Η κατάργηση του τραπεζικού απορρήτου και η κατάσχεση των καταθέσεων
Σε παλαιότερο άρθρο είχε γραφτεί: «Σκοπεύουν να καταργήσουν όλη την προσωπική μας ζωή και τα κατοχυρωμένα απόρρητα (τραπεζικό) με σκοπό την εύκολη και γρήγορη κατάσχεση καταθέσεων, ό,τι έχει απομείνει». Τότε η πρόβλεψη για την κατάργηση του τραπεζικού απορρήτου θεωρήθηκε υπερβολική.
Η «εξουδετέρωση των κακών» ήταν πάντα το πρόσχημα του κάθε ολοκληρωτισμού, από την εποχή του ναζισμού, που υποσχόταν την «απόλυτη ηθική». Ο σύγχρονος ολοκληρωτισμός της Νέας Τάξης, της ξένης κατοχής, του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου επιδιώκει να καταργήσει το τραπεζικό απόρρητο και να αποϋλοποιήσει το χρήμα, γιατί έτσι τάχατες θα πολεμήσει τη διαφθορά και τη φοροδιαφυγή.
Το πρόσχημά του είναι σαθρό, αφού οι διεφθαρμένοι και οι φοροφυγάδες αποτελούν την κοινωνική βάση του σύγχρονου ολοκληρωτισμού και δεν πρόκειται να τους αγγίξει. Άλλωστε το τραπεζικό απόρρητο δεν θα καταργηθεί πανευρωπαϊκά. Επιπλέον, το τραπεζικό απόρρητο καθόλου δεν εμποδίζει την έρευνα της Δικαιοσύνης.
Έτσι –για παράδειγμα– ένας φακελάκιας γιατρός μπορεί άνετα να ελεγχθεί από τον Εισαγγελέα για τις καταθέσεις του, επιπροσθέτως μπορεί να καταλήξει στη φυλακή για εκβιασμό και ενεργητική δωροδοκία. Δεν φταίει το «κακό» τραπεζικό απόρρητο αλλά το κομματικό παρακράτος που τον υποστηρίζει και αυτός ο εκβιαστής δεν πηγαίνει στη φυλακή απολαμβάνοντας τις καταθέσεις-προϊόντα των εγκλημάτων του. Η σχεδιαζόμενη κατάργηση του τραπεζικού απορρήτου (μαζί με το ηλεκτρονικό φακέλωμα και την αποϋλοποίηση του χρήματος) έχει δύο (2) στόχους:
1. Τη γρήγορη κατάσχεση των καταθέσεων από πλευράς της εφορίας, αφού με τον σημερινό φορολογικό ναζισμό όλοι θεωρούνται φοροφυγάδες. Η παραμικρή καθυστέρηση σε πληρωμή φόρου θα οδηγεί στην ισόποση κατάσχεση κατάθεσης και ανάληψη του ποσού υπέρ της εφορίας. Γρήγορα, χωρίς την επέμβαση της Δικαιοσύνης, χωρίς τη συναίνεση ή την ενημέρωση του καταθέτη. Χειρότερα από ό,τι σήμερα, που όταν ο πολίτης διαπιστώνει πως το σπίτι του βγαίνει σε πλειστηριασμό από την εφορία ή τον δήμο έχει τουλάχιστον το δικαίωμα της ανακοπής.
2. Τη μεταφορά των κατασχεμένων καταθέσεων μέσω του κράτους στους «δανειστές», «συμμάχους» μας, όπως έγινε με το Κατοχικό Δάνειο της Πρώτης Κατοχής 1941-1944.
Το τραπεζικό απόρρητο προστατεύει τον πολίτη από την αυθαιρεσία ενός ολοκληρωτικού κράτους, όπως του κράτους της «τρόικας», της Κατοχής, των δακρυγόνων και της καταστολής. Αυτό το κράτος –χωρίς να υποτιμά τις παραδοσιακές μεθόδους του ολοκληρωτισμού– έχει προσθέσει και την κατευθυνόμενη φτώχεια και εξαθλίωση του λαού. Σε αυτά τα πλαίσια εκτός από το (περιβόητο) «κούρεμα» των μισθών και των δικαιωμάτων σχεδιάζει και το «κούρεμα» των καταθέσεων.
Τέλος, το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι πρόβλημα φορολογικών εσόδων (που γενικά μαζεύονται από το φορολογικά υποζύγια μισθωτούς, συνταξιούχους και μικρομεσαίους) αλλά πρόβλημα διαχείρισης των εισπραττόμενων από τη διεφθαρμένη κατοχική εξουσία. Αυτήν που, επιπλέον, καλύπτει ή θεσμοθετεί τη φοροδιαφυγή για τους κολλητούς της. Μια εξουσία που έχει εξασφαλίσει διπλές συντάξεις για τους βουλευτές και υποχρεώνει τη Βουλή να πληρώνει πρόστιμα που αφορούν οικογενειακές ερωτικές τους διενέξεις.