Καταψηφίζει το Μεσοπρόθεσμο, υπερψηφίζει τους στόχους του!
Με το Μνημόνιο η ελληνική οικονομία μπήκε σε βαθιά ύφεση, εξαιτίας της μεγάλης αύξησης των φόρων και της μείωσης μισθών και συντάξεων. Παράλληλα, και το σημαντικότερο, το δημόσιο χρέος, αντί να μειωθεί, αυξήθηκε, από τα 298 δισ. ευρώ το 2009 έφτασε τα 340 δισ. ευρώ στο τέλος του 2010, δηλαδή μέσα σε έναν χρόνο αυξήθηκε κατά 42 δισ.
Πριν από λίγο καιρό ο Α. Σαμαράς και η ΝΔ πρότειναν ένα σχέδιο επανεκκίνησης της ελληνικής οικονομίας («Ζάππειο 2»), βασικά χαρακτηριστικά του οποίου είναι οι μειώσεις των φορολογικών συντελεστών και η «αξιοποίηση» της δημόσιας περιουσίας. Ενώ στις 30 Ιουνίου στη Βουλή υπερψήφισαν τα άρθρα του εφαρμοστικού νόμου που αφορούν, με συνοπτικές διαδικασίες, ιδιωτικοποιήσεις των δημόσιων επιχειρήσεων και των υποδομών της χώρας.
Οι ιδιωτικοποιήσεις όμως αποτελούν και βασικό στοιχείο, την αιχμή του δόρατος, του πρώτου Μνημονίου. Η τριαρχία, τον Φεβρουάριο του 2011, στην περίφημη συνέντευξη Τύπου, ζήτησε ιδιωτικοποιήσεις 50 δισ. ευρώ έως το 2015. Δηλαδή, μας ζητούν να ξεπουλήσουμε τον εθνικό πλούτο της χώρας για να εισπράξουμε λίγο περισσότερα απ’ όσο αυξήθηκε το δημόσιο χρέος μόνο το 2010!
Το Μνημόνιο από την αρχική σχεδίασή του αποσκοπούσε στο πώς οι δανειστές, δηλαδή οι αγορές, θα πάρουν πίσω τα λεφτά τους με τις μικρότερες δυνατές απώλειες (βλέπε σχετικά «ΤΟ ΠΑΡΟΝ» 19-6-2011 και αναλυτικά στο http://www.greekattack.wordpress.com). Ας μην ξεχνάμε ότι τα 110 δισ. ευρώ του πρώτου Μνημονίου εκταμιεύονται ήδη με υποθήκευση του εδάφους, των υποδομών και της περιουσίας της χώρας, όπως ζητήθηκε από την τριαρχία και υπέγραψε ο Γ. Παπανδρέου τον Μάιο του 2010.
Οι ιδιωτικοποιήσεις που προβλέπονται στον εφαρμοστικό νόμο του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου (Μνημόνιο Νο 2) και απαιτούν οι δανειστές δεν είναι το, κατά τη φιλελεύθερη οικονομική σχολή του Σικάγου, εργαλείο «μεταρρύθμισης» και «ανάπτυξης» της οικονομίας, όπως φαντάζονται στη ΝΔ. Πρόκειται για αρπαγή, σε συνθήκες πλιάτσικου, των περιουσιακών στοιχείων της Ελλάδας και μετατροπή μιας ανεξάρτητης χώρας σε προτεκτοράτο των αγορών, δηλαδή του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου. Εξάλλου η αξιοποίηση, όπως την αποκαλεί η ΝΔ, της δημόσιας περιουσίας σημαίνει επαύξησή της, διαφορετικά θα πρόκειται για εκποίηση.
