Μπλοκάρισμα μυαλών…

Η Ελλάδα δεν έφθασε τυχαία στην άκρη του γκρεμού, αντιμέτωπη με το φάσμα της χρεοκοπίας. Για την κατάντια της χώρας φταίει και το κομματικό σύστημα και κοινωνικές ομάδες, καθώς και ο άκρατος καταναλωτισμός, με πλαστικό χρήμα. Το πολιτικό σύστημα φταίει, γιατί τα κόμματα εξέθρεψαν ένα πελατειακό σύστημα διογκώνοντας υπέρογκα τον δημόσιο τομέα και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, διαμορφώνοντας έτσι ένα αντιπαραγωγικό, διεφθαρμένο και αδηφάγο κράτος, το οποίο αδυνατούσε να συντηρήσει ο ιδιωτικός τομέας – κι έτσι το δημόσιο τέρας για να συντηρηθεί και να αναπαραχθεί κατέφυγε στην εύκολη και καταστροφική λύση των δανεικών. Βέβαια και ο ιδιωτικός τομέας δεν είναι άμοιρος ευθυνών, καθότι άφησε να μετατραπεί σε κρατικοδίαιτος, ενώ ταυτόχρονα οι αγροτικές επιδοτήσεις οδήγησαν την αγροτική παραγωγή στα Τάρταρα.
• Το χειρότερο είναι ότι κυριάρχησε η νοοτροπία να τίθεται το κομματικό ή συντεχνιακό συμφέρον πάνω από το εθνικό συμφέρον της χώρας και επικράτησαν στην πολιτική ρητορική λαϊκίστικες απόψεις που αναγόρευαν το κράτος–αφέντη γίγαντα και εγγυητή της λαϊκής ευημερίας. Έτσι διαμορφώθηκε το τοπίο κατάρρευσης, με τα αριστερά κόμματα να λαϊκίζουν προωθώντας την ανυπακοή (ΚΚΕ) και τη βία των μαζών (ΣΥΡΙΖΑ) και τα δύο κόμματα εξουσίας να διαγκωνίζονται χωρίς αρχές για τη διακυβέρνηση της χώρας. Και δυστυχώς το ίδιο συμβαίνει και σήμερα, παρά το γεγονός ότι η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με τη χρεοκοπία. Για παράδειγμα, βλέπουμε τη ΝΔ και τον Αντώνη Σαμαρά να έχουν πρωταρχικό στόχο την κατάληψη της εξουσίας με το όποιο τίμημα…
Η φράση του προέδρου του ΣΑΤΑ, «είμαστε στρατός που δεν νικιέται», αναδεικνύει το συντεχνιακό συμφέρον ως υπέρτατο αγαθό. Προηγουμένως στην ίδια λογική κινήθηκαν τα αγροτικά μπλόκα, τα μπλόκα των φορτηγατζήδων, τα μπλόκα στα λιμάνια από τους ναυτεργάτες και τα μπλόκα με τους διακόπτες της ΔΕΗ. Όλες αυτές οι συντεχνίες, κι άλλες τόσες ακόμα, έγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια το εθνικό συμφέρον της χώρας πολεμώντας υπέρ του συντεχνιακού συμφέροντος. Πρόκειται για μπλοκάρισμα μυαλών…