Σε δύο ανθύπατους το σφυρί των ιδιωτικοποιήσεων!

Δύο «ανθύπατοι» των επίσημων πιστωτών της χώρας συμφώνησε η κυβέρνηση ήδη από την περασμένη Παρασκευή να εγκατασταθούν στη διοίκηση της νέας ανεξάρτητης αρχής για τη διαχείριση (διάβαζε: εκποίηση) της δημόσιας περιουσίας. Επιπλέον, στο εξής έχει συμφωνηθεί οι στόχοι για τα έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις να γίνουν δεσμευτικοί, «μνημονιακοί» στόχοι. Εν ολίγοις, η «τρόικα» παίρνει το σφυρί των ιδιωτικοποιήσεων από την κυβέρνηση και η πώληση της περιουσίας του Δημοσίου θα γίνει με το πιστόλι της χρεοκοπίας στον κρόταφο!

Αποκαλύπτεται, έτσι, ότι το «Π» είχε πολύ εύστοχα τοποθετήσει το πρόβλημα πλήρους κατάλυσης της εθνικής κυριαρχίας με το νέο Μνημόνιο, με τον πρωτοσέλιδο τίτλο της περασμένης εβδομάδας, που προκάλεσε την πανικόβλητη αντίδραση της κυβέρνησης.

Σε ανακοίνωση που εκδόθηκε αργά το βράδυ της Κυριακής, η οποία παρέπεμπε σε άλλες εποχές ελέγχου της πληροφόρησης, η πανικόβλητη κυβέρνηση κατήγγειλε «με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο, την επικίνδυνη παραπληροφόρηση Μέσων Ενημέρωσης τα οποία δηλητηριάζουν την κοινή γνώμη με ανύπαρκτες “πληροφορίες” για “ξένους επιτρόπους – ανθύπατους στα υπουργεία”».

Ο πανικός αυτός εκ των υστέρων γίνεται απόλυτα κατανοητός:

Η κυβέρνηση γνώριζε πολύ καλά τι είχε συμφωνήσει και τι ανέφερε το πλήρες κείμενο αξιολόγησης της οικονομίας από την «τρόικα», που μόλις την περασμένη Παρασκευή είχε οριστικοποιηθεί. Είχε συμφωνήσει την τοποθέτηση των «ανθύπατων» στην Αρχή που θα αναλάβει την τύχη της περιουσίας του Ελληνικού Δημοσίου, γιʼ αυτό και έσπευσε να επιτεθεί φραστικά στον Τύπο, σε μια προσπάθεια να θολώσει τα νερά.

Δυστυχώς για την κυβέρνηση και, ιδιαίτερα, για τον υπουργό Οικονομικών, το ψέμα και η προσπάθεια συγκάλυψης έχουν κοντά ποδάρια: Το πρακτορείο Reuters αποκάλυψε την Τετάρτη (χωρίς να τολμήσουν να διαψεύσουν κάτι οι κυβερνώντες) εκτενή αποσπάσματα του κειμένου αξιολόγησης, το οποίο διαπραγματευόταν ο κ. Παπακωνσταντίνου μέχρι την Παρασκευή.

Αποσπάσματα που δεν είχαν περιληφθεί -για ευνόητους πολιτικούς λόγους- ούτε στην ολιγόλογη ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών, που είχε αναγγείλει την επιτυχή έκβαση της διαπραγμάτευσης, ούτε και στην ανακοίνωση της «τρόικας».

Το κείμενο αξιολόγησης, όπως αποκαλύφθηκε από το Reuters, αναφέρει επί λέξει (σε δική μας μετάφραση από τα αγγλικά):

– «Η ελληνική κυβέρνηση είναι μια από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις με τα πλουσιότερα χαρτοφυλάκια περιουσιακών στοιχείων (…).

