Ο ΚΥΡΙΟΣ «ΜΠΟΥ»!

Κοτζάμ πλατεία, από πότε την κλειδώσατε, κύριε «Μπου» μου, και βάλατε το κλειδί στο τσεπάκι σας, σαν καλός νοικοκύρης; Μήπως βάλατε και λουκέτα; Μην παραλείψετε!
Από πότε την κλειδώσατε, κύριε «Μπου» μου, δηλώνοντας σε ανοιχτή συζήτηση, όπως τα διάβασα σε μια από τις εγκυρότερες κυριακάτικες εφημερίδες της περασμένης εβδομάδας, ότι όποιος τη χρειάζεται, θα πρέπει να έρχεται ο ίδιος προσωπικά και αφού πρώτα σας κάνει τον οφειλόμενο τεμενά με την πιο εδαφιαία, κατά προτίμησή σας τουρκική υπόκλιση, αφού πρώτα βεβαίως βεβαίως σας εκθέσει και τους λόγους που τη χρειάζεται και (προσέξτε το αυτό) «σε χαμηλής όχλησης εκδηλώσεις» και στην περίπτωση που ο κύριος δήμαρχος δεν συμφωνήσει για το μέγεθος της «χαμηλής όχλησης», να λέει «πηγαίνετε, κύριε, λάθος πόρτα εκρούσατε, διότι εμού δημαρχεύοντος, αυτά που ξέρατε να τα ξεχάσετε, δεν θα μου την κάνετε την πλατεία μου ρεμπέτ ασκέρι και αλάνα. Τέρμα!».
Και συγχρόνως να βάζει τους κλητήρες να πετάνε έξω αυτόν που το ζητάει, μα ο τάδες είναι, μα ο δείνας είναι, μα ο ίδιος ο Μίκης Θεοδωράκης και όποιος να ‘ναι «ταραξίας»… «Δεν προσκαλέσαμε τη ”Σπίθα”, τον Θεοδωράκη προσκαλέσαμε. Τι ανοησίες είναι αυτές; Και αντί τον Θεοδωράκη, ήθελαν να μας στείλουν κάποιον από τη σαχλαμάρα που λέγεται ”Σπίθα”, έναν κάποιον λέει Κώστα Ζουράρι για να ακούσουμε και τις δικές του τις σαχλαμάρες…».
Κι αυτό από τις απολογητικές δηλώσεις του, όπως είναι δημοσιευμένες. (Τυχερός είσαστε, κύριε «Μπου» μου, διότι έτσι και σας ερχόταν ο «κάποιος Κώστας Ζουράρις» και σας άρχιζε το δικό του το συναξάρισμα, το λιγότερο που θα κάνατε είναι να ψάχνατε για την πόρτα και όπου φύγει φύγει κι από δήμαρχο θα σας βλέπαμε κλητήρα…)
Και ούτε χρειάζεται να συμπληρώσω ότι το «Μπου», που λέω και ξαναλέω, εσάς αφορά, κύριε Μπουτάρη μου, για χάρη συντομίας, όπως θα το έκανα αν έλεγα για «μπούμερανγκ» όπως το παρόν που διαπράξατε, όπου τον αυτοτραυματισμό τους έχουν σαν αποτέλεσμα οι «μπουρμπουλήθρες» περί της απαγόρευσης του Μίκη να μιλήσει στην «πλατεία σας», με το γνώριμο τάχα «μπουρινιασμένο» σας ύφος, προσπαθώντας, όπως σε κάθε σας ενέργεια, να πουλήσετε έναν αερογέμιστο, αεροβάμονα, αεριόμορφο και αεροκοπανιστό τσαμπουκά παρελθούσης χρήσεως!
Διάβασα κι άλλα από τα «μαργαριτάρια» που είπατε, κύριε «Μπου μου», στο δημοτικό σας συμβούλιο, ότι δηλαδή θα πηγαίνατε και εσείς με τους «Αγανακτισμένους» και στην πλατεία και στον Λευκό Πύργο και στην ανάγκη και οπουδήποτε αλλού, αλλά βλέπεις δεν σας το επέτρεψε το «δημαρχιλίκι» που φορτωθήκατε.
Α, κύριε Μπουτάρη μου, είχατε δεν είχατε, την πατατιά σας την κάνατε πάλι. Τι το θέλατε το «δημαρχιλίκι»; Δεν καθόσαστε στα κρασοβαρέλια σας, να μη σας είχαμε στο κεφάλι μας και να πίναμε ήσυχοι το κρασάκι μας.
…ΚΑΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ «ΤΣΟ»!
