Ένα απλό βοήθημα θα καταντήσει η σύνταξη!

Δυστυχώς όμως δεν έχουν ενημερωθεί για τις απάνθρωπες και αντεργατικές διατάξεις που ψηφίστηκαν στη Βουλή, τονίζει και αποδίδει ευθύνες γιʼ αυτήν την έλλειψη ενημέρωσης των εργαζομένων και όλου του ελληνικού λαού στο εξαρτημένο συνδικαλιστικό κίνημα. Η παραπλάνηση όμως δεν άντεξε στον χρόνο, απόδειξη ότι ο κόσμος βγαίνει στις πλατείες, λέει ο κ. Μητρόπουλος. Δεν βλέπει ανατροπή στο πολιτικό εποικοδόμημα, γιατί οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ δεν φαίνονται διατεθειμένοι για εκτεταμένη αμφισβήτηση του καταστροφικού μνημονιακού σχεδίου, γιʼ αυτό και ο λαός πρέπει να επιβάλει εκλογές το συντομότερο, τονίζει στη συνέντευξη που μας παραχώρησε και η οποία έχει ως εξής:

// Με το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα που συζητείται στη Βουλή την προσεχή εβδομάδα, περικόπτονται ακόμη περισσότερο οι μισθοί και οι συντάξεις, παρά τις διαβεβαιώσεις των αρμοδίων υπουργών που εισηγήθηκαν τους ν. 3863/2010 και 3865/2010 ότι κατέστησαν το Ασφαλιστικό βιώσιμο και ότι αποκλείονται στο μέλλον νέες περικοπές. Η «μεσοπρόθεσμη» αυτή διάψευσή τους προοιωνίζεται κι άλλες περικοπές;
– Μητρ.: Ήδη με το πρώτο Μνημόνιο καθορίστηκαν οι δαπάνες για συντάξεις μέχρι το 2060! Ανεξαρτήτως του αριθμού των ασφαλισμένων που θα εξέλθουν στη σύνταξη μέχρι το 2060, οι δαπάνες για συντάξεις δεν θα αυξηθούν πέραν του 2,5% του ΑΕΠ. Στο ποσόν αυτό περιλαμβάνονται όλα τα κονδύλια για κύριες και επικουρικές συντάξεις, για εφάπαξ και λοιπά βοηθήματα που εξομοιώνονται με συνταξιοδοτικές παροχές. Ο δημοσιονομικός αυτός κανόνας συμπεριελήφθη και στους ν. 3863/2010 και 3865/2010, επαναλαμβάνεται δε και στις μεταγενέστερες επικαιροποιήσεις του Μνημονίου.
Ως εκ τούτου, όταν ξεφεύγει η συνταξιοδοτική δαπάνη αυτών των ορίων για κάθε χρόνο, θα συνεπιφέρει και μια νέα ασφαλιστική μεταρρύθμιση με τον περαιτέρω ακρωτηριασμό των συντάξεων, ώστε να τηρείται απαρέγκλιτα ο δημοσιονομικός αυτός κανόνας, που στην ουσία του καταλύει μια από τις κύριες πτυχές του Κοινωνικού Κράτους Δικαίου. Ο «υπερσυνταγματικός» αυτός κανόνας που επιβλήθηκε από τους δανειστές μας, βασίζεται στην Έκθεση για τη γήρανση του πληθυσμού, που εκπόνησαν το 2009 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Επιτροπή Οικονομικής Πολιτικής (στην οποία περιέχονται οι οικονομικές και δημοσιονομικές προβλέψεις για τα κράτη-μέλη της ΕΕ των 27 κατά την περίοδο 2008-2060). Αυτοί που επαγγέλθηκαν τόσο την επαναρτίωση των λεηλατηθέντων αποθεματικών του συστήματος και τη χρηματοδότησή του από τις διάφορες πηγές νέου πλούτου, όσο και την εξάλειψη όλων των χρόνιων πληγών του, αποδέχθηκαν τη διαρκώς επαναλαμβανόμενη λογική του Μνημονίου «για ελάχιστη εγγυημένη σύνταξη για όλους άνω των 65 ετών υπολογισμένη με βάση τα ελάχιστα απαιτούμενα μέσα διαβίωσης»! Κατʼ ακολουθίαν, αν δεν ανατραπεί αυτή η αντικοινωνική ρύθμιση, η σύνταξη στο μέλλον θα καταντήσει, για την πλειονότητα των ασφαλισμένων, ένα απλό βοήθημα.
Δυστυχώς οι έλληνες πολίτες δεν έχουν ακόμη ενημερωθεί για τις ρυθμίσεις αυτές, παρά τις άοκνες προσπάθειες ημών και άλλων ανεξάρτητων κοινωνικών επιστημόνων. Η καταιγιστική μνημονιακή δημοσιολογία, αλλά και το εξαρτημένο συνδικαλιστικό κίνημα δεν επέτρεψαν να αποκαλυφθούν εξαρχής οι αντιανθρώπινες και αντεργατικές αυτές διατάξεις που ψηφίστηκαν στη Βουλή. Τώρα που αποκαλύπτονται, με την ολοκληρωτική αποτυχία των πτυχών του Μνημονίου, οι πολίτες αντιλαμβάνονται ότι οι επιδεινώσεις είναι μόνιμες και όχι προσωρινές, όπως τους διαβεβαίωναν οι αρμόδιοι.