– Για την επιτάχυνση της διαδικασίας (σ.σ.: των ιδιωτικοποιήσεων), για να διασφαλισθεί το μη αναστρέψιμο της όλης διαδικασίας, συγκροτείται ο κατάλληλος διοικητικός μηχανισμός: μια υπηρεσία ιδιωτικοποιήσεων διοικούμενη από ανεξάρτητο και ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ διοικητικό συμβούλιο θα ιδρυθεί σύντομα. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα κράτη μέλη της Ευρωζώνης θα μπορούν να ορίζουν ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΕΣ στο συμβούλιο αυτής της υπηρεσίας. Επιπλέον, για να ενισχυθεί η αξιοπιστία, η αποστολή συμφώνησε (σ.σ.: με την κυβέρνηση) ότι η εκπλήρωση δεσμευτικών στόχων σε τριμηνιαία βάση για τα έσοδα ιδιωτικοποιήσεων θα είναι μέρος των όρων του αναθεωρημένου Μνημονίου».

Ένα 24ωρο μετά τη «διαρροή» στο Reuters, ο υπουργός Οικονομικών κατέθεσε στη Βουλή το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα. Στην αιτιολογική έκθεση του σχετικού νομοσχεδίου (για την ακρίβεια: στις σελίδες 54-55) αναφέρεται ότι: «Η κυβέρνηση προχωράει αμέσως στη δημιουργία Οργανισμού Αποκρατικοποιήσεων (Ταμείο Δημόσιας Περιουσίας) για την προώθηση της ταχείας, αποτελεσματικής και διαφανούς υλοποίησης του 5ετούς προγράμματος διαχείρισης και αξιοποίησης των περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου. (…) Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα κράτη μέλη της Ευρωζώνης μπορούν να ορίσουν δύο παρατηρητές που δεν θα μετέχουν στη διοίκηση του Ταμείου».

Αντιπαραβάλλοντας αυτό το κείμενο με το κείμενο αξιολόγησης, διαπιστώνεται μόνο μια λεπτή διαφορά: Το υπουργείο ισχυρίζεται ότι οι «παρατηρητές» δεν θα μετέχουν στη διοίκηση του Ταμείου, αν και στο κείμενο αξιολόγησης αναφέρεται ότι οι «παρατηρητές» θα τοποθετηθούν στο διοικητικό συμβούλιο (προς τι, άραγε, αυτοί οι «παρατηρητές» να τοποθετηθούν στο διοικητικό συμβούλιο; Αν είναι χαμηλόβαθμοι παρατηρητές-σύμβουλοι, γιατί να μην τοποθετηθούν σε χαμηλότερη διοικητική βαθμίδα;).

Πέρα από τύπους και προσχήματα, που είναι εύλογο να προσπαθεί να διασώσει ο υπουργός Οικονομικών, για να περιορίσει τις αντιδράσεις στην κατάπτυστη συμφωνία, η ουσία είναι μία:

Η διαχείριση της περιουσίας του Δημοσίου περνά σε ένα Ταμείο που ΔΕΝ θα ελέγχεται από την κυβέρνηση (θα είναι ανεξάρτητο διοικητικά και θα στέλνει μόνο στη Βουλή σε τακτά διαστήματα ένα ενημερωτικό για την πρόοδο των εργασιών του). Στη διοίκησή του θα μετέχουν, ως μη όφειλαν σε ένα ανεξάρτητο, ευρωπαϊκό κράτος, δύο εκπρόσωποι ξένων κυβερνήσεων και οργανισμών (Κομισιόν).