Και, στο μεταξύ, έχουμε και τον πολυσυζητημένο και όχι αδικαιολόγητα καλλικέλαδο, καλλίμορφο, καλλιπάρειο (άλλος ο Πάριος, μην τους μπερδεύουμε) τον άλλοτε χαρακτηρισμένο και ως «ωραίο Μπρούμελ» της σοσιαλιστικής ΠΑΣΟΚικής νομενγκλατούρας, στην εκπομπή των «Φακέλων» του κ. Παπαχελά, στον ΣΚΑΪ, με το γνώριμο ύφος της απόλυτης, όσο και ξύλινης εγωβεβαιότητας και πληθωρικής παρρησίας του «δεν τρέχει τίποτα» και του «δεν κατάλαβα τι εννοείτε» και του «δεν έχω για τίποτα να απολογηθώ»…
Όπως βέβαια το καταλάβατε, ο «κύριος Τσο» δεν είναι άλλος από τον κ. Άκη Τσοχατζόπουλο. Ο οποίος είναι κάτοικος της οδού Διονυσίου Αρεοπαγίτου, γείτονας του Ηρωδείου Αττικού Θεάτρου και κάθε πρωί που ξυπνάει, ανοίγει το παράθυρό του, ρίχνει μια συναδελφική ματιά κατά τη μεριά του Αρχαίου Θεάτρου, αμολάει και ένα ηχηρό κλέφτικο σφύριγμα, μέχρι να ακούσει μια φωνή από τα βάθη των αιώνων, που δεν είναι άλλη από του Περικλή να του λέει:
– Καλή σου μέρα, συνάδελφε ερωτοπιασμένε, ακόμα να βάλεις μυαλό;
Ο Άκης, όπως κάθε μέρα, κάνει πως δεν καταλαβαίνει:
– Όταν με λες ερωτοπιασμένο, τη Δημοκρατία εννοείς, που είσαι και ο εφευρέτης της;
Ζοχαδιάζεται ο άλλος και του βάζει τις φωνές:
– Βρε, δεν σου μιλάω για τη Δημοκρατία. Για την Ασπασία σου λέω, που μ’ έβαλε στα τρελά έξοδα με το γάμο μας, με τα γαμήλια ταξίδια που κάναμε κι ακόμα με τραβολογάνε τα παλιά συντρόφια μου στο Ηλιαίο Δικαστήριο για το πού τα βρήκα τα λεφτά κι από πού έφαγα τις μίζες για τις τριήρεις που αγοράσαμε και η μια έγερνε…
Τα ακούει αυτά ο Άκης και παίρνει μια μερίδα κουράγιο:
– Και δεν μου λες, ρε Περικλή, από πότε σε τραβολογάνε οι ανακριτικές επιτροπές για το πού τα βρήκες τα λεφτά;
– Από τότε, Άκη μου… Και πού είσαι ακόμα;
Τα ακούει, που λες, αυτά ο «Τσο» και ξαναπαίρνει διπλή μερίδα κουράγιο και έτσι ενήμερος για τον αριθμό των αιώνων που κρατάνε αυτές οι εξεταστικές ιστορίες, λέει του Παπαχελά στην πρόσκλησή του για τους «Φακέλους»:
– Ευχαρίστως να σου έρθω, κύριε Παπαχελά μου, αλλά θα μ’ αφήσεις να τα πω όπως θέλω εγώ για την ιστορία…
– Μείνετε ήσυχος, κύριε «Τσο» μου, του λέει ο άλλος. Εμείς στον ΣΚΑΪ το έχουμε αυτό παντιέρα μας, να λέει ο καθένας την ιστορία όπως θέλει. Εδώ κοντέψαμε να πούμε ότι η σειρά του «1821» που κάναμε ήταν για να εξηγήσουμε στον κόσμο ότι την επανάσταση την έκαναν οι Τούρκοι για να απελευθερωθούν από τους Έλληνες…
Να σας πω τι θα απαντήσετε, κύριε «Τσο» μου, όταν οι αρμόδιοι θα σας ρωτήσουν το πιο καυτό και ζεματιστό ερώτημα:
– Τα είχατε όλα αυτά και ακίνητα και καταθέσεις και οφ σορ όταν μας ήρθατε από τη Γερμανία για να ανταμώσετε την καλύτερή σας, τρεις του Σεπτέμβρη από τους μπαξέδες να περνάς…
Και τώρα ένα μικρό δυσφημηστικό διάλειμμα και για τα υπόλοιπα, θα σας βρω στους καφενέδες την άλλη Κυριακή για να τα ξαναπούμε να γελάς!

***

ΤΟ ΠΙΟ ΣΥΝΤΟΜΟ ΑΝΤΙ-ΑΝΕΚΔΟΤΟ!
Την επόμενη φορά που θα θελήσει να μιλήσει ο Μίκης Θεοδωράκης στο λαό της Θεσσαλονίκης, θα ζητήσει την άδεια από τον δήμαρχο
κ. Μπουτάρη;
– ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΔΗΜΑΡΧΟΣ;