Απαγόρευση και για τη «δωρεάν» έμμεση διαφήμιση

Ακόμα κι αν δεν καταβάλλεται αμοιβή, η πρόθεση συγκεκαλυμμένης διαφήμισης δεν αποκλείεται. Στη διαπίστωση αυτή καταλήγει το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων απαντώντας σε προδικαστικό ερώτημα του ΣτΕ ύστερα από προσφυγή του Alter. Η προσφυγή αφορά το πρόστιμο των 25.000 ευρώ που επιβλήθηκε στον τηλεοπτικό σταθμό και στον διευθύνοντα σύμβουλό του για την προβολή της οδοντιάτρου Χριστίνας Ιακώβου κατά τη διάρκεια τηλεοπτικής εκπομπής.
Το δικαστήριο κρίνει ότι «είναι δυσχερές ή και, σε ορισμένες περιπτώσεις, αδύνατον να διαπιστωθεί η παροχή αμοιβής ή άλλου ανάλογου ανταλλάγματος σε σχέση με τηλεοπτική διαφήμιση η οποία, πάντως, παρουσιάζει όλα τα χαρακτηριστικά της συγκεκαλυμμένης διαφημίσεως.
Αν γινόταν δεκτό ότι η καταβολή αμοιβής αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση της διαπιστώσεως διαφημιστικού σκοπού, δεν θα εξασφαλιζόταν η προστασία των συμφερόντων των τηλεθεατών και θα καθίστατο άνευ αποτελεσματικότητας η απαγόρευση της συγκεκαλυμμένης διαφημίσεως».
Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι η έμμεση διαφήμιση, όταν ξεφεύγει από το πλαίσιο της Οδηγίας για τις οπτικοακουστικές υπηρεσίες, και ειδικά τις διατάξεις που αφορούν την «τοποθέτηση προϊόντος», θα πρέπει να τιμωρείται από την αρμόδια Αρχή.
Δηλαδή, σε κάθε περίπτωση δεν μπορούν να διαφημίζουν, για παράδειγμα, τις προσφορές των εφημερίδων μέσα από ενημερωτικές εκπομπές, δελτία ειδήσεων ή τις υπηρεσίες που παρέχει κάποιος
ιδιώτης.