόρων χαρακτηρίζονται «αστοχίες του 1965» (!), ενώ οι εκλογές βίας και νοθείας του 1961 «αμφιλεγόμενη εκλογική διαδικασία», που όμως ο ίδιος ο Κωνσταντίνος Καραμανλής τις είχε νομιμοποιήσει, από τη στιγμή που ορκίστηκε πρωθυπουργός και παρέμεινε στην εξουσία ως τον Νοέμβριο του 1963, οπότε παραιτήθηκε μετά την κόντρα του με τη Φρειδερίκη, που επέμενε να γίνει η επίσημη επίσκεψη του βασιλικού ζεύγους στο Λονδίνο. Πάντα δε απέρριπτε τις καταγγελίες του Γεωργίου Παπανδρέου που έχουν καταγραφεί με αδιάψευστα στοιχεία στη «Μαύρη Βίβλο» που εκδόθηκε τότε, όπου μέχρι νεκροί και… δέντρα ψήφισαν σε εκείνες τις εκλογές του Δόβα, ο οποίος είχε αναλάβει υπηρεσιακός πρωθυπουργός με τη συναίνεση της ΕΡΕ του Καραμανλή. Το κυρίαρχο στίγμα της απάντησης είναι η αναζωπύρωση της άσβεστης κόντρας με το παλάτι, με την επισήμανση ότι «η εμπειρία (του Καραμανλή) των τελευταίων 15 ετών τον είχε οδηγήσει στο πολιτικό πόρισμα ότι η διατήρηση της βασιλείας δεν προσφερόταν για να συμβάλει σε κάθε περίπτωση ευεργετικά στη διασφάλιση της ομαλής δημοκρατικής λειτουργίας».
Τρεις φορές τού είχε προτείνει ο τέως να γυρίσει
Σύμφωνα με απόλυτα έγκυρες πηγές, ο Κωνσταντίνος, μέσω του πρέσβη Δημήτρη Μπίτσιου (τον οποίο ο Καραμανλής μετά τη Μεταπολίτευση έκανε υπουργό Εξωτερικών), είχε στείλει στον διαμένοντα στο Παρίσι πρώην πρωθυπουργό μήνυμα να επιστρέψει στην Ελλάδα. Ακόμη και τις παραμονές του πραξικοπήματος των συνταγματαρχών. Αλλά και τις τρεις φορές η απάντησή του ήταν αρνητική. Προφανώς γιατί ήξερε πως δύσκολα θα μπορούσε να κερδίσει τις εκλογές έχοντας απέναντί του τον Γέρο της Δημοκρατίας, που σήκωσε όλο τον αγώνα κατά της ανωμαλίας του 1965, όταν ο Καραμανλής παραθέριζε στη γαλλική πρωτεύουσα από τον Νοέμβριο του 1963, όπου είχε φύγει αεροπορικώς με διαβατήριο στο όνομα «Τριανταφυλλίδης». Στην τελευταία επίσκεψη του Μπίτσιου στο Παρίσι, που έγινε στις 10 Μαρτίου 1967, έναν μήνα και κάτι πριν από το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου, σε σημείωμά του ο Καραμανλής γράφει ότι τον επισκέφθηκε «αφενός μεν για να με ενημερώσει για την κατάσταση στην Ελλάδα και αφετέρου για να με παρακαλέσει να αναθεωρήσω την απόφασή μου και να επανέλθω εις την ενεργό πολιτική». Ενδεχομένως, αν είχε επιστρέψει, να είχε αποτραπεί το πραξικόπημα των συνταγματαρχών.
Ολίγη… εκτροπή τού πρότεινε ο Κ. Τσάτσος
Μέρες που είναι σήμερα και οι μνήμες πάνε πίσω, εκεί όπου ξεκίνησε η τραγωδία της Κύπρου, είναι χρήσιμο να γνωρίζει η κοινή γνώμη διεργασίες και συζητήσεις που γίνονταν στο παρασκήνιο.