Η «Wall Street Journal» έγραψε στις 8 Ιουνίου 2011 ότι η πώληση του 10% του ΟΤΕ στην Deutsche Telekom έναντι 400 εκατ. ευρώ αποτελεί «κλοπή». Η ίδια εφημερίδα στις 28 Ιουνίου μιλάει για πώληση επικών διαστάσεων και συνοδεύει το κείμενο με φωτογραφίες και χάρτες ελληνικών ακτών και του παλαιού αεροδρομίου του Ελληνικού. Γράφει η «WSJ»: «Για πούλημα είναι η κρατική εταιρεία στοιχημάτων (ΟΠΑΠ), ο ιππόδρομος, μετοχές στο καζίνο, πολλά λιμάνια, τα εθνικά ταχυδρομεία, δύο εταιρείες ύδρευσης, ορυχεία νικελίου, εργοστάσια πυρομαχικών, μονοπώλια ηλεκτρισμού και αερίου, τηλεπικοινωνιακός οργανισμός, μετοχές σε μισή ντουζίνα τράπεζες, εκατοντάδες χιλιόμετρα οδικού δικτύου, ένα παλιό αεροδρόμιο, ολυμπιακές εγκαταστάσεις και χιλιάδες στρέμματα γης, συμπεριλαμβανομένων εξαίσιων τεμαχίων της ελληνικής ακτογραμμής».
Όλα αυτά ετοιμάζονται να αρπάξουν οι ξένοι δανειστές (τράπεζες και μεγάλες εταιρείες), όχι για να σωθεί η ελληνική οικονομία, αφού το χρέος είναι μη βιώσιμο, αλλά για να μετατεθεί, και εάν, για τρία χρόνια, μέχρι τα μέσα του 2014, η αναπόφευκτη αναδιάρθρωση.
Στη σημερινή συγκυρία, η θέση του Α. Σαμαρά και της ΝΔ υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων, παρά τους αστερίσκους που βάζουν, αποτελεί επικοινωνιακή στήριξη των θέσεων της τριαρχίας και της κυβέρνησης Παπανδρέου. Αποτελεί τεράστια πολιτική αντίφαση και ανακολουθία να καταψηφίζει ο Α. Σαμαράς πέρυσι το Μνημόνιο και τώρα το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο και να υπερψηφίζει την επόμενη μέρα τον κύριο στόχο και των δύο, δηλαδή τις ιδιωτικοποιήσεις.
Η ΝΔ είναι ένα φιλελεύθερο κόμμα, που από παλιά, από την εποχή του Κ. Μητσοτάκη, είχε στο πρόγραμμά του τις ιδιωτικοποιήσεις. Πρέπει όμως να αντιληφθεί ότι, όταν η Ελλάδα κυβερνάται ουσιαστικά από την ύπατη αρμοστεία της τριαρχίας, η εμμονή στις ιδεοληψίες του παρελθόντος διευκολύνει αυτούς που επιδιώκουν τη μετατροπή της χώρας σε αποικία της παγκόσμιας διακυβέρνησης των αγορών. Δε θα περιοριστεί δραστικά η εθνική κυριαρχία της Ελλάδας, όπως είπε ο κ. Ζ. Κ. Γιούνκερ (3-7-11) αλλά θα χαθεί κάθε ίχνος της.
Όταν ο Ν. Σαρκοζί προτείνει, σύμφωνα με τα γαλλικά συμφέροντα, ένα σχέδιο αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, γιατί ο Α. Σαμαράς και η ΝΔ δεν προτείνουν ένα σχέδιο σύμφωνα με τα εθνικά συμφέροντα; Εκτός κι αν πιστεύουν ότι η ελληνική οικονομία μπορεί να αποπληρώσει μέχρι και το τελευταίο ευρώ, όπως ισχυρίζεται ο Γ. Παπανδρέου και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Οι ιδιωτικοποιήσεις όχι μόνο δεν αποτελούν λύση στο πρόβλημα του χρέους, που είναι μη βιώσιμο, αλλά και στερούν από τη χώρα τα τελευταία εργαλεία που της έχουν απομείνει για την άσκηση μιας εθνικής αναπτυξιακής πολιτικής.