Τα κνώδαλα της Ευρώπης οδηγούν σε γενικευμένο όλεθρο

Και μάλιστα, εκτός της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας, κρατικών οντοτήτων μεγάλου διαμετρήματος, όπως η Ισπανία και η Ιταλία, που παίρνουν ήδη σειρά. Ομολογώ ότι οι προαναφερθέντες χαρακτηρισμοί μου υπήρξαν σχετικά ήπιοι σε σύγκριση με πρόσφατο δημοσίευμα της έγκριτης γαλλικής εφημερίδας «Le Monde», η οποία αποκαλεί τους κατʼ εμέ νάνους «gamins» (γκαμέν). Η λέξη αυτή αποδόθηκε στα ελληνικά ως «παιδάκια». Όμως για τους γνωρίζοντες τη γαλλική γλώσσα συνακούγονται αποδόσεις όπως «χαμίνια», «αγυιόπαιδες» και μεταφορικά «μικροί πανούργοι». Ας μείνουμε, εν πάση περιπτώσει, στον τίτλο του άρθρου της «Le Monde» που δημοσίευσαν οι ελληνικές εφημερίδες, δηλαδή: «Αυτά τα παιδάκια που μας κυβερνούν», στις Βρυξέλλες αλλά και στην Ουάσινγκτον.

Εκτός όμως από τη «Le Monde» και η βρετανική έκδοση των «Financial Times» εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση εναντίον των ανίκανων ηγετών της Ευρώπης και των ΗΠΑ. Ανθρώπων που φάσκουν και αντιφάσκουν, διακρίνονται από ανευθυνότητα και ολιγοψυχία, θαρρείς εφησυχασμένοι, και αρνούνται να λάβουν ΑΜΕΣΑ γενναίες αποφάσεις για να αντιμετωπιστεί η βαθιά κρίση και στις δυο πλευρές του Ατλαντικού. Αγνοούν, άραγε, ότι η αποτροπή ενός διεθνούς ολέθρου κρέμεται από μια κλωστή;

«Στις Βρυξέλλες οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης δεν κατάφεραν τη Δευτέρα 11 Ιουλίου να συμφωνήσουν. Εξακολουθούν να διαφωνούν αναφορικά με τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν τάχιστα, προκειμένου να ξεπεραστεί η μεγάλη κρίση με την οποία το ενιαίο νόμισμα επιβαρύνει το ευρωπαϊκό χρέος». Ο δημοσιογράφος της «Le Monde» αναφέρεται στη συνέχεια στα της Ουάσινγκτον (τα οποία έλαβαν χώρα επίσης τη Δευτέρα 11 Ιουλίου) και τονίζει: «Ο Μπαράκ Ομπάμα αναγκάστηκε, για μια ακόμη φορά, να προειδοποιήσει τους αντιπάλους του Ρεπουμπλικανούς ότι, αν δεν επιτευχθεί συμφωνία για τον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό έως τις αρχές Αυγούστου, υπάρχει κίνδυνος το αμερικανικό Δημόσιο να κηρύξει στάση πληρωμών». (Επί του πιεστηρίου: Ο Ομπάμα τα έσπασε τελικά με τους Ρεπουμπλικανούς, οι οποίοι απειλούν τώρα με στάση πληρωμών στις ΗΠΑ, ενώ οι οίκοι αξιολόγησης Moodyʼs και S&P δηλώνουν ότι ενδέχεται να υποβαθμίσουν την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας.)

Συμπέρασμα: Το αδιέξοδο είναι πλήρες τόσο εντεύθεν όσο και εκείθεν του Ατλαντικού. Αυτός είναι, άλλωστε, ο λόγος που ο Ομπάμα είχε πιέσει τη Μέρκελ στο πρόσφατο ταξίδι της στην Ουάσινγκτον να στηρίξει την Ελλάδα και άλλες χρεωμένες χώρες της Ευρωζώνης, γνωρίζοντας την αλληλεξάρτηση ΗΠΑ και Ευρωπαϊκής Ένωσης. Παρά ταύτα, η ερίτιμος κυρία Μέρκελ περί άλλα τυρβάζει, έχοντας κυρίως στον νου της τις εθνικές εκλογές στη Γερμανία – και «γαία πυρί μιχθήτω»! (Φυσικά η επικεφαλής του 4ου Οικονομικού Ράιχ μπορεί και να υπολογίζει, σατανική προσωπικότητα καθώς είναι, και στην επιστροφή στο μάρκο. Κέρδος θα είχε σε περίπτωση διάλυσης του ευρώ, αφού θα είχε να κάνει με 26 διαφορετικά νομίσματα…)

Αλλά ας έρθουμε τώρα στα αμιγώς δικά μας. Με δεδομένες τις δυσχέρειες συνολικής απόφασης των ηγετίσκων της Ευρώπης, «παιδάκια» γαρ ή και «μικροί πανούργοι», και με σκοπούμενο εκ μέρους του Βερολίνου την επιβολή μιας νέας γερμανικής ηγεμονίας, είμαστε υποχρεωμένοι να αντιδράσουμε βίαια στην προετοιμαζόμενη για μας επιλεκτική, προσωρινή ή ελεγχόμενη χρεοκοπία. Επιθετικοί προσδιορισμοί της χρεοκοπίας και οι τρεις, τη σημασία των οποίων αγνοούν παντελώς οι πλείστοι Έλληνες. Με ύφος και θρασύτητα χιλίων καρδιναλίων, αλλά και επιπλάστως κενή περιεχομένου αισιοδοξία, ο αφόρητα λαλίστατος Βενιζέλος προσπάθησε ματαίως να μας πείσει ότι… θα μας σώσει ως χώρα και ως λαό! Και τα τσαμπουνάει αυτά ο αδίστακτος όταν έχει συμφωνήσει με την «τρόικα» –άκουσον, άκουσον!– για ΕΜΠΡΑΓΜΑΤΕΣ ΕΓΓΥΗΣΕΙΣ, απαιτώντας μάλιστα από την αξιωματική αντιπολίτευση και τα υπόλοιπα κόμματα «στρατιωτική πειθαρχία».