Αυτό σημαίνει στην πράξη, ότι κάθε φορά που θα πωλείται ένα περιουσιακό στοιχείο του Δημοσίου, η κυβέρνηση ουσιαστικά δεν έχει το δικαίωμα βέτο στη συναλλαγή, αν κρίνει ότι το τίμημα που προσφέρεται από τον πλειοδότη είναι εξευτελιστικά χαμηλό και ζημιώνεται το Δημόσιο. Οι τεχνοκράτες της ανεξάρτητης Αρχής θα έχουν στα χέρια τους ένα πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων με συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα και δεσμευτικούς στόχους εισπράξεων (π.χ. 5 δισ. ευρώ μέσα στο β΄ εξάμηνο του 2011 από 24 πράξεις ιδιωτικοποιήσεων, βλ. πίνακα). Θα προχωρούν στην εκποίηση, αδιαφορώντας για τα προσφερόμενα τιμήματα, ενώ αν υπάρξει οποιαδήποτε καθυστέρηση, ή άλλη «δυσλειτουργία», οι «ανθύπατοι» των ξένων κυβερνήσεων και της Κομισιόν θα αναφέρουν στην «τρόικα» το πρόβλημα, ώστε να «ανακαλείται στην τάξη η κυβέρνηση» με την απειλή διακοπής της εκταμίευσης των δόσεων του διεθνούς δανείου, άρα της χρεοκοπίας!

Σύμφωνα με πληροφορίες του «Π», μάλιστα, τις οποίες θα ήταν καλό να διαψεύσει ο υπουργός Οικονομικών, αν δεν ευσταθούν, στον εφαρμοστικό νόμο του Μνημονίου, ο οποίος θα αναφέρεται στην ίδρυση του νέου Ταμείου, θα περιληφθούν διατάξεις, με τις οποίες θα προστατεύονται από κάθε ποινική δίωξη ή αστική διεκδίκηση τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου του Ταμείου, το οποίο -όπως προείπαμε- θα λειτουργεί με βάση την αρχή της ανεξαρτησίας από την κυβέρνηση. Έτσι, θα είναι πρακτικά αδύνατο να αναζητηθούν ποινικές ευθύνες ή να διεκδικήσει το Δημόσιο σε μεταγενέστερο χρόνο αποζημιώσεις, αν εκποιηθούν στοιχεία της περιουσίας του σε τιμήματα προφανώς αναντίστοιχα με την πραγματική τους αξία.

Τέλος, πρέπει να τονισθεί ότι η διαδικασία με την οποία μεθοδεύεται η κατʼ αρχήν έγκριση αυτής της κορυφαίας πράξης εκχώρησης εθνικής κυριαρχίας σε ξένες κυβερνήσεις είναι κατʼ εξοχήν αντιδημοκρατική: Το νέο Μνημόνιο (Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα), στο οποίο περιλαμβάνονται σε γενικές γραμμές και οι βασικοί κανόνες που θα διέπουν τη λειτουργία του νέου Ταμείου, κατατέθηκε ως νομοσχέδιο ενός άρθρου.

Έτσι, οι βουλευτές καλούνται να υπερψηφίσουν, μαζί με μέτρα οικονομικής πολιτικής, και μια ακραία πράξη εκχώρησης εθνικής κυριαρχίας, χωρίς να τους δίνεται η δυνατότητα να καταψηφίσουν μόνο το σχετικό άρθρο. Έτσι, η κυβέρνηση θα μπορεί να ισχυρίζεται μετά την ψηφοφορία ότι όλα όσα θα ακολουθήσουν έχουν την έγκριση του Κοινοβουλίου, έστω και αν αυτή θα έχει δοθεί με ένα κορυφαίο πολιτικό εκβιασμό και χωρίς την παραμικρή δυνατότητα να καταψηφίσουν οι βουλευτές μόνο το κατάπτυστο σχετικό άρθρο του νομοσχεδίου. Αυτή είναι η (μη) λειτουργία της Δημοκρατίας σε καιρό Μνημονίου…

Οι συνταγματολόγοι θα πρέπει να κρίνουν κατά πόσο είναι νόμιμη αυτή η διαδικασία και σε ποιο βαθμό θα δεσμεύει πράγματι το ελληνικό κράτος:

