Στο έλεος των πυρκαγιών τα βουνά της περιοχής μας
Στο έλεος των πυρκαγιών βρίσκονται τα λιγοστά εναπομείναντα δάση του Πειραιά, αλλά και της υπόλοιπης Αττικής! Το Πυροσβεστικό Σώμα, όπως έχουν καταγγείλει (και έχουμε δημοσιεύσει στο παρελθόν) οι Ενώσεις Αξιωματικών και Πυροσβεστών, λόγω μείωσης των κονδυλίων δεν έχει επαρκή αριθμό μέσων και προσωπικού για να αντεπεξέλθει στις δυσκολίες, ενώ οι δήμοι δεν έχουν προσλάβει δασοπυροσβέστες, όπως κάνουν κάθε χρόνο, γιατί δεν τους έχουν δοθεί ακόμα τα απαραίτητα κονδύλια! Να σημειώσουμε ότι όλα τα προηγούμενα χρόνια κάθε Μάιο το υπουργείο Εσωτερικών έδινε στους Περιβαλλοντικούς Συνδέσμους της Αττικής (ΠΕΣΥΔΑΠ, ΣΠΑΥ, ΣΠΑΠ, Σύνδεσμο Πάρνηθας) τα απαραίτητα κονδύλια για να προσλάβουν εποχικούς δασοπυροσβέστες προκειμένου να ελέγχουν τα βουνά της Αττικής, να εντοπίζουν τις φωτιές και να τις σβήνουν πριν επεκταθούν. Φέτος κοντεύει να φύγει και ο Ιούνιος και χρήματα δεν έχουν πάρει ακόμα οι Σύνδεσμοι. Οπότε δεν έχουν προσλάβει και το ανάλογο εξειδικευμένο προσωπικό πυρόσβεσης. Έτσι τα δάση του Πειραιά και της υπόλοιπης Αττικής είναι ανοχύρωτα απέναντι στους εμπρηστές ή και στα τυχαία φαινόμενα από τα οποία μπορούν να πάρουν φωτιά.
Βέβαια ευαισθητοποιημένοι πολίτες υπάρχουν. Ήδη στον ΠΕΣΥΔΑΠ λειτουργούν ομάδες εθελοντών που περιπολούν στο Σχιστό, στο Αιγάλεω και το Ποικίλο Όρος για να εντοπίσουν πιθανές εστίες φωτιάς. Όμως και να τις εντοπίσουν δεν μπορούν να κάνουν τίποτα, γιατί έχουν σαφείς οδηγίες από τους δήμους ή τις ηγεσίες των Συνδέσμων να μην επιχειρούν κατάσβεση, δεδομένου ότι δεν έχουν εξειδίκευση και εμπειρία, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει η ζωή τους. Το μόνο που κάνουν είναι να ειδοποιούν τις υπόλοιπες Αρχές, και φυσικά την Πυροσβεστική, για να παρέμβουν.
Την περασμένη Πέμπτη έγινε μάλιστα απόπειρα εμπρησμού στο Σχιστό, πίσω από τον Κορυδαλλό, στο ύψος των πυροβολείων, όταν κάποιος έριξε μια φωτοβολίδα. Οι εθελοντές του ΠΕΣΥΔΑΠ είδαν τη φωτοβολίδα και έσπευσαν στον χώρο, ενώ ειδοποίησαν τόσο τον πρόεδρο Γ. Γουρδομιχάλη όσο και την Πυροσβεστική για το θέμα. Αμέσως έγινε κινητοποίηση, πήγε γρήγορα η Πυροσβεστική στο σημείο και η φωτιά έσβησε. Αν όμως φυσούσε αέρας, ή καθυστερούσε λίγο να πάει η Πυροσβεστική, η φωτιά θα επεκτεινόταν και το βουνό δεν θα… γλίτωνε. Μέσα στην εβδομάδα είχαμε άλλες δύο παρόμοιες φωτιές στο Αιγάλεω και στο Ποικίλο Όρος, που κατασβέστηκαν με την ίδια διαδικασία.
Σε περίπτωση όμως που έχουμε ταυτόχρονα πολλές εστίες και η Πυροσβεστική δεν έχει πού να πρωτοπάει, αφού λείπουν οι δασοπυροσβέστες που θα μπορούσαν να επέμβουν αμέσως και να τις σβήσουν εν την γενέσει τους, τι θα γίνει; Μήπως τελικά το κράτος θα πρέπει να κάνει αλλού οικονομίες και όχι στους δασοπυροσβέστες; Γιατί άμα γίνει η Αττική κρανίου τόπος και τα βουνά του Πειραιά «κάρβουνο», τι να την κάνουμε την οικονομία, ακόμα κι αν σωθεί; Άμα έχει… σωθεί η ζωή μας;