ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΣΤΟ ΜΑΞΙΜΟΥ!
Από την ημέρα που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας ο κ. Παπανδρέου, ο ένας μετά τον άλλον οι αντιπρόεδροι του Συμβουλίου της Επικρατείας παραιτούνται για να γίνουν την ΕΠΟΜΕΝΗ νομικοί σύμβουλοι του πρωθυπουργού!
Την αρχή έκανε ο αντιπρόεδρος ΣτΕ κ. Ανεμογιάννης, που παραιτήθηκε και ανέλαβε αμέσως νομικός σύμβουλος του… Υπουργικού Συμβουλίου, στο οποίο γενικός γραμματέας ήταν ο καθηγητής κ. Σωτήρης Λύτρας. Άντε να πείσεις ότι δεν υπάρχει προσυνεννόηση…
Ακολούθησε προχθές τον ίδιο δρόμο ο αρχαιότερος αντιπρόεδρος κ. Γεώργιος Σταυρόπουλος, που παραιτήθηκε και την άλλη μέρα ανακοινώθηκε ότι αναλαμβάνει νομικός σύμβουλος του πρωθυπουργού! Ο παραιτηθείς αντιπρόεδρος συμμετείχε στη διάσκεψη για τις προσφυγές κατά του Μνημονίου, οι οποίες απορρίφθηκαν και κρίθηκε ότι το Μνημόνιο είναι… συνταγματικό… Ο κ. Σταυρόπουλος δεν θυσίασε τίποτε αφού ο χρόνος δεν τον έπαιρνε για να είναι μέσα στους υποψήφιους για τη θέση του προέδρου του ΣτΕ.
Να σημειωθεί ότι τον κ. Σταυρόπουλο τον είχε βάλει ο Ραγκούσης πρόεδρο της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής για τον «Καλλικράτη», παρότι στον κ. Σταυρόπουλο, ως αντιπρόεδρο του Γ΄ τμήματος, υπάγονταν όλες οι υποθέσεις (αιτήσεις ακυρώσεων κ.ά.) κατά του «Καλλικράτη» και, όπως έλεγε κοινοβουλευτικός παράγοντας, θα μπορούσε να πει κανείς το «Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει…». Κι αυτό θα έπρεπε κάθε δικαστικός να το αποτρέπει με τις πράξεις του…
Υπάρχουν κι άλλοι του Συμβουλίου της Επικρατείας που έχουν αξιοποιηθεί από τη σημερινή κυβέρνηση σε προνομιούχες θέσεις. Όπως ο επίτιμος αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας κ. Φώτης Στεριόπουλος (ήταν επικεφαλής του ΣΤ΄ τμήματος), ο οποίος μετά τη συνταξιοδότησή του ορίστηκε πρόεδρος της Κεντρικής Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής.
Και επίσης ο εν ενεργεία αντιπρόεδρος του Δ΄ τμήματος του ΣτΕ κ. Κ. Μενουδάκος, που είναι πρόεδρος της Επιτροπής Κωδικοποίησης.
Με αυτές τις επιλογές, κύριε πρωθυπουργέ, άντε να πιστέψουν οι πολίτες ότι η Δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη. Στην αντίθετη άποψη οδηγούνται. Και ενισχύονται οι υποψίες που ξέρετε πολύ καλά ότι υφέρπουν. Και πλησιάζουν στη βεβαιότητα ότι υπάρχει αλληλεξάρτηση… Η ευθύνη βεβαίως δεν ανήκει στη μια πλευρά. Έχουν κι εκείνοι που αποδέχονται θέσεις που τους προσφέρουν. Και η επιλογή δεν γίνεται με διαδικασίες μέσω του περιβόητου open.gov και της διαβούλευσης, όπου θα υπήρχαν κι άλλοι υποψήφιοι.
Να παραιτείσαι τη μια μέρα από αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας και την άλλη στιγμή να βρίσκεσαι στο γραφείο του πρωθυπουργού, όσο καλόπιστος κι αν είναι ο πολίτης, δύσκολα θα αποφύγει τον αυτονόητο συλλογισμό. Που η κατάληξή του είναι σε βάρος της Δικαιοσύνης, που θα έπρεπε να είναι τυφλή, αλλά αυτά που συμβαίνουν αποδεικνύουν ότι είναι… ανοιχτομάτα…