Αν ο ορισμός ξένων εκπροσώπων σε ένα Ταμείο που θα διαχειρίζεται σχεδόν εν λευκώ τη δημόσια περιουσία συνιστά όντως εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας, τότε από το Σύνταγμα επιβάλλεται η έγκριση του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος με πλειοψηφία 3/5, δηλαδή τουλάχιστον 180 βουλευτών. Μήπως γιʼ αυτό ασκείται τόση πίεση στον Αντ. Σαμαρά για να υπερψηφίσει και η ΝΔ το νέο Μνημόνιο; Μήπως κάποιοι ανησυχούν ότι θα κριθεί στο μέλλον αντισυνταγματικό, άρα άκυρο, το νέο Μνημόνιο;

Όπως άκυρη είναι και η δανειακή σύμβαση που δεν έχουν τολμήσει ως τώρα να φέρουν προς συζήτηση στη Βουλή, επειδή γνωρίζουν ότι δεν πρόκειται να υπερψηφισθεί από τουλάχιστον 180 βουλευτές και επειδή με αυτήν η Ελλάδα παραιτείται «οριστικά και άνευ όρων» κάθε δικαιώματος ασυλίας λόγω εθνικής κυριαρχίας, ώστε να είναι δυνατή η κατάσχεση περιουσίας από τους πιστωτές; Μήπως;

ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ ΣΕ ΤΙΜΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ

2011
Οργανισμός Τηλεπικοινωνιών Ελλάδος (OTE)
Εταιρία Ύδρευσης Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης
Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών (ΔΑΑ)
Οργανισμός Προγνωστικών Αγώνων Ποδοσφαίρου 1
Οργανισμός Προγνωστικών Αγώνων Ποδοσφαίρου 2
Οργανισμός Λιμένος Θεσσαλονίκης
Κρατικά Λαχεία
Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς
Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (ΕΑΣ)
Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο
Δημόσια Επιχείρηση Αερίου (ΔΕΠΑ)
Διαχειριστής Εθνικού Συστήματος Αερίου (ΔΕΣΦΑ)
ΤΡΑΙΝΟΣΕ
ΛΑΡΚΟ
Alpha Bank
Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος
Οργανισμός Διεξαγωγής Ιπποδρομιών Ελλάδος (ΟΔΙΕ)
Άδειες Κινητής Τηλεφωνίας
Ελληνικό Καζίνο Πάρνηθας
Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων (ΕΛΒΟ)
Οργανισμός Προγνωστικών Αγώνων Ποδοσφαίρου
Ελληνικό 1
Τέσσερα Αεροσκάφη Airbus
Ακίνητα 1

2012
Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών (ΔΑΑ)
Ελληνικά Πετρέλαια (ΕΛΠΕ)
Τράπεζα Πειραιώς
Αγροτική Τράπεζα Ελλάδος (ATE)
Αυτοκινητόδρομος «Εγνατία Οδός»
Ελληνικά Ταχυδρομεία (ΕΛΤΑ)
Λιμάνια 1
Εταιρία Ύδρευσης Αποχέτευσης Πρωτευούσης
Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων
Ακίνητα 2
Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ)
Ελληνικοί Αυτοκινητόδρομοι 1
Περιφερειακά Αεροδρόμια 1
Ελληνικό 2
Ακίνητα 3
Ψηφιακό Μέρισμα 1
Εταιρία Ύδρευσης Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης
Μεταλλευτικά Δικαιώματα 1

2013
Υποθαλάσσιο κοίτασμα φυσικού αερίου «Ν. Καβάλα»
Περιφερειακά Αεροδρόμια 2
Λιμάνια 2
Ακίνητα 4
Μεταλλευτικά Δικαιώματα 2
Ψηφιακό Μέρισμα 2
Εταιρία Ύδρευσης Αποχέτευσης Πρωτευούσης
Ελληνικοί Αυτοκινητόδρομοι 2

2014
Ελληνικοί Αυτοκινητόδρομοι 3
Ακίνητη Περιουσία

2015
Ελληνικοί Αυτοκινητόδρομοι 4
Ακίνητη Περιουσία