Εφιάλτης διαρκείας…
Στο ερώτημα «τι μπορούν να περιμένουν οι Έλληνες» μετά τα νέα μέτρα, το νέο Μνημόνιο και τις νέες υποσχέσεις για σωτηρία της χώρας, η απάντηση είναι μία, μονότονη και παγερή: «Τα χειρότερα»… Και προκύπτει ευθέως η απάντηση αυτή από τα νούμερα και τα στοιχεία. Τα οποία είναι αμείλικτα και δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αισιόδοξης προσμονής…
Ευθέως, λοιπόν: Το σημερινό δυσθεώρητο χρέος των 350 δισ. θα φτάσει σε τρία χρόνια στο ύψος των 500 δισ. ευρώ! Όπερ σημαίνει ότι ούτε ο νέος δανεισμός (θα αγγίξει τα 100 δισ., λένε οι τελευταίες εκτιμήσεις, αν δεν τα ξεπεράσει) ούτε οι αιματηρές οικονομίες, οι καθηλωτικές περικοπές και η πλήρης εξαθλίωση των Ελλήνων θα δυνηθούν να φρενάρουν την πορεία της χώρας προς τη χρεοκοπία…
Με άλλα λόγια, στο τέλος του Μεσοπρόθεσμου η Ελλάδα θα βρίσκεται σε χειρότερη θέση από τη σημερινή. Και επειδή τότε (από το 2013 και μετά) θα τεθεί σε λειτουργία ο νέος Μηχανισμός Στήριξης, στον οποίο θα αναγκαστεί να προσφύγει πάλι η χώρα μας, καθώς δεν θα μπορεί να βγει στις αγορές, οι Ευρωπαίοι -και τούτο «ζυμώνεται» στους κόλπους της Ευρώπης, σύμφωνα με ελεγμένες πληροφορίες της στήλης- ενδεχομένως θα πάρουν τη μεγάλη απόφαση να σπρώξουν την Ελλάδα εκτός Ευρωζώνης. «Ο τρόπος θα βρεθεί», μας είπε ο συνομιλητής μας, προλαβαίνοντας τη δική μας επισήμανση ότι κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται μέχρι σήμερα…
Μια ενδιάμεση λύση -και μάλλον αναπόφευκτη- είναι το περιώνυμο «κούρεμα» του χρέους. Οι σημερινές επιλογές της Ένωσης εν όψει του νέου δανείου (επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των ομολόγων) προϊδεάζουν για την πιθανότητα καταφυγής, μελλοντικώς, στο «κούρεμα». Το οποίο, όμως, θα εκνευρίσει τους δανειστές, αλλά και θα πλήξει τις ελληνικές τράπεζες, οι οποίες διατηρούν σημαντικό μέρος των ομολόγων αυτών…
Η τραγική και αδιέξοδη αυτή κατάσταση, αποτέλεσμα της εγκληματικής επιλογής του Γ. Παπανδρέου να υπογράψει εν λευκώ το Μνημόνιο χωρίς καμία διαπραγμάτευση, είναι σχεδόν αδύνατον να ανατραπεί με τα σημερινά δεδομένα. Δηλαδή, με το νέο Μνημόνιο, το οποίο διευρύνει τον εφιαλτικό κύκλο της ύφεσης. Τουτέστιν, το μέγα ζητούμενο, δηλαδή το πρωτογενές πλεόνασμα, θα μείνει όνειρο θερινής νυκτός, διότι η λογική των μνημονιακών μέτρων αυτό ακριβώς πλήττει με την ύφεση που δημιουργεί, τη δυνατότητα να δημιουργηθεί πλεόνασμα. Φαύλος, τραγικός κύκλος…
Ισχυρίζονται ορισμένοι ότι οι σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις και η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας θα φέρουν χρήμα στα διψασμένα ταμεία και ταυτόχρονα θα υποβοηθήσουν την ανάπτυξη με νέες θέσεις εργασίας κτλ. Υπάρχουν και κάποιοι άλλοι, άρχοντες του νέου λαϊκισμού, που διατείνονται ότι οι «μεταρρυθμίσεις» (π.χ. το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων) θα αναζωογονήσουν την οικονομία, παράλληλα με τα υπόλοιπα αναπτυξιακά μέτρα (ιδιωτικοποιήσεις, εκποίηση δημόσιας περιουσίας). Στους τελευταίους αυτούς η απάντηση είναι αυστηρή: Αρκετά με τις ανοησίες και τις ελαφρότητες. Κανένα «άνοιγμα» (π.χ. φορτηγατζήδες) δεν θα συμβάλει στην αναγέννηση της οικονομίας, έστω κατ’ ελάχιστον, υπό διαρκείς συνθήκες ύφεσης. Τελεία και παύλα…
