ΓΙΑΤΙ, ΣΑΣ ΖΗΤΗΣΑΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΣΩΣΕΤΕ;

Έδωσε ιδιαίτερη βαρύτητα στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, λέγοντας ότι ήρθε η ώρα να τολμήσουμε τις μεγάλες αλλαγές που χρειάζεται ο τόπος, σημειώνοντας ότι οι αλλαγές αφορούν το κράτος, το πολιτικό σύστημα, το οικονομικό και κοινωνικό μοντέλο. Κοντολογίς πράγματα χιλιοειπωμένα και χιλιοξεπαρθενεμένα. Τα μέλη του Πολιτικού Συμβουλίου που πήραν τον λόγο περιέγραψαν με έντονο τρόπο τον προβληματισμό τους για το τι πράγματι συμβαίνει, τι φταίει και ποιος φταίει.

Οι υπουργοί παγωμένοι πήραν τον λόγο για να απαντήσουν στα μέλη του Πολιτικού Συμβουλίου, με αποτέλεσμα να υπάρξει έντονος διάλογος μεταξύ τους. Πολλές φορές μάλιστα υπουργοί δεν δίστασαν να «αδειάσουν» άλλους υπουργούς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα: Όταν η Τόνια Αντωνίου μίλησε για εκλογές, ο Χρυσοχοΐδης, παίρνοντας τον λόγο, ζήτησε να μη συζητάμε για εκλογές και για νομιμοποιητική βάση. Οπότε ο Νίκος Σαλαγιάννης τού απάντησε ότι ο Ραγκούσης μίλησε στη Βουλή και ζήτησε νομιμοποιητική βάση. Άλλωστε ο Ραγκούσης θεωρεί τις περιφερειακές εκλογές νομιμοποιητική βάση του Μνημονίου 1. Ο Χρυσοχοΐδης απάντησε σε αυστηρό τόνο ότι δεν τον νοιάζει τι λέει και τι δεν λέει ο Ραγκούσης. Μήπως ο Ραγκούσης δεν εκφράζει το ΠΑΣΟΚ; Αυτό δείχνει και σʼ έναν βαθμό τις σχέσεις των υπουργών μεταξύ τους.

Συζητώντας με μέλη του Πολιτικού Συμβουλίου, μας έλεγαν ότι οι υπουργάδες είναι αλλού γιʼ αλλού και ο μόνος που προσεγγίζει την πραγματικότητα είναι ο Δημήτρης Ρέππας. Οι άλλοι συμμετέχοντες υπουργοί, πέρα από το γνωστό τους ποίημα και το μαγαζί τους, είναι στον κόσμο τους. Ο δε Γιώργος Παπακωνσταντίνου είναι τόσο χρεοκοπημένος, που για να πάρει χαμπάρι θα πρέπει να περάσουν χρόνια. Μοιάζει με τα χάλια στα οποία έχει φέρει την ελληνική οικονομία και μάλιστα κάποιοι υπουργάδες μιλούσαν πια ανοιχτά για την αντικατάστασή του ως ύστατη λύση.

Και ερχόμαστε τώρα στο κυρίως «πιάτο», που είναι οι τοποθετήσεις των μελών του Πολιτικού Συμβουλίου, παρουσία του πρωθυπουργού. Σκληρές και άκρως πολιτικές οι τοποθετήσεις, θύμιζαν άλλες εποχές στο ΠΑΣΟΚ, αλλά με διαφορετικό διακύβευμα. Σήμερα τα μέλη του Πολιτικού Συμβουλίου έχουν κατανοήσει πλήρως την ανυπαρξία του κόμματος, την ανυπαρξία της κυβέρνησης και τον τεράστιο γκρεμό όπου πέφτει η χώρα. Έτσι οι περισσότερες τοποθετήσεις, πέραν της σκληρότητας της πραγματικότητας, είχαν και την αγωνία για το αύριο. Είχαν τη σκέψη σʼ εκείνους που με την ψήφο τους αύριο θα τους αφήσουν άνεργους. Είχαν τη σκέψη τους στις πλατείες, αλλά και στη σιωπηλή πλειοψηφία που θα αντιδράσει αύριο. Έτσι στάθηκαν ορισμένοι στο ύψος των περιστάσεων και μίλησαν από καρδιάς, ψυχής και νου. Είπαν τα αυτονόητα με τη νόηση που πρέπει να υπάρχει.

Γιατί, σας ζητήσαμε
να μας σώσετε;

Σκληρή η Τόνια Αντωνίου, περιέγραψε την κατάσταση με μελανά χρώματα και ρώτησε τον πρωθυπουργό με τον δικό της τρόπο: «Λέμε ότι θέλουμε να σώσουμε τη χώρα και τους πολίτες και οι πολίτες απαντούν: “Γιατί, σας το ζητήσαμε; Γιατί, σας νομιμοποιήσαμε;”. Ξεπουλάμε όπως ξεπουλάμε για να πάρουμε 50 δισ. Ωραία, από τα 350 δισ. θα αφαιρέσουμε 50 και θα προσθέσουμε 200 δισ. ευρώ. Αυτή είναι η αλήθεια. Πρέπει να δώσουμε σημασία σε αυτό που γεννιέται στις πλατείες και να μην ακούτε τι λένε όλοι εκείνοι που δεν καταλαβαίνουν από τέτοια. Οι υπουργοί είναι αλλού γιʼ αλλού με τα νομοσχέδια και τις πολιτικές τους. Κάνει ο ένας τα αντίθετα από τον άλλον. Σας είχα πει, πρόεδρε, πριν από έναν χρόνο, ότι χρειάζεται σχέδιο για την έξοδο από την κρίση και σχέδιο δεν βλέπουμε. Επίσης χρειάζεται μια βάση νομιμοποίησης. Δεν μπορεί οι 151 ή 156 να σηκώσουν τέτοιο βάρος. Υπάρχει η λύση των εκλογών και πρέπει να τη σκεφτείτε σοβαρά».

Κλείνοντας, η Τόνια είχε έναν χαρακτηριστικό διάλογο με τον πρωθυπουργό. «Πρόεδρε, θα ήθελα να σας προτείνω να βάλετε στη θέση του Πεταλωτή τον Κοκκαλάκη». Ο πρωθυπουργός ρώτησε την Τόνια: «Ποιος είναι αυτός;»

Και η Τόνια τού απάντησε ότι είναι ο εκπρόσωπος της ελληνικής Αστυνομίας. Συνέχισε, δε, λέγοντας: «Σας προτείνω τον Κοκκαλάκη διότι οι κινήσεις και το έργο των υπουργών είναι πια θέμα και θέαμα αστυνομικού δελτίου». Και γυρνώντας προς τον Καρχιμάκη, αμφισβήτησε το νόημα και τη σκοπιμότητα των κομματικών συγκεντρώσεων, που κατά βάθος έχουν γίνει αστυνομικό θέαμα.

Ο Νίκος Σαλαγιάννης, στην τοποθέτησή του, προσπάθησε με αγωνιώδη σαρακατσάνικο τρόπο να δώσει το δικό του κοινωνικό στίγμα, λέγοντας στον πρωθυπουργό: «Σε λίγο καιρό θα ʼχουμε κόψει τις γέφυρες με την κοινωνία και δεν θα μας ακούει κανείς. Και τότε αναρωτιέμαι με ποιους θα μιