Τι συζήτησαν στο ημίωρο τετ α τετ Χίλαρι – Γιώργος
Όχι της χώρας μας, όχι της ελληνικής οικονομίας, αλλά του Γ. Παπανδρέου, του… «δικού τους» ανθρώπου! Ως ανταπόδοση προφανώς της σταθερής πίστης του στα ιδεώδη της Ουάσινγκτον και της σύμπλευσής του με θέσεις που εξυπηρετούν τα πέραν του Ατλαντικού συμφέροντα.
Είναι η πρώτη φορά στα χρονικά της σύγχρονης Ελλάδας που αμερικανός υπουργός Εξωτερικών σπεύδει να στηρίξει δημόσια και κατʼ αυτόν τον τρόπο έναν έλληνα πρωθυπουργό. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, βέβαια, η κ. Κλίντον είχε έναν πρόσθετο λόγο, ότι ο κ. Παπανδρέου είχε –με τις διασυνδέσεις του στις ΗΠΑ– στηρίξει την προσπάθειά της να πάρει το χρίσμα των Δημοκρατικών για να διεκδικήσει την προεδρία. Κι αν η στήριξη του κ. Παπανδρέου ήταν ο πρώτος και βασικός στόχος τής σύντομης επίσκεψής της στην Αθήνα, το δεύτερο ζήτημα που έδειξε να απασχολεί ιδιαίτερα την αμερικανίδα υπουργό Εξωτερικών είναι τα κοιτάσματα σε φυσικό αέριο και άλλα υλικά που υπάρχουν στην ελληνική επικράτεια. Ήταν κεντρικό θέμα των συζητήσεων που είχε τόσο με τον Στ. Λαμπρινίδη, όσο και με τον Β. Βενιζέλο, το είπε ξεκάθαρα και στη συνέντευξή της στην «Καθημερινή». Συνέδεσε μάλιστα την υπόθεση με τις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η σημαντική στρατηγική θέση της Ελλάδας σε συνάρτηση με τις ιστορικές σχέσεις με τις χώρες της Μεσογείου παρουσιάζουν μια μεγάλη ευκαιρία για την Ελλάδα, γιʼ αυτό αν σκεφτεί κανείς τους τομείς του μέλλοντος, και η ενέργεια είναι τέτοιος τομέας, το πώς θα τοποθετηθεί η Ελλάδα στα θέματα ανανεώσιμων πηγών και καθαρής ενέργειας θα είναι καθοριστικός για το τι θα συμβεί στη περιοχή». Η τοποθέτηση αυτή της κ. Κλίντον συνιστά «κόλαφο» για τη σημερινή κυβέρνηση που μέχρι πρότινος αμφισβητούσε την ύπαρξη κοιτασμάτων αερίου και σχεδόν λοιδορούσε όσους τολμούσαν να υποστηρίξουν το αντίθετο. Μάλιστα η αμερικανίδα υπουργός υπογράμμισε ότι οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας θα μπορούσαν να αποτελέσουν αντικείμενο επενδύσεων από μεγάλες εταιρείες των ΗΠΑ. Στην ίδια συνέντευξη η κ. Κλίντον ανέφερε ακόμη ότι η Ελλάδα μπορεί να γίνει κόμβος συμβατικής ενέργειας με αγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου να διαπερνούν τη χώρα!
Στον τομέα των εθνικών θεμάτων δεν προέκυψε τίποτα νεώτερο από την επίσκεψη της κ. Κλίντον, εκτός κι αν κρίσιμες λεπτομέρειες συζητήθηκαν στο τετ α τετ της με τον Γ. Παπανδρέου. Οι αναφορές της στα ελληνοτουρκικά ήταν γενικόλογες και περιορίσθηκε στη διατύπωση… ευχών για ρύθμιση ορισμένων εκκρεμοτήτων, ενώ την ίδια στιγμή ο Τ. Ερντογάν «προκαλούσε» ισχυριζόμενος ότι δεν υπάρχει ανεξάρτητο κράτος με το όνομα… Κύπρος! Απειλούσε μάλιστα τις Βρυξέλλες ότι θα διακόψει τις διπλωματικές σχέσεις την περίοδο (δεύτερο εξάμηνο του 2012) που η Λευκωσία θα έχει την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πιο ξεκάθαρη ήταν στο Σκοπιανό, επισημαίνοντας ότι «η κυβέρνηση των Σκοπίων πρέπει να γνωρίζει ότι δεν θα μπορέσει να προχωρήσει με ευρωπαϊκή προοπτική μέχρι να λύσει τη διαφορά» με την Ελλάδα.