Ας δούμε, όμως, τις περιώνυμες ιδιωτικοποιήσεις και την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας. Πέρα από λόγους που αφορούν ένα συκοφαντημένο αυτονόητο (δηλαδή, το γεγονός ότι τα κέρδη των κρατικών επιχειρήσεων που θα ιδιωτικοποιηθούν θα πηγαίνουν εφ’ όρου ζωής στις τσέπες των ιδιωτών και όχι στα ταμεία του κράτους), υπάρχει και κάτι άλλο, που αφορά τη δημόσια περιουσία εν γένει: το τίμημα της εξαγοράς είναι σήμερα εξευτελιστικό. Η Deutsche Telekom, επί παραδείγματι, πήρε πρόσφατα το 10% του ΟΤΕ καταβάλλοντας 400 εκατ. ευρώ, τη στιγμή που για το 30% είχε καταβάλει 4 δισ. ευρώ! Όπως έγραψε προσφυώς η «Αυγή», «με το τίμημα που εισέπραξε από την πώληση του 10% στους Γερμανούς, το ελληνικό Δημόσιο εξοικονόμησε τους τόκους… 9 ημερών και 8 ωρών»…
Στο ίδιο μήκος κύματος και η αμερικανική εφημερίδα «Wall Street Journal», που μιλάει για κλοπή, σε δημοσίευμα με τίτλο «Η Ελλάδα πωλείται φθηνά και η Γερμανία αγοράζει»… Ακριβώς περί αυτού πρόκειται. Και το έχει πάρει πρέφα όλη η υφήλιος. Οι «φίλοι» μας οι Τούρκοι μάλιστα, οι οποίοι μιλούν ανοιχτά για επικείμενη χρεοκοπία της Ελλάδος (δηλώσεις Γκιουλ), ετοιμάζονται να κάνουν «απόβαση» στα ελληνικά νησιά! «Η Ελλάδα λέει πάρτε όποια νησιά θέλετε, τα πουλάω. Όποια βιομηχανία θέλετε, πάρτε την κοψοχρονιά», δήλωσε προχθές από την Προύσα ο αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβέρνησης Μπουλέντ Αρίντς και συμπλήρωσε: «Οι έξυπνοι άνθρωποι στην Τουρκία άρχισαν να παίρνουν και είμαστε σε καλό σημείο»…
Μιλάμε, λοιπόν, για πενταροδεκάρες -αστεία ποσά θα εισρεύσουν στα κρατικά ταμεία- με αντάλλαγμα τα τιμαλφή της χώρας. Όνειδος και έγκλημα ταυτόχρονα, το οποίο -ναι, χωρίς περιστροφές- αγγίζει το όριο της «εσχάτης προδοσίας». Και θέτει ευθέως, από τώρα, θέμα ποινικών ευθυνών για όλους εκείνους που θα υπογράψουν τις κατάπτυστες παραχωρήσεις… Ο εράσμιος Απόστολος Κακλαμάνης, αιρόμενος στο ύψος των περιστάσεων, είπε κάτι πιο βαθύ: «Όσοι ξεγέλασαν τον λαό πήγαν στο Γουδί. Αν ξεπουλήσετε τις βιομηχανίες και τα κτήματα της Θράκης, να το σκεφτείτε καλά»…
Ο πρωθυπουργός της χώρας, ένα τραγικό πρόσωπο πια, φαίνεται να μην αντιλαμβάνεται προς τα πού οδηγεί την Ελλάδα με τις επιλογές, την ατολμία και την ευένδοτη στάση του. Νομίζει πως με ανασχηματισμούς, εκβιασμούς, δημοψηφίσματα και εκλογές διλημματικού χαρακτήρα θα μπορέσει να αλλάξει κάπως το κλίμα. Το χειρότερο, όμως, είναι άλλο: Ο κ. Παπανδρέου φαίνεται να πιστεύει ότι η πολιτική του είναι σωτήρια για τη χώρα. Και ο ίδιος, κάτι σαν οσιομάρτυς που θυσιάζεται για το καλό της πατρίδος… Δυστυχώς γι’ αυτόν, η ελληνική κοινωνία δεν έχει την ίδια γνώμη πια. Ούτε βεβαίως η ζοφερή πραγματικότης, όπως τη βιώνουν οι Έλληνες και την προσλαμβάνουν μακρόθεν οι ξένοι…
Όμως ο πρωθυπουργός δικαιώθηκε σε δύο πράγματα: Είχε πει, συνθηματολογώντας προεκλογικά, «Αλλάζουμε ή βουλιάζουμε». Πράγματι, αυτό συμβαίνει. Οι ολέθριες επιλογές και οι επί τα χείρω δραστικές αλλαγές έχουν βουλιάξει τη χώρα… Όσο για το δεύτερο δίκιο του, ούτε λόγος. Είχε πει, «Θα μας πάρουν με τις πέτρες», όπερ και συμβαίνει επίσης… Αυτές οι πέτρες, που θα πέφτουν βροχή προσεχώς, θα είναι οι λίθοι του αναθέματος…