Ποιος θα βάλει το λουκέτο στην ΕΣΗΕΑ;

Παρακολουθήσαμε την Πέμπτη το Συμβούλιο με προεδρεύοντα τον Δημ. Τρίμη -που τραυματίστηκε στα τελευταία μεγάλα επεισόδια της πλατείας Συντάγματος- και το συμπέρασμα στο οποίο καταλήξαμε είναι ότι οι άνθρωποι δεν έχουν αντιληφθεί τις ευθύνες που έχουν αναλάβει απέναντι στα 5.000 μέλη της Ένωσης, απέναντι στη δημοσιογραφία, απέναντι στον ελληνικό λαό. Οι δημοσιογράφοι δεν αποτελούν εξουσία, είναι όμως μέρος της συνείδησης του έθνους, και αυτής της συνείδησης δίνουν την εντύπωση πως είναι επιλήσμονες οι πρόσφατα εκλεγέντες εκπρόσωποί μας στην ΕΣΗΕΑ. Την οποία ΕΣΗΕΑ ψιθυριζόταν παλαιότερα ότι πάνε να την καταργήσουν οι αριστεροί, εντάσσοντάς τη στο γενικότερο συνδικαλιστικό κίνημα, απογυμνωμένη από κάθε πνευματικό χαρακτηριστικό της.

Ε, τώρα το λουκέτο το στριφογυρίζουν επιπόλαια στα χέρια τους και σύμβουλοι οι οποίοι με τις εμμονές, τις νεφελώδεις προϋποθέσεις συμμετοχής στη διαδικασία εκλογής προεδρείου, τις άσκοπες αντιπαραθέσεις και τις ξερόλικες παρεμβάσεις τους δεν επιτρέπουν τη λύση του πρωταρχικού προβλήματος αυτήν τη στιγμή στην ΕΣΗΕΑ, που είναι το προεδρείο.

Κι αυτά ενώ έξω από την αίθουσα λυσσομανάει ο υιός Μπόμπολας, που καλεί τους συναδέλφους στον Πήγασο να υπογράψουν ατομικές συμβάσεις.

Στο μαγαζί που έχει διώξει ήδη 250 εργαζομένους και όπου εκβιάζονται άλλοι 1.000 συνάδελφοι. Την ώρα που κανένας δημοσιογράφος δεν είναι σίγουρος για τη θέση του, την ώρα που έρχονται τα πάνω κάτω σε όλα τα μαγαζιά, δημόσια και ιδιωτικά, την ίδια ώρα που οι απελπισμένοι του κλάδου αυτονομούνται πλέον απέναντι στην ΕΣΗΕΑ, δεν πιστεύουν στην αποτελεσματικότητα των παρεμβάσεών της και κάποιοι μιλάνε πια ανοικτά για νέα αντι-ΕΣΗΕΑ.

Στο συμβούλιο της Πέμπτης παρευρέθησαν και δύο συνάδελφοι της «Ημερησίας», ο ένας απολυμένος, γιατί και στον χώρο αυτόν υπάρχουν σοβαρά προβλήματα. Η πλειοψηφία των εργαζομένων εκεί λέγεται ότι δεν συμφώνησε να κατέβουν σε απεργία, με την οποία συνδέονται δύο βασικά θέματα. Πρώτον: Είναι δυνατόν να επιβάλλει η ΕΣΗΕΑ απεργίες χωρίς προεδρείο και ποιο θέμα προέχει για επίλυση; Το πρόβλημα των απεργιών ή του προεδρείου;

Δεύτερον: Είναι δυνατόν πλέον να κηρύσσει απεργία η ΕΣΗΕΑ στους χώρους δίχως τη γνώμη των εργαζομένων; Και με ποιον τρόπο θα καταγράφεται η γνώμη τους;

Στο συμβούλιο της Πέμπτης είχε θέσει υποψηφιότητα για τη θέση του προέδρου ο Δημ. Τρίμης, ο οποίος τελικά πήρε 4 ψήφους, με 3 κατά και 4 λευκά. Η όλη συζήτηση κράτησε περίπου έξι ώρες, με δύο συμβούλους να εμφανίζονται περίπου στο τέλος, έναν να απολαμβάνει το φαγητό του έξω από την αίθουσα και άλλους να μπαινοβγαίνουν για προσωπικές συζητήσεις.

Στην αρχή ο Δημ. Τρίμης ζήτησε από τους συμβούλους να καταθέσουν τη γνώμη τους για την εκλογή του προεδρείου, δηλώνοντας ότι χωρίς προεδρείο δεν γίνεται να κηρύσσονται απεργίες.

Επικράτησε σιγή και μόνο ύστερα από λίγο ο Παν. Ράμμος δέχτηκε κι αυτός ότι την παρούσα στιγμή αποτελεί έγκλημα η μη συγκρότηση προεδρείου. Δήλωσε ακόμη πως η υποψηφιότητα Τρίμη δεν είναι στα πλαίσια του αντιπροσωπευτικού-αναλογικού προεδρείου και γι’ αυτό δεν θα μπορούσε να συμμετάσχει στην εκλογή. Η Μαρία Αντωνιάδου ανέφερε ότι, ενώ ως νεαρή δημοσιογράφος αντιμετώπιζε με δέος την ΕΣΗΕΑ, από τη στιγμή που μπήκε στο ΔΣ αισθάνεται μόνο απογοήτευση.

