Κάτι αλλάζει διεθνώς…

Δεν συζητάνε μόνο μαζί μας. Συζητάνε, πυρετωδώς, για μας, χωρίς εμάς!
Κάθε μέρα, όλο και περισσότεροι άνθρωποι σε όλον τον κόσμο αγωνιούν, μήπως ενδεχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας παρασύρει το σύνολο της Ευρώπης και της παγκόσμιας οικονομίας στο χάος!
Η ελληνική κρίση –ποιος να το ʼλεγε;– απειλεί πλέον την ίδια τη συνοχή της Ευρώπης και τη σταθερότητα της παγκόσμιας οικονομίας.
Το ένα μετά το άλλο τα δημοσιεύματα του διεθνούς Τύπου –απʼ όλες τις χώρες κι όλες τις πλευρές του πολιτικού φάσματος– επισημαίνουν ότι μια κατάρρευση της Ελλάδας θα είναι «μεταδοτική» σε άλλες χώρες και το συνολικό κόστος της θα ξεπεράσει κατά πολύ τα συνολικά μεγέθη της Ελλάδας και του ελληνικού χρέους. Όλοι μιλάνε πια για «φαινόμενο ντόμινο» διεθνώς…
Και τώρα, πλέον, πολλαπλασιάζονται οι φωνές που ρίχνουν ευθύνες όχι μόνο στις ελληνικές κυβερνήσεις του παρελθόντος, αλλά και στην ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση για τον τρόπο που χειρίσθηκε την «ελληνική κρίση» τον τελευταίο χρόνο.
Επίσης, όλοι υπογραμμίζουν το γεγονός ότι η αξιωματική αντιπολίτευση της Ελλάδας καταψήφισε και το αρχικό Μνημόνιο (πέρσι) και το Μεσοπρόθεσμο (φέτος). Όμως, τώρα πια, πολλαπλασιάζονται καθημερινά οι φωνές που για πρώτη φορά αναγνωρίζουν ως σωστή την πρόταση του Αντώνη Σαμαρά!
Ακόμα και στο πιο «δύσπεπτο» σκέλος της: τη μείωση των φορολογικών συντελεστών για να γίνει η επανεκκίνηση της οικονομίας και να μπορέσει η Ελλάδα να ξεπληρώσει τα δανεικά.
Κι ακόμα, η διεθνής στήριξη της πρότασης Σαμαρά προέρχεται πια απʼ όλο το πολιτικό φάσμα του σοβαρού και έγκυρου διεθνούς Τύπου:
Από τη μεγαλύτερη κεντροαριστερή βρετανική εφημερίδα, τον «Guardian», που σε κύριο άρθρο της είχε αναφέρει ότι η οικονομική πρόταση Σαμαρά είναι «αψεγάδιαστη» (impeccable), μέχρι τη «ναυαρχίδα» του αμερικανικού οικονομικού Τύπου –τη «Wall Street Journal»! Που… πανηγύρισε την πρόταση Σαμαρά για μείωση της φορολογίας…
Είχαν μεσολαβήσει, βέβαια, ο αρθρογράφος της βρετανικής «Financial Times» Woldgang Muchau, ο οποίος παρατήρησε ότι «δύσκολα μπορεί να αμφισβητήσει κανείς την οικονομική λογική της πρότασης Σαμαρά» και πολλαπλά αντίστοιχα δημοσιεύματα σε άλλες εφημερίδες, από τη γαλλική «Le Figaro», μέχρι την αμερικανική «New York Times».
Αυτή η τελευταία, μάλιστα, υιοθέτησε πλήρως την πρόταση Σαμαρά επί της ουσίας και υπογράμμισε ότι μόνο με τέτοια πρόταση η ελληνική οικονομία θα μπορέσει να ανακάμψει και να αποπληρώσει τα χρέη της!
Η ίδια εφημερίδα καυτηρίασε τη στάση της Μέρκλε και του Σαρκοζί, που δεν βλέπουν αυτήν την πολιτική λύση και καταδικάζουν την Ελλάδα σε συνεχή συρρίκνωση και σε τελική χρεοκοπία.
Έτσι λοιπόν, εκεί που διάφοροι παπαγάλοι των ελληνικών ΜΜΕ παρουσίαζαν τον Σαμαρά «απομονωμένο διεθνώς», τώρα εμφανίζεται να έχει όλο και μεγαλύτερη στήριξη.
Ακόμα περισσότερο: Τώρα βρίσκονται να «απολογούνται» οι επικριτές του Σαμαρά.
Συμπέρασμα: Σήμερα η πρόταση Σαμαρά γίνεται «καταλύτης» για ανατροπές συσχετισμών πολύ πέρα από την Ελλάδα.
– Με ιδιαίτερη απήχηση και στο συντηρητικό χώρο (στους supply siders της Αμερικής) και στον κεντροαριστερό χώρο (στους νεοκεϋνσιακούς της Ευρώπης).
– Με ανερχόμενη εκτίμηση προς το πρόσωπό του και μέσα στην Ελλάδα (γιατί κράτησε σταθερές τις θέσεις του σε έξωθεν «πιέσεις»), αλλά και διεθνώς (γιατί σήκωσε το ανάστημά του σε μια πολιτική που όλοι τη θεωρούν αδιέξοδη, αλλά κανείς εν ενεργεία πολιτικός δεν τόλμησε να τους το πει κατάμουτρα και να επιμείνει).
Το πιο εκπληκτικό, όμως, είναι ότι κέρδισε τη διεθνή προσοχή όταν τον… αποδοκίμασε το κατεστημένο της ευρωπαϊκής καθίζησης.
Και μόλις έγινε γνωστός, κέρδισε την προσοχή και την εκτίμηση των πιο διαφορετικών επικριτών αυτού του αδιεξόδου.
Ο Αντώνης Σαμαράς σήμερα έχει έναν ιδιότυπο «διάλογο» με τον υπόλοιπο κόσμο. Δεν τον επιδίωξε ο ίδιος. Αλλά αναδεικνύει έναν εναλλακτικό δρόμο, σε ένα αδιαμφισβήτητο, πλέον, αδιέξοδο.
Που δεν αφορά μόνο την Ελλάδα πια, αλλά όλην την Ευρώπη.
Και πέραν της Ευρώπης…
Εναντίον του συσπειρώθηκε το κατεστημένο της χρεοκοπίας:
Οι πιο συστημικές δυνάμεις, που δεν θέλουν να αλλάξει τίποτε στην Ευρώπη. Και που δεν τολμούν να αλλάξουν τίποτε στην Ελλάδα…
Γιατί κάθε ουσιαστική αλλαγή στην Ελλάδα, προϋποθέτει σύγκρουση, όχι μόνο με τον χειρότερο εαυτό μας, αλλά και με τις πιο οπισθοδρομικές δυνάμεις στην Ευρώπη.
Το ΠΑΣΟΚ του κρατισμού και του λαϊκισμού αποδείχθηκε πως είναι ο χειρότερος εαυτός μας! Και γιʼ αυτό ταυτίστηκε τώρα με τις πιο οπισθοδρομικές δυνάμεις στην Ευρώπη. Που βλέπουν τον Σαμαρά ως «απειλή»…
Ποτέ στο παρελθόν δεν έγινε τόσος διεθνής θόρυβος για τις απόψεις ενός κόμματος της… αξιωματικής αντιπολίτευσης σε μια μικρή χώρα.
Ίσως γιατί όλοι νιώθουν ότι οι απόψεις αυτές δεν αφορούν μόνο τη μικρή αυτή χώρα.
Κι ίσως γιατί πολλοί φοβούνται –άλλοι ελπίζουν– ότι οι απόψεις αυτές θα γίνουν σύντομα κυρίαρχες.
Κι όχι μόνο στη μικρή αυτή χώρα…