Πολλά άγνωστα στοιχεία προκύπτουν από το βιβλίο-ντοκουμέντο του πολιτικού αναλυτή Αλέξανδρου Βέλλιου, με τίτλο «Η αλληλογραφία της αυτοεξορίας – Κ. Καραμανλής 1963 – 1974», που εκδόθηκε το 1995. Στις 3 Οκτωβρίου 1966, σε επιστολή που είχε στείλει στον Καραμανλή ο πρώην υπουργός του, ακαδημαϊκός Κων. Τσάτσος, που μετέπειτα έγινε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, έγραφε:
«Εισηγούμαι παρεκτροπήν από το πολίτευμα και μια προσωρινή δικτατορία – ίσως ενός έτους», σημειώνοντας ότι «εκείνος που θα επωμιστεί την παρεκτροπήν πρέπει να την κυρώσει δι’ ενός δημοψηφίσματος». Και επισήμαινε ότι «δικτατορίες χωρίς ονοματισμένο δικτάτορα δεν κουβεντιάζονται».
Και ο νοών νοείτω και ο καθένας βγάζει τα συμπεράσματά του. Στις 25 Οκτωβρίου ο Κωνσταντίνος Καραμανλής απαντά στον Τσάτσο: «Η εκτροπή θα πρέπει να προληφθεί ή αν επιχειρηθεί να χειραγωγηθεί, τόσο από απόψεως διαδικασίας, όσο και από απόψεως σκοπού»! Και θέλοντας προφανώς να πει τι εννοεί συμπληρώνει:
«…. θα πρέπει δηλαδή να είναι σχετικώς (!) νομότυπη, κάπως ελεγχόμενη και να έχει ως σκοπόν την αναστήλωση της δημοκρατίας».
(Ελεγχόμενη εκτροπή, κάτι ανάλογα με την ελεγχόμενη χρεοκοπία που συζητείται σήμερα. Δεν απέχουν και πολύ οι καιροί…)
Και επιστολή προς Κόλλια!
Αλληλογραφία όμως είχε ανοίξει ο Καραμανλής και με τον πρωθυπουργό της χούντας, τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, τον γνωστό Κόλλια. Δύο μήνες μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα του ζητάει να φροντίσει για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας και την ομαλότητα, μιλάει δε για… επανάσταση και για αγαθές προθέσεις των συνταγματαρχών! Σημειώνει συγκεκριμένα:
«Δεν αμφιβάλλω ότι οι πρωτοστατήσαντες εις την εκτροπήν εκινήθησαν με αγαθές προθέσεις»!
Φόβος και τρόμος η επιστροφή Παπανδρέου
Όλα αυτά ένα είχαν ως επίκεντρο. Το πώς θα παραμείνει η εξουσία στο παλάτι και στη Δεξιά, από τη στιγμή που, όπως και ο Καραμανλής έλεγε, το εγχείρημα της αποστασίας απέτυχε, οι χειρισμοί ήταν λάθος και έγιναν… ερασιτεχνισμοί…
Ο φόβος ήταν ότι θα διολισθήσει η χώρα στους Παπανδρέου. Μάλιστα ο Κων. Τσάτσος, τον Ιανουάριο του 1967, που είχαν προκηρυχθεί οι εκλογές, έγραφε ότι αν χαθούν αυτές οι εκλογές, θα είναι οι τελευταίες ελεύθερες εκλογές για πάρα πολλά χρόνια και ότι θα οδηγηθούμε σε κατάργηση του ελεύθερου πολιτεύματος! Ο δε τότε αρχηγός της ΚΥΠ Κ. Παπαγεωργόπουλος σε έκθεσή του σημείωνε ότι «τυχόν επικράτηση της Ένωσης Κέντρου θα οδηγήσει σε κομμουνιστικοποίηση εσωτερικώς και σε ουδετεροποίηση εξωτερικώς»!