Χρυσό «άσο» έχει η χώρα, αλλά…

Να έχεις πιστέψει μέσα σου ότι είναι η ώρα να τα παίξεις όλα για όλα. Όταν μάλιστα βλέπεις ότι πάνε να στα πάρουν όλα. Να σε στείλουν στα κάτεργα. Μια ζωή χαμένη. Τραβάς το χαρτί. Τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι. Ή ταν ή επί τας. Και τότε είναι σίγουρο ότι θα βγεις κερδισμένος. Γιατί αυτός που βρίσκεται απέναντι στο τραπέζι δεν μπορεί να αγνοήσει τον άσο σου. Τις φωτογραφίες με τις χιλιάδες κόσμου, τον πατέρα με τα παιδιά του, τη μάνα με το μωρό στην αγκαλιά, τον νέο με τον γέρο μαζί.

Αυτός ο κόσμος είναι η δύναμη της χώρας, κύριε πρωθυπουργέ. Σε οπλίζει να παλέψεις. Να απαιτήσεις. Να απειλήσεις. Αυτός ο κόσμος, κυρία Μέρκελ, κύριε Γιούνκερ, κύριε Ρομπάι, κύριε Μπαρόζο, κύριε Τρισέ, σε λίγο δεν θα σταματιέται. Και θα έχει όλο το δίκιο με το μέρος του.

Μια φωτογραφία σαν αυτήν πάρτε μαζί σας, κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας, κύριε πρωθυπουργέ και κύριε αρχηγέ της αξιωματικής αντιπολίτευσης που πηγαίνετε στις Βρυξέλλες και ξεκάθαρα, ωμά, ρωτήστε τους… Αυτόν τον κόσμο τι θέλετε να τον κάνουμε; Ολοκαύτωμα ζητάτε; Νέα ερείπια; Τόσο γρήγορα ξεχάσατε; Εμείς πάντως δεν θα συνυπογράψουμε. Γιατί δεν ξέρουμε από αριθμούς… Ανθρώπους έχουμε απέναντί μας…

Αν έχετε τα κότσια, κύριοι Παπούλια, Παπανδρέου και Σαμαρά, πάρτε σήμερα κιόλας το αεροπλάνο και πηγαίνετε να τους το πείτε. Τι ζητάμε; Ναι, να πληρώσουμε το τίμημα των ευθυνών μας. Αλλʼ όχι και να μας πνίξετε. Οι προσαρμογές θα γίνουν με τα όρια που αντέχει η ελληνική κοινωνία. Αυτή είναι η θέση μας… Και από κει και πέρα δική σας η απόφαση. Δεν σημαίνει βέβαια ότι θα την αποδεχθούμε, αν είναι ψυχρή, ανάλγητη. Δεν μπορούμε να συναινέσουμε σε στρατιές ανέργων. Σε ουρές πεινασμένων. Σε έρημους δρόμους. Σε αυτοκτονίες που ήδη μέρα με τη μέρα πολλαπλασιάζονται…