«Η Κυρά των Μαρασίων», η Θρακιώτισσα

Προσφυγοπούλα από το Μεγάλο Ζαλούφη της Ανατολικής Θράκης, ύστερα από διωγμούς και ταλαιπωρίες, όπως όλοι οι πρόσφυγες, εγκαθίσταται το 1962 στα Μαράσια της Ορεστιάδας. Ο πόνος για τον χαμό των τριών παιδιών της και ο αποχωρισμός της από την πατρίδα δεν την κλονίζουν. Παιδιά της είναι οι στρατιώτες που υπηρετούν στο φυλάκιο του χωριού της. Θέτει τον εαυτό της στην υπηρεσία των στρατευμένων με αγάπη και στοργή. Τους περιποιείται, τους μαγειρεύει, φιλοξενεί ακόμη και αγαπημένα τους πρόσωπα. Είναι η μάνα τους, η μεγάλη τους αδελφή. Αγόγγυστα προσφέρεται ανιδιοτελώς, με επίγνωση του χρέους προς την πατρίδα, φυλάττοντας Θερμοπύλες στα ελληνοτουρκικά σύνορα, στη Θράκη.

Η μεγάλη Ελληνίδα, η Βασιλική Λαμπίδου, η «Κυρά των Μαρασίων», υψώνει κάθε πρωί χειμώνα-καλοκαίρι τη γαλανόλευκη σημαία μας στην αυλή της, στο υψηλότερο κοντάρι. Να τη βλέπουν απέναντι, εκεί που γεννήθηκε, στην Ανατολική Θράκη. Και την κατεβάζει όταν ο ξανθός Φοίβος γέρνει στη δύση του. Εργάζεται αφιλοκερδώς επί μισόν αιώνα.

Πεθαίνει υπέργηρη, 107 ετών, οξύνους, φυλάττουσα με τους στρατευμένους, ως εθνοφύλακας, τα βορειοανατολικά σύνορα της Ελλάδας.

Η κυρα-Βασιλική αναγνωρίζεται πανελλαδικώς και χαρακτηρίζεται «μάνα της Ελλάδας». Βραβεύεται από την Προεδρία της Δημοκρατίας, την Ακαδημία Αθηνών, τον Στρατό και πολυάριθμους συλλόγους. Τελευταία της επιθυμία είναι η γαλανόλευκη να κυματίζει στην αυλή της και το σπίτι της να γίνει μουσείο.

Η κηδεία της γίνεται δημοσία δαπάνη με όλες τις στρατιωτικές τιμές. Ο αρχηγός ΓΕΣ Φράγκος Φραγκούλης τη συνοδεύει στην τελευταία της κατοικία (την πρωτογνώρισε ως ανθυπολοχαγός). Βουρκωμένος σημειώνει: «Η κυρα-Βασιλική, η ʽʽΚυρά των Μαρασίωνʼʼ, αυτή η Ανατολικοθρακιώτισσα, αυτή η Μαυροθαλασσίτισσα, δεν έφυγε. Είναι μαζί μας και θα παραμένει στη μνήμη μας διότι είχε ένα όραμα, ότι ο Έλληνας πιστεύει και ζει για την ελευθερία, την ειρήνη, τη Δημοκρατία και την ευημερία των παιδιών. Έδωσε την ψυχή της και δεν υπέστειλε ποτέ τη σημαία, ποτέ τις ιδέες της, γιατί οι ιδέες και οι ηθικές αξίες είναι αυτή η πατρίδα. Ο ελληνικός Στρατός τής αποτίει τον ελάχιστο φόρο τιμής και της υπόσχεται ότι η σημαία της θα τον οδηγεί πάντα» («Ο Χρόνος», 21-6-2011).

Ο περιφερειάρχης Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης την αποχαιρετά ως εξής: «Η μεγάλη Ελληνίδα, η γιαγιά Βασιλική, στέλνει σε όλους τους Έλληνες το δικό της μήνυμα από εκεί ψηλά, να σηκώνουμε την ελληνική σημαία ακόμη ψηλότερα».

Τον επικήδειο εκ μέρους του Στρατού εκφώνησε ο συνταγματάρχης, διοικητής του 21ου Μηχανικού Συντάγματος Νικ. Μανωλάκος. Η αγόγγυστη προσφορά πέντε δεκαετιών της «Κυράς των Μαρασίων» την τοποθετεί στη συνείδηση όλων μας, μαζί με την «Κυρά της Ρω», τη Δέσποινα Αχλαδιώτου, στις χρυσές σελίδες της Ιστορίας μας, στην εθνική αθανασία. Η μία στα βορειοανατολικά σύνορα και η άλλη στα νότια του Καστελλόριζου. Εμείς, ως ελάχιστο φόρο τιμής στη μνήμη της «Κυράς των Μαρασίων», στέλνουμε στο κοιμητήρι όπου αναπαύεται τη φλόγα της καρδιάς μας, για να ανάβει το ακοίμητο καντήλι της μνημοσύνης. Η μεγάλη αυτή Ελληνίδα ας είναι πυξίδα για όλους μας, στους δύσκολους καιρούς, να φυλάττουμε τις εσχατιές των συνόρων απόρθητες, με την ελληνική μας σημαία να κυματίζει υπερήφανα και στις πιο ακραίες γωνιές της πατρίδας μας.

Αιμιλία Λαδοπούλου
Επιτ. πρόεδρος Ένωσης Κομοτηναίων
Αντιπρόεδρος Εθν. Ενώσ. Βορείων Ελλήνων