Μικρά & ενοχλητικά
Ο παλιός είναι αλλιώς!
Για να λέμε του στραβού το δίκιο, ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος ποτέ δεν ήταν της χλιδής. Μία ακόμη ευχάριστη έκπληξη ήταν ότι γιόρτασε την ονομαστική του εορτή μόνο με μερικούς στενούς του συνεργάτες και λίγους ιερείς στον μικρό ναό του Αγίου Ανδρέα στην Αρχιεπισκοπή. Έδωσε το παράδειγμα πώς πρέπει να τιμούν τη γιορτή τους οι Μητροπολίτες, τουλάχιστον μέχρι… εξόφλησης των εθνικών γραμματίων! Ούτε προκλητικές εκδηλώσεις ούτε πομπώδεις στολές και χρυσοποίκιλτα άμφια, όπως μερικοί μερικοί αρχιερείς κατά πολύ νεώτεροι και με μηδαμινό έργο, που δεν έχουν να επιδείξουν παρά μόνο χαμογελαστά ενσταντανέ σε περιοδικά και εφημερίδες.
Η παλιά φουρνιά (Αρχιεπίσκοπος, Θεσσαλονίκης, Σπάρτης και πολλοί άλλοι) αδιαφορεί γι’ αυτήν την… πασαρέλα «χρυσού και αμφίων» που έχει καθιερωθεί πια σε κάθε γιορτή ιεράρχη. Όμως πολλοί νεώτεροι Μητροπολίτες φαίνεται πως έχουν χάσει το… νόημα. Πού τους χάνεις, πού τους βρίσκεις, σε κάποιο ιεροραφείο θα τριγυρνούν ή σε κάποιο χρυσοχοείο να κάνει ο ένας δώρο στον άλλον κάποιο εγκόλπιο. Και το χειρότερο είναι πως δίνουν και το παράδειγμα στους αρχιμανδρίτες τους, που ακολουθούν και μελλοντικά θα τους διαδεχτούν. Για το καλό σας, άγιοι αρχιερείς, σταματήστε να είστε προκλητικοί και σκεφτείτε το ποίμνιο που περνά δύσκολα και μερικοί από σας φαίνεται ότι δεν το αντιλαμβάνεσθε.
Ουδείς πιο αχάριστος
Πριν από πολλά χρόνια διετέλεσε νομάρχης επαρχιακής πόλης. Αργότερα ο μακαριστός Χριστόδουλος της έδωσε ρόλο και την έβγαλε από την πολιτική αφάνεια που είχε περιπέσει. «Σήκωνε τα τηλέφωνα» στο γραφείο του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου, θυμούνται οι ιερείς που συνεργάστηκαν μαζί της. Έκλεινε, λένε, τα ραντεβού του και πλασαριζόταν ως «διευθύντρια αρχιεπισκοπικού γραφείου». Όλοι ήξεραν, θυμούνται, πως ο μακαριστός την κρατούσε «για να κάνει το χατίρι του Γιώργου και να έχει έναν άνθρωπο του ΠΑΣΟΚ».
Έκανε κι ένα πέρασμα από το υπουργείο Εξωτερικών και πρόσφατα ανέλαβε και «σύμβουλος υπουργού Εσωτερικών». Την περασμένη εβδομάδα συμμετείχε στην Επιτροπή Διαλόγου Εκκλησίας – Πολιτείας. Αυτό που προκάλεσε αλγεινή εντύπωση στους συμμετέχοντες ήταν το μένος της κατά των δικαίων της Εκκλησίας. Μάταια ο νομικός σύμβουλος της Συνόδου προσπαθούσε να της εξηγήσει πώς έχουν τα πράγματα. Αυτή επέμενε πως η Εκκλησία επιδίδεται σε «παρανομίες» και «παράτυπες προσλήψεις», κρατώντας και μερικές σελίδες με φωτοτυπημένα έγγραφα ως «ντοκουμέντα». Έδινε την εντύπωση πως είχε πλήρη άγνοια των επιχειρημάτων που παρέθετε. Απλώς αγωνιζόταν να δείξει, έλεγαν, πως προασπίζεται τα συμφέροντα του υπουργείου. «Αυτήν είχε τόσα χρόνια ο Χριστόδουλος δίπλα του;» αναρωτήθηκε βγαίνοντας από τη συνάντηση ένας εκ των μελών της επιτροπής. Για να παραφράσουμε το ρητό: Ουδείς πιο αχάριστος από τον -εξ Αρχιεπισκόπου- ευεργετηθέντα…
Έλλειψη παιδείας
Όσες διαφωνίες κι αν είχαν μαζί του, ό,τι κι αν είχε προηγηθεί, είναι τουλάχιστον ντροπή να «απαγορεύσει» ρητώς ο διευθυντής του σταθμού της Εκκλησίας να γίνει αναφορά από τα δελτία ειδήσεων του σταθμού στην απώλεια ενός ιερέα που έδωσε και την ψυχή του γι’ αυτό το ραδιόφωνο. Ο μακαριστός παπα-Νεκτάριος Χατζηπροκοπίου είχε αφοσιωθεί στον σταθμό της Εκκλησίας και σχεδόν όλοι (τεχνικοί, δημοσιογράφοι) τον αγαπούσαν σαν πατέρα τους. Οι πληροφορίες μας λένε πως η διοίκηση του σταθμού απαγόρευσε κάθε αναφορά «στον αέρα» για την εκδημία του ιερέα που διετέλεσε υπεύθυνος προσωπικού του ραδιοφώνου, επειδή… είχε προηγούμενα με τη νυν διοίκηση! Ένας ιερέας που πάντοτε «έσταζε μέλι» για τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο – ακόμη κι όταν οι στενοί συνεργάτες του Αρχιεπισκόπου τον έθεσαν στο περιθώριο, ζητώντας του και τα ρέστα από πάνω! Κύριοι, αν θέλετε να λέτε πως είστε και «πολιτισμένοι», τότε θα έπρεπε από μόνοι σας να τιμήσετε με μια αναφορά τη μνήμη ενός στελέχους του ραδιοφωνικού σταθμού που υπηρέτησε τόσα χρόνια την Εκκλησία.