Δεν πέρασαν καλά καλά ούτε είκοσι ημέρες από την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου τερατουργήματος και των επαχθέστατων εφαρμοστικών νόμων –το εκβιαστικό δίλημμα: «ή Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα και εφαρμοστικοί νόμοι ή χρεοκοπία» ηχεί ακόμα στα αυτιά μας– και μας μιλάει πάλι για ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ, με τρεις μάλιστα εκδοχές της, λες και θα διαλέξουμε εμείς μία εξ αυτών. Ο ίδιος πάντως διάλεξε και μας το λέει αγγλιστί –«selective default»– για να μην ακούγεται η λέξη χρεοκοπία. Πρόκειται για διάτρητη κουτοπονηριά ολκής!

Η αντιμνημονιακή πολιτική του Αντώνη Σαμαρά και η συνακόλουθη καταψήφιση του Μεσοπρόθεσμου και των εφαρμοστικών νόμων ΔΙΚΑΙΩΘΗΚΕ ΠΛΗΡΩΣ. Και η ΝΔ, εμμένοντας στις θέσεις της παρά τις συντονισμένες και αήθεις προσπάθειες κατασυκοφάντησής της στο εσωτερικό και το εξωτερικό, καλπάζει πλέον ως καθαρόαιμο άλογο. Υπάρχει ήδη απόλυτη μεταστροφή τού εις βάρος της κλίματος, ιδίως στο εξωτερικό. Από την άλλη μεριά, η εγκληματική κυβέρνηση του Παπανδρέου του τρίτου (που έχει παραδώσει ουσιαστικά τη διακυβέρνηση της χώρας στον αρχομανή και αναποτελεσματικό Βενιζέλο) βρίσκεται σε πλήρη ΔΥΣΑΡΜΟΝΙΑ με την κοινή γνώμη, που θα πει με τη δεσπόζουσα βούληση του κυρίαρχου λαού. Ενός λαού που υποφέρει και μιας κοινωνίας που οι (ακόμα) κρατούντες την έχουν οδηγήσει σε αποσύνθεση.

Στις μέχρι τούδε δημοσκοπήσεις οι ερωτώμενοι δεν είχαν ξεσπαθώσει στον βαθμό που αναμενόταν. Αντίθετα στη δημοσκόπηση της VPRC, που δημοσίευσαν την Πέμπτη στο 91ο τεύχος τους τα «Επίκαιρα», αποτυπώνονται καταλυτικές διαπιστώσεις. Πρώτον, το 54% όσων είχαν ψηφίσει στις τελευταίες εκλογές ΠΑΣΟΚ, δεν πρόκειται να το ψηφίσουν στις επόμενες. Δεύτερον, στο ερώτημα «Όταν σκέφτεστε το μέλλον σας τα επόμενα χρόνια, πόσο σίγουρος/η αισθάνεστε;». Απάντηση: 67% καθόλου σίγουρος/η και 23% όχι και τόσο σίγουρος/η, άθροισμα 90%. Τρίτον, στο ερώτημα «Από τον τρόπο που η ελληνική κυβέρνηση έχει αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση μέχρι σήμερα, θα λέγατε ότι είστε…». Απάντηση: 67% καθόλου ικανοποιημένος/η και 24% όχι και τόσο ικανοποιημένος/η, άθροισμα 91%. Ως προς τα ποσοστά των κομμάτων, το ΚΚΕ λαμβάνει 13%, ο ΛΑΟΣ 7,5%, ο ΣΥΡΙΖΑ 7% και οι Οικολόγοι Πράσινοι 4% (τα υπόλοιπα μικρά κόμματα μένουν εκτός Βουλής). Τέλος, η διαφορά μεταξύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ δεν είναι πλέον 1-1,5% υπέρ της πρώτης, αλλά 4%, επί συνόλου του δικομματισμού 55%, ενώ η αποχή, τα λευκά και τα άκυρα συμποσούνται στο 38,6%, ποσοστό που εικάζω ότι θα μειωθεί αισθητά ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΚΡΙΣΙΜΟΤΗΤΑΣ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ.

ΥΓ.: Πραγματοποιούνται διεργασίες για τη δημιουργία αντιμνημονιακού ή και αντιμνημονιακών κομμάτων με στελέχη προερχόμενα από το ΠΑΣΟΚ. Δικαίωμα αναφαίρετο αυτών των στελεχών να το πράξουν. Προσθέτω μόνο ότι ο Μίκης Θεοδωράκης είναι και οφείλει να παραμείνει ΣΥΜΒΟΛΟ, απέχοντας από τη συμμετοχή σʼ ένα τέτοιο κόμμα.