Στης Σοφοκλέους τα παιχνίδια

• Τη Δευτέρα συμπληρώθηκαν έντεκα σερί πτωτικές συνεδριάσεις, σε ένα από τα μεγαλύτερα σε διάρκεια πτωτικά σερί των τελευταίων ετών.

• Την Τρίτη η αγορά αντέδρασε. Ανοδικά, λελογισμένα, αλλά αντέδρασε.

• Την Τετάρτη τα αλληλοσυγκρουόμενα σενάρια αναφορικά με το τι θα αποφάσιζαν οι ευρωπαίοι ηγέτες για την επίλυση του ελληνικού χρέους οδήγησαν την αγορά μας εκ νέου σε αρνητικό έδαφος, με προφανή την… απροθυμία των επενδυτών να αναλάβουν το παραμικρό ρίσκο. Ισχνότατος τζίρος, 50 εκατ. ευρώ όλα κι όλα, ελάχιστες μετοχές σε κίνηση και αναμονή.

• Στάση αναμονής λοιπόν. Η «αφορμή» και η δικαιολογία για την ελληνική χρηματιστηριακή αγορά για να παραμείνει σε ρηχά νερά ακόμα μία εβδομάδα. Μια εικόνα που την έχουμε μεν συνηθίσει, πλην όμως για κανέναν δεν είναι ευπρόσδεκτη. Ούτε το εξαιρετικά περιορισμένο συναλλακτικό ενδιαφέρον ούτε ο ισχνός τζίρος, που καθιστούν εξαιρετικά δύσκολη την απεμπλοκή όσων ιδιωτών –και όχι μόνο– επενδυτών θα ήθελαν να δώσουν τα χαρτιά τους, να κλείσουν τις θέσεις τους, ή ακόμα και να τοποθετηθούν, εκτιμώντας πως τα τωρινά επίπεδα τιμών συνιστούν ευκαιρία αγοράς.

• Για να λέμε πάντως την αλήθεια, αυτή η «συγκρατημένη» στάση των επενδυτών κάθε άλλο παρά αδικαιολόγητη κρίνεται, στον βαθμό που ούτε οι ευρωπαίοι ηγέτες δεν είχαν κατορθώσει να καταλήξουν σε συμφωνία για την αντιμετώπιση της ελληνικής κρίσης μέχρι το πρωί της Πέμπτης!

• Και είναι δεδομένο πως κανείς δεν έδωσε ουσιαστική σημασία ούτε καν στα περιβόητα τραπεζικά stress tests. Όλοι είχαν στραμμένο το ενδιαφέρον τους στη Σύνοδο Κορυφής και στα συμπεράσματά της, εκτιμώντας ότι εάν οι ηγέτες καταλήξουν σε μια στοιχειωδώς «πειστική» λύση οι αγορές, μηδέ της ελληνικής εξαιρουμένης φυσικά, έχουν περιθώρια ανοδικής αντίδρασης έως και κατά 30% σε σχέση με τα σημερινά επίπεδα, ενώ στην αντίθεση περίπτωση δεν είναι απίθανο να διασπαστούν ακόμα και τα επίπεδα των 800 μονάδων (!) για τον Γενικό Δείκτη.

• Σε κάθε περίπτωση και με όποιο σενάριο, οι επόμενες συνεδριάσεις θα έχουν αδιαμφισβήτητους πρωταγωνιστές τις τράπεζες. Εξάλλου δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο τραπεζικός κλάδος είναι αυτός που κατά κύριο λόγο προβληματίζει τους ηγέτες, πολιτικούς και οικονομικούς. Ο τραπεζικός κλάδος είναι αυτός που θα συμμετάσχει αποφασιστικά σε όποια μέθοδο κι αν επιλεγεί για να αντιμετωπιστεί τόσο η ελληνική όσο και η ευρύτερη ευρωπαϊκή κρίση. Εν τέλει, ο τραπεζικός κλάδος είναι αυτός που θα μας δώσει ειδήσεις στο προσεχές μέλλον…