ΟΣΟΥΣ τυχόν εντυπωσιάσθηκαν από τις «εκρήξεις αυθορμητισμού» της Χίλαρι Κλίντον στη διάρκεια της επίσκεψής της στην Αθήνα θα τους απογοητεύσουμε. Κάθε άλλο παρά ειλικρινείς ήταν. Για να μην πούμε «σικέ» και μας αποδώσουν… αντιαμερικανικά αισθήματα. Σύμφωνα με πληροφορίες, είθισται άλλωστε στην αμερικανική διπλωματία, η κ. Κλίντον κινήθηκε βάσει κειμένου που της είχε ετοιμάσει η εδώ πρεσβεία των ΗΠΑ. Τι θα πει, πώς θα το πει, τι να σχολιάσει, με τι να εντυπωσιασθεί κ.λπ., κανονική παράσταση δηλαδή. Έτσι μόλις μπήκε στο πρωθυπουργικό γραφείο… τα ‘χασε βλέποντας έναν πίνακα ζωγραφικής και με κάθε τρόπο εξέφραζε τον θαυμασμό της… Τον χαρακτήρισε «υπέροχο» χωρίς καν να έχει καταλάβει περί τίνος πρόκειται! Προφανώς μας δούλευε. Τον είδε βαθύ μπλε και νόμισε ότι ήταν θαλασσινό τοπίο, νησί ή κάτι παρόμοιο. Δεν διέφερε βεβαίως, όπως βλέπετε και στη φωτογραφία που δημοσιεύουμε, από έναν τοίχο βαμμένο μπλε. Αλλά και ο Γ. Παπανδρέου που έχει τον πίνακα στο γραφείο του και τον βλέπει κάθε μέρα, ούτε κι αυτός ήταν βέβαιος, απόδειξη ότι κάποια στιγμή είπε ότι υπάρχει στον πίνακα κι ένα νησί… Μόνο που ήταν… άφαντο… Σίγουρα δεν γνώριζε καν το όνομα του ζωγράφου, γι’ αυτό και περιορίσθηκε να πει ότι άλλαξε τους παλιούς πίνακες γιατί ήθελε κάτι πιο σύγχρονο και μοντέρνο. Επί Κ. Καραμανλή στο πρωθυπουργικό γραφείο υπήρχαν πίνακες ιστορικού χαρακτήρα και περιεχομένου, όπως «Η Ελλάς ευγνωμονούσα» του Θεόδωρου Βρυζάκη, οι οποίοι επί Γ. Παπανδρέου αντικαταστάθηκαν από σύγχρονους με… αφηρημένα τοπία, δυσνόητες μορφές και σχήματα. Μεταξύ αυτών και ο πίνακας που προκάλεσε τον… θαυμασμό της Χ. Κλίντον, του Θεόδωρου Στάμου «Ατέρμον τοπίο – Δελφοί». Επιλογή του Γ. Παπανδρέου ή των συνεργατών του προκειμένου να συμβαδίζει με την… ατέρμονα κυβερνητική πολιτική.
Στο πλαίσιο της πολυπολιτισμικότητας και του αφελληνισμού των πάντων. Αλήθεια, κύριε Παπανδρέου, υπάρχει πρωθυπουργός άλλης χώρας, μικρής ή μεγάλης, που να μην έχει στο γραφείο του πίνακα που να αποδίδει κάποια ιστορική στιγμή του έθνους του; Μάλλον έχουμε τη μοναδικότητα…
ΥΓ.: Προς απόδειξη ότι όλα τα είχαν γραμμένα στην κυρία Χίλαρι, η ίδια σκηνή επαναλήφθηκε στο Προεδρικό Μέγαρο. Μόλις μπήκε στο γραφείο του κ. Παπούλια άρχισε να λέει τι όμορφο, τι εκπληκτικό που είναι…