Η ατομική ευθύνη στην οικονομική κρίση

Ζώντας καθημερινά τα αποτελέσματα της ίδιας της κρίσης αλλά και των μέτρων που λαμβάνονται από την κυβέρνηση για την αντιμετώπισή της, είναι εύκολο να αντιληφθεί κανείς την άρνηση που όλοι έχουμε να εκμεταλλευτούμε τη σημερινή κατάσταση, να αλλάξουμε νοοτροπία και να δημιουργήσουμε ένα καλύτερο μέλλον για μας και τις επόμενες γενιές. Προσπαθούμε όλοι να κατηγορήσουμε τους άλλους ότι είναι αποκλειστικοί υπεύθυνοι για την κρίση…
Συγκεκριμένα, για όλους τους Έλληνες φταίνε οι πολιτικοί για όλα και συγκεκριμένα οι 300 βουλευτές ανεξαιρέτως. Για όλους όσοι δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι, φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι, που είναι πολλοί, με μεγάλους μισθούς και «τα παίρνουν». Για τους περισσότερους Έλληνες φταίνε τα ΜΜΕ, που προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους, δεν ενημερώνουν σωστά και αντικειμενικά. Για πολλούς Έλληνες φταίνε οι Αμερικάνοι και οι μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις, που θέλουν να μας αγοράσουν τζάμπα.
Αυτές είναι κάποιες από τις πιο συχνές αιτιολογίες που δίνουμε για το ποιος φταίει για την κρίση. Για όλες αυτές τις αιτιολογίες έχω να κάνω κάποιες ερωτήσεις:
– Τους πολιτικούς εμείς δεν τους εκλέγουμε; Εμείς δεν τους ζητούσαμε να μας κάνουν ρουσφέτια; Είναι όλοι το ίδιο; Δεν υπάρχει κανένας άξιος;
– Εμείς δεν λαδώνουμε τους δημοσίους υπαλλήλους που «τα παίρνουν»;
Εμείς δεν συντηρούμε το φαινόμενο, αντί να το καταγγείλουμε; Δεν υπάρχουν τίμιοι και εργατικοί δημόσιοι υπάλληλοι;
– Εμείς δεν συντηρούμε τα ΜΜΕ που μας παραπλανούν, ανοίγοντας την τηλεόραση και παρακολουθώντας τα; Δεν υπάρχουν ευσυνείδητοι δημοσιογράφοι;
– Οι μεγάλες οικονομικά δυνάμεις μπορεί να θέλουν να εκμεταλλευτούν την κρίση εις βάρος μας, αλλά για να τα καταφέρουν να το κάνουν στη χώρα μας και όχι σε άλλες, προφανώς δεν ήμασταν συνεπείς στις υποχρεώσεις μας.
Σίγουρα, κατά ένα μέρος, οι αιτίες είναι και αυτές που προαναφέρθηκαν και τις λένε καθημερινά οι περισσότεροι Έλληνες. Αυτό όμως που δεν αναφέρεται ποτέ και από κανέναν είναι ότι όλοι μας έχουμε και την ατομική μας ευθύνη, άλλος μικρότερη και άλλος μεγαλύτερη. Αν θέλουμε να προοδεύσουμε ως λαός, να αντιμετωπίσουμε την κρίση και να μην ξανασυναντήσουμε άλλη, πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπία αμέσως. Πρέπει να ψηφίζουμε ανθρώπους έντιμους και τεχνοκράτες, που μπορούν να πάνε τη χώρα κάποια βήματα μπροστά, και όχι πολιτικάντηδες ή απλώς γνωστούς μας για να ξέρουμε κάποιον. Δεν μπορεί να ψηφίζουμε με κριτήριο το ατομικό μας συμφέρον. Πρέπει καθημερινά να καταγγέλλουμε φαινόμενα διαφθοράς και όχι να τα συντηρούμε απλώς για να γίνει η δουλειά μας. Δεν πρέπει να ενισχύουμε φαινόμενα που οδήγησαν την πατρίδα μας σε αυτήν την κατάσταση. Ας αντιληφθούμε ότι όλοι έχουμε την ατομική μας ευθύνη για να ξεπεράσουμε την κρίση. Και αναφέρομαι σε ατομικές συμπεριφορές και όχι οικονομική μόνο συνεισφορά.
Ας δούμε την κρίση ως μια τεράστια ευκαιρία να αλλάξουμε το μέλλον μας και είναι βέβαιο ότι, αν το πιστέψει ο καθένας από εμάς, θα τα καταφέρουμε!