Για το θέμα των απεργιών ο Δημ. Τρίμης πρότεινε στη συνέχεια να συγκληθεί σύσκεψη των αδελφών σωματείων για να αποφασίσουν σχετικά. Πρόταση που την απέρριψε ο Π. Ράμμος, φοβούμενος αποτυχία, με δυσάρεστες συνέπειες. «Το θέμα δεν είναι μόνο το “Έθνος”, η “Ημερησία”, ο Flash ή η “Εξέδρα”» είπε, πρέπει να οργανώσουμε ένα γενικό σχέδιο δράσης».

Ο Δημήτρης Τσαλαπάτης πρότεινε να έχουν οι σύμβουλοι επαφή με τον Μπόμπολα, αλλά αμφισβητήθηκε η αποτελεσματικότητα της πρότασής του. Ο Αντώνης Νταβανέλος τόνισε με έμφαση ότι «απαγορεύεται να βγούμε από δω αν δεν συγκροτήσουμε προεδρείο».

Αλλά η απαγόρευση, δυστυχώς, δεν ίσχυσε. Ο Δημ. Τσαλαπάτης δήλωσε πως η ψήφος του έχει τη μορφή πολιτικής πράξης, γι’ αυτό και η παράταξή του δεν θα πάρει μέρος στην ψηφοφορία για το προεδρείο.

Τρίμης: «Εάν σας δώσουμε μια θέση στο προεδρείο, θα τη δεχτείτε».

Τσαλαπάτης: «Ναι, αλλά υπό προϋποθέσεις».

Ως προς την πολιτική μορφή της ψήφου, εννοούσε ότι θα έπρεπε πριν από την ανάδειξη προεδρείου να συμφωνηθεί το πρόσωπο του προεδρείου αυτού βάσει κάποιων γενικών επιδιώξεων, που περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων: Πρόγραμμα ανασυγκρότησης της ΕΣΗΕΑ. Διαπραγμάτευση κλαδικών ΣΣΕ. Αποσύνδεση των Ταμείων από την κηδεμονία του Μνημονίου. Κατοχύρωση του ύψους των συντάξεων. Εξομοίωση της απασχόλησης στα σάιτ με τα αντίστοιχα έντυπα και ηλεκτρονικά Μέσα. Όχι σε τυφλές απεργίες, στη σφαγή των συνταξιούχων, στην ανεργία.

Παρ’ όλο που και οι άλλες παρατάξεις φαίνεται να συμφωνούν, προφορικά τουλάχιστον, με τις περισσότερες από τις προαναφερόμενες δεσμεύσεις, ο Δημ. Τσαλαπάτης υποστηρίζει πως δεν δέχονται να δεσμευτούν σε μια γραπτή συμφωνία προς αυτήν την κατεύθυνση. Θέση που ορισμένοι σύμβουλοι τη χαρακτηρίζουν πρόσχημα. Ως προς τη λέξη «προϋποθέσεις», που τη συνέδεσε με την αποδοχή μιας θέσης στο προεδρείο, δεν έδωσε περισσότερες διευκρινίσεις εκείνην τη στιγμή. Εννοούσε το προαναφερόμενο μορατόριουμ ή κάτι άλλο; Σε αυτήν τη λέξη ωστόσο στάθηκε ο Χρήστος Κυρίτσης, ο οποίος ανέλαβε μετά τον Τρίμη καθήκοντα προεδρεύοντος, για να επιμείνει στη θέση του ότι χωρίς τη συμμετοχή όλων των παρατάξεων δεν παίρνει μέρος κι αυτός στην ψηφοφορία. Μάταια προσπαθούσαν οι υπόλοιποι -πλην του Τσαλαπάτη, που είχε ήδη αποχωρήσει- να τον πείσουν ότι η εφόσον η «Κίνηση Επαγγελματιών Δημοσιογράφων» δέχεται μια θέση στο προεδρείο είναι μέσα στη διαδικασία.

Ο Κυρίτσης «καρφώθηκε» στην άποψή του, βάζοντας το «γινάτι» του πάνω από το συμφέρον της Ένωσης. Προς μεγάλη μας έκπληξη, γιατί τον θεωρούσαμε πάντα αρκετά λογικό ώστε να μην υπονομεύει με τη συμπεριφορά του το μέλλον του Σωματείου.

Γι’ αυτό αναφέραμε στην αρχή ότι στο παιχνίδι της φθοράς της Ένωσης παίρνουν μέρος οι δυνάμεις εκείνες που μέχρι τώρα υποτίθεται ότι πάλευαν για την ακεραιότητά της.

Να δούμε τι θα γίνει στο σημερινό Συμβούλιο, που έχει οριστεί για τις 12.00. Αν γίνει.

Σοφία Μαλτέζου