// Τι νομίζετε ότι επέδρασε περισσότερο στο να βγει ο κόσμος στις πλατείες και να εκφράσει την κατηγορηματική αντίθεσή του στο πολιτικό σύστημα και στις «μνημονιακές» δυνάμεις;
– Το ψέμα έχει κοντά ποδάρια. Η ενορχηστρωμένη φιλομνημονιακή παραπλάνηση δεν άντεξε στον χρόνο, γιατί τα αρνητικά αποτελέσματα της πολιτικής των δανειστών μας γίνονται πλέον απτά και ο κάθε πολίτης βιώνει τις αρνητικές της επιπτώσεις. Η ύφεση και η συνακόλουθη ραγδαία αύξηση της ανεργίας θέτουν εκτός παραγωγής τους προικισμένους με πολλά ουσιαστικά και τυπικά προσόντα νέους μας. Δεν υπάρχει πλέον οικογένεια που να μην έχει έναν, δύο ή περισσότερους ανέργους. Η χώρα ξαναζεί τη μετανάστευση «εγκεφάλων», με την έννοια ότι το μεγαλύτερο μέρος του εξειδικευμένου ανθρώπινου και εργασιακού δυναμικού αναζητά την τύχη του εκτός Ελλάδας. Οι θέσεις εργασίας με πλήρη και ασφαλισμένη απασχόληση και σχετικά αξιοπρεπή μισθό σπανίζουν. Οι συντάξεις της συντριπτικής πλειονότητας των ασφαλισμένων βαίνουν διαρκώς μειούμενες και δεν προβλέπεται ενίσχυσή τους τουλάχιστον μέχρι το 2060, όπως ανωτέρω αναφέρθηκε. Ο παραγωγικός ιστός συρρικνώνεται. Τώρα με την εκποίηση και τη ρευστοποίηση των δημοσίων και κοινωφελών επιχειρήσεων και του πλούτου της χώρας, το κράτος θα απολέσει τη διαχρονική ευχέρεια που είχε να αντιμετωπίζει την ανεργία με πολιτικές ενεργού ζήτησης και δημιουργία των απαραίτητων θέσεων εργασίας στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Οι νέοι ιδιοκτήτες των δημόσιων οικονομικών μορφωμάτων, που θα τα αποκτήσουν σε υποπολλαπλάσια αξία της πραγματικής τους, θα τα εντάξουν στα δικά τους γεωστρατηγικά σχέδια, χωρίς να λάβουν υπόψη τις οικονομικές ανάγκες της χώρας. Οι τιμές των δημοσίων αγαθών και υπηρεσιών θα εκτιναχθούν στα ύψη, όπως συνέβη σε όλες τις χώρες όπου εφαρμόστηκε ανάλογο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων. Η Ελλάδα θα αποστερηθεί τον κύριο μοχλό ανάπτυξης με το ψευδές ιδεολόγημα ότι έχουμε μεγάλο και εκτεταμένο δημόσιο τομέα, παρότι όλες οι ευρωπαϊκές χώρες που αντεπεξέρχονται στην παγκόσμια κρίση με επιτυχία έχουν πολύ μεγαλύτερο κρατικό και δημόσιο παραγωγικό τομέα και αντίστοιχους δημοσίους υπαλλήλους.
Όλα αυτά, μαζί με την αφαίρεση κάθε ίχνους εθνικής αξιοπρέπειας που συνεπάγεται η απόλυτη υποταγή του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος στα κελεύσματα των δανειστών μας, δημιουργούν την επανεμφάνιση του αιτήματος για εθνική και κοινωνική αξιοπρέπεια και δίνουν στο κίνημα της πλατείας χαρακτηριστικά συνειδησιακής εξέγερσης. Οι Έλληνες αισθάνονται βαθύτατα προσβεβλημένοι για την απόκρυψη και την παραποίηση της αλήθειας, όταν ακόμη και ο κ. Γιούνκερ λέει ότι «η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική. Προς το παρόν τα κράτη της ευρωζώνης εισπράττουν τους τόκους που έρχονται από την Ελλάδα…».

// Προβλέπετε ότι το κίνημα της πλατείας θα εμποδίσει την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου;
– Το κλονιζόμενο πολιτικό σύστημα έχει περιθώρια αναδιατάξεων, όπως άλλωστε είδαμε πρόσφατα με το ΠΑΣΟΚ, και η αποδοχή της λογικής του πρώτου Μνημονίου από τους βουλευτές του «μνημονιακού κύκλου» δεν προμηνύει ευρύτερες ανατροπές στο πολιτικό εποικοδόμημα. Η χρονική ακολουθία της ψήφου εμπιστοσύνης με την έγκριση του Μεσοπρόθεσμου δημιουργεί για τους βουλευτές μια ενιαία βάση και τους εξαναγκάζει στην ψήφισή του, παρά την καθολική αντίδραση του λαού, όπως πλέον φαίνεται και από τις πιο συντηρητικές δημοσκοπήσεις. Τα στοιχεία της πολιτικοϊδεολογικής συνείδησης των βουλευτών και οι μηχανισμοί αναπαραγωγής τους δεν επιτρέπουν εκτεταμένες αμφισβητήσεις του καταστροφικού μνημονιακού σχεδίου. Επομένως ο λαός πρέπει να επιβάλει εκλογές το συντομότερο.

* Ο Αλέξης Π. Μητρόπουλος είναι πανεπιστημιακός (www.amitropoulos.gr) και πρόεδρος της Ένωσης για την Υπεράσπιση της Εργασίας και του Κοινωνικού Κράτους (ΕN.ΥΠ.Ε.Κ.Κ., www.enypekk.gr).