Ο κίτρινος πυρετός του Ραγκούση

Όχι γιατί δεν ξέρουν την αρρώστιά τους. Τη γνωρίζουν. Αλλά γιατί ο γιατρός που έχει το φάρμακο, αρνείται να τους το χορηγήσει.

Έτσι μοιάζει η κατάσταση με τα ταξί και τους χειρισμούς του αρμόδιου υπουργού. Ανώτερο στέλεχος κοντά στον Παπανδρέου, που τους προηγούμενους μήνες έτρεφε μεγάλη εκτίμηση στον Ραγκούση, σήμερα πιστεύει ότι ο υπουργός Υποδομών απλώς αποτελεί ένα πρόβλημα που πρέπει να λύσει τώρα και όχι αργότερα.

Οι σχέσεις Ραγκούση – Ρέππα βρίσκονται πλέον σε οριακό σημείο –το γράφαμε την προηγούμενη εβδομάδα και, δυστυχώς για τη χώρα που ταλαιπωρείται από τους άκομψους χειρισμούς του, επιβεβαιωθήκαμε. Όλοι στην κυβέρνηση αναρωτιούνται τι θέλει και πού το πάει ο υπουργός Υποδομών.

Πολλοί λένε ότι αναζητά τρόπο για να κάνει ηρωική έξοδο τώρα που ο Παπανδρέου βρίσκεται στα κάτω του και ότι δεν θέλει πια να συνδέσει την πολιτική του τύχη με τον «δημιουργό του»!

Ίσως γιατί πιστεύει ότι πρέπει να ανοίξει δική του περπατησιά για την επόμενη ημέρα και ενδεχομένως θεωρεί ότι είναι ευκαιρία η απεργία των ταξί. Αυτό που αναρωτιούνται στο Μέγαρο Μαξίμου είναι γιατί επέλεξε αυτήν την ώρα τη σύγκρουση.

Αναμφίβολα η πολιτική λάμψη του Ραγκούση έχει ξεθωριάσει. Και αυτό φάνηκε με τη μετακίνησή του από τον πρωθυπουργό στο υπουργείο Υποδομών, που ήταν κίνηση σαφέστατης υποβάθμισής του.

Στελέχη του ΠΑΣΟΚ τον χαρακτηρίζουν αχάριστο απέναντι στον Παπανδρέου, που τον διόρισε δύο φορές βουλευτή, βάζοντάς στον στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας, αφού προηγουμένως τον έκανε γραμματέα του κόμματος, προσφέροντάς του προβολή.

Και η ανταπόδοση ήταν να του δημιουργήσει σε μια κρίσιμη ώρα τεράστιο πρόβλημα με τους ταξιτζήδες.

Κάτι ήξεραν οι αρχαίοι όταν έλεγαν ουδείς πιο αχάριστος του ευεργετηθέντος. Από την ώρα που ο κ. Ραγκούσης πήγε στο υπουργείο Υποδομών, δεν έδωσε αναφορά σε κανέναν για τις αποφάσεις του.

Δεν συνεργάστηκε –παρά μόνο μέσω e-mail– ούτε με τον Γενικό Γραμματέα, τον Χάρη Τσόκα, που δύο σχεδόν χρόνια τώρα χειρίστηκε με επιτυχία τα ανοικτά μέτωπα με ΕΡΓΟΣΕ, ΟΣΕ, ΕΘΕΛ και χωρίς κραδασμούς πέρασαν τεράστιες αλλαγές με βάση τις εντολές της «τρόικας», ούτε με τον υφυπουργό του, τον Γιάννη Μαγκριώτη, που προτίμησε να βρίσκεται κοντά του για να έχει το κεφάλι του ήσυχο και να μην έχει την τύχη του Ρόβλια, ούτε με τους αρμόδιους παράγοντες του υπουργείου του, που του έλεγαν ότι η συμφωνία που είχε κλείσει ο προκάτοχός του με την «τρόικα» και τους ταξιτζήδες δεν επιδέχεται αλλαγές γιατί το επάγγελμα απελευθερωνόταν δίχως αντιδράσεις με το ΠΔ του Ρέππα.

Αντί λοιπόν να ξεκαθαρίσει και να έχει μια συνεργασία με όλους αυτούς, διάλεξε τον μοναχικό δρόμο βάζοντας στοίχημα με τον εαυτό του.

Στην πολιτική όμως δεν φτάνει μόνο το τι θέλεις, αλλά και το τι πραγματικά συμβαίνει στην κοινωνία και πώς αντιδρά. Δεν είναι ποτέ δεδομένη η στάση της.

Ο Ραγκούσης, πιστεύοντας ότι οι ταξιτζήδες δεν έχουν τη συμπάθεια του κόσμου, επιχείρησε να ανοίξει το επάγγελμα περισσότερο απʼ ό,τι προέβλεπε ο Ρέππας, χωρίς όμως να υπολογίζει την οικονομική, τουριστική και πολιτική συγκυρία.

Έβαλε έτσι απέναντί του τους περισσότερους υπουργούς και βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος και δημιούργησε τριβές με τον Ρέππα, που κρατιέται με τα δόντια για να μην απαντήσει στις προκλήσεις του.

Έθεσε επίσης τη χώρα στο μάτι του κυκλώνα της «τρόικας», του ΔΝΤ και της ΕΕ που διαπιστώνουν, με τις εικόνες που έκαναν τον γύρο του κόσμου, ότι η χώρα μας δεν βάζει καθόλου μυαλό και συνεχίζει τις παλινωδίες του παρελθόντος.

Και τον λογαριασμό βέβαια δεν τον πληρώνει ο πρώην δήμαρχος της Πάρου…