Κι όμως ανοιχτές είναι οι εκλογές για Σεπτέμβρη…
Πολιτικοί αναλυτές σημειώνουν ότι η κυβέρνηση υπό το βάρος των κοινωνικών αντιδράσεων δεν θα καταφέρει να υλοποιήσει τα μέτρα που προβλέπει το Μεσοπρόθεσμο αλλά και τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει έναντι της Κομισιόν. Πόσω μάλλον που η νέα δανειακή σύμβαση θα συνοδεύεται από πρόσθετα, ακόμη πιο επώδυνα μέτρα. Ως εκ τούτου η ένταση που –ούτως ή άλλως– ενδημεί στις τάξεις των πολιτών θα κορυφωθεί και θα φέρει την κυβέρνηση Παπανδρέου προ αδιεξόδου. Ταυτόχρονα το πολιτικό τοπίο θα είναι εξαιρετικά ρευστό, με την αναταραχή να έχει για τα καλά… εγκατασταθεί στα ενδότερα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ, με αποτέλεσμα η ατμόσφαιρα να είναι σχεδόν εκρηκτική.
Μέσα σʼ αυτές τις συνθήκες είναι πολύ πιθανό ο Γ. Παπανδρέου να επιλέξει ως οδό διαφυγής την προσφυγή στις κάλπες προκειμένου να μεταθέσει μερίδιο των ευθυνών, άρα και του κόστους, στον Αντ. Σαμαρά και τη ΝΔ. Καθώς με τα σημερινά δεδομένα από τις εκλογές δεν πρόκειται να υπάρξει αυτοδύναμη πλειοψηφία, κατά συνέπεια θα προκύψει αδήριτη η ανάγκη κυβέρνησης συνεργασίας. Στη «λύση» των πρόωρων εκλογών μπορεί να οδηγηθεί η χώρα είτε με πρωτοβουλία του σημερινού πρωθυπουργού είτε λόγω ραγδαίων εξελίξεων στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ. Εκτιμάται ότι ο κ. Παπανδρέου θα μπορούσε να επικαλεστεί τη συμφωνία των Βρυξελλών και με τον «αέρα του θριαμβευτή» να διεκδικήσει την ψήφο του ελληνικού λαού, προκειμένου να συνεχίσει τις προσπάθειες για τη διάσωση της οικονομίας, με την προσδοκία ότι οι πολίτες θα του αναγνωρίσουν το ως τώρα έργο του και θα τον ανταμείψουν τουλάχιστον με την πρωτιά από πλευράς ψήφων, γεγονός που θα του εξασφαλίσει την πρωτοβουλία των κινήσεων.
Στελέχη του κυβερνώντος κόμματος υποστηρίζουν ότι με τη σύμφωνη γνώμη (ή την απαίτηση) των Βρυξελλών ο κ. Παπανδρέου ενδεχομένως θα ζητήσει η νέα δανειακή σύμβαση να εγκριθεί από τη Βουλή με αυξημένη πλειοψηφία (180 βουλευτών). Έτσι θα «στριμωχτεί» πολιτικά ο κ. Σαμαράς και είτε θα την υπερψηφίσει και η κυβέρνηση θα μπορέσει πλέον να συνεχίσει απερίσπαστη το έργο της είτε θα την καταψηφίσει (όπως έχει δηλώσει) και η χώρα θα οδηγηθεί σε εκλογές. Πληροφορίες από το Μέγαρο Μαξίμου αναφέρουν ότι η προσφυγή στις κάλπες δεν είναι στις βασικές προτεραιότητες του πρωθυπουργού, προέχει η υλοποίηση των μέτρων για την οικονομία. Ιδιαίτερα τώρα που αισθάνεται νικητής. Πολιτικοί παρατηρητές επισημαίνουν ότι ο κ. Παπανδρέου θα επιδιώξει να κερδίσει πολιτικό χρόνο, ελπίζοντας ότι προϊόντος του χρόνου θα αλλάξει το κλίμα στην κοινωνία και στις δημοσκοπήσεις. Υπέρ των εκλογών τον Οκτώβριο ήταν μέχρι πρότινος ο Β. Βενιζέλος, ελπίζοντας ότι μέχρι τότε θα είχε αποκομίσει σημαντικά «πολιτικά οφέλη», αλλά περαιτέρω παραμονή του στη θέση του υπουργού Οικονομικών θα τον έβλαπτε σε προσωπικό επίπεδο. Λέγεται όμως ότι μετά τη συμφωνία των Βρυξελλών έχει αλλάξει άποψη και πλέον είναι υπέρ της παράτασης του βίου της σημερινής κυβέρνησης. «Πιστεύει ότι, αν καταφέρει να υλοποιήσει το πρόγραμμα που συμφωνήθηκε με την Ευρωπαϊκή Ένωση, θα πείσει σε μεγάλο βαθμό και την κοινωνία ότι το ίδιο αποτελεσματικά μπορεί να κυβερνήσει», λένε συνομιλητές του.
Αστάθμητος παράγοντας στα σχέδια τόσο του κ. Παπανδρέου όσο και του κ. Βενιζέλου ήταν και παραμένει η συμπεριφορά των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ και κανείς δεν μπορεί να κάνει ασφαλείς προβλέψεις. Τους προσεχείς μήνες θα πάνε προς ψήφιση στη Βουλή σημαντικά νομοσχέδια, μέτρα αλλά και η νέα δανειακή σύμβαση. Με το κλίμα οργής που επικρατεί στην κοινωνία και υπό το βάρος των αποδοκιμασιών, η θετική ψήφος τους δεν πρέπει να θεωρείται εκ των προτέρων δεδομένη. Άλλωστε το προηγούμενο διάστημα είχαμε δύο «ανταρσίες». Η πρώτη με την πρωτοβουλία των «16» που απαίτησαν την άμεση σύγκληση της Κοινοβουλευτικής και λίγο έλειψε να προκαλέσουν την πτώση της κυβέρνησης. Και η δεύτερη τις προηγούμενες ημέρες με την κίνηση 21 βουλευτών που ζήτησαν την έκτακτη συνεδρίαση του ΚΤΕ Μεταφορών για να συζητηθεί το θέμα των ταξί. Μετά τις αποφάσεις των Βρυξελλών πρώην υπουργοί και βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος υπογραμμίζουν την ανάγκη ο κ. Παπανδρέου να προχωρήσει σε συγκεκριμένες κινήσεις για να μην επαναληφθούν τα… απρόοπτα του πρώτου Μνημονίου. Όταν τα μέτρα αποφασίσθηκαν, τα νομοσχέδια ψηφίσθηκαν, αλλά οι αρμόδιοι υπουργοί καθυστερούσαν ή και απέφευγαν να τα εφαρμόσουν. Λένε χαρακτηριστικά ότι ο πρωθυπουργός πρέπει να θέσει σε όλους ανεξαιρέτως τους υπουργούς ένα αυστηρό χρονοδιάγραμμα για την υλοποίηση συγκεκριμένων στόχων. Και ότι πρέπει να υπάρχει συνεχής και σε τακτά χρονικά διαστήματα (σε εβδομαδιαία βάση) έλεγχος της πορείας κάθε υπουργείου ως προς τους στόχους που έχουν τεθεί.