Η Κύπρος ανάμεσα σε Συμπληγάδες!

Το πρόβλημα δρομολογείται, δηλαδή, προς καταληκτικές πλέον διαδικασίες – με ό,τι αυτές σημαίνουν. Με τον Μπαν Κι Μουν να προαναγγέλλει εκτός των άλλων: Πρώτον, επιτάχυνση των διαπραγματεύσεων. Δεύτερον, διευρυμένη εμπλοκή του διεθνούς οργανισμού, με δυνατότητες εμμέσου επιδιαιτησίας. Τρίτον, την προαγωγή ατύπων χρονοδιαγραμμάτων λύσεως, που αφενός δεν θα υπερβαίνουν το πρώτο εξάμηνο του ερχόμενου έτους και αφετέρου θα διέπονται από παρεμβολές και πιέσεις, επιστέγασμα των οποίων θα αποτελέσει προαναγγελθείσα ήδη διεθνής διάσκεψη για κλείσιμο του προβλήματος!

Και επέπρωτο μεν. Αλλά όποιος υποτιμήσει τις προθέσεις του Γ.Γ. θα απογοητευθεί. Και αν δεν τις αποτιμήσει σωστά, θα αποβεί έρμαιο επικίνδυνης πλάνης. Κάτι απευκταίο, γιατί εδώ που φθάσαμε δεν μπορεί να παίζουμε με τις εξελίξεις. Γιατί στη δήλωσή του ενυπάρχει σαφής η απειλή ότι ο ίδιος, εάν αναγκασθεί, θα προχωρήσει σε αξιολόγηση των θέσεων των δύο πλευρών και θα κατανείμει αναλόγως ευθύνες, κηρύσσοντας αυτονοήτως αδιέξοδο. Και το χειρότερο βεβαίως είναι ότι σε μια τέτοια περίπτωση η ανίσχυρη πλευρά της καταθλιπτικής ανισοσθένειας (που είναι η ελληνική) θα εισπράξει τα επίχειρα! Τα οποία δεν θα είναι άλλα από την οριστική παγίωση του σημερινού γεωπολιτικού status quο, με το οποίο κρεουργείται η Κύπρος και το οποίο θα αποβεί συν τω χρόνω de jure.

Κοντολογίς, εγείρονται από χθες δραματικά (και δυνάμει δραστικά) διλήμματα για μας, που θα απαιτήσουν ιστορικές αποφάσεις, τις οποίες μόνον εν ενότητι μπορούμε να λάβουμε. Εν ενότητι του σύνολου ενδοελληνικού μετώπου. Σε όλο του, δηλαδή, το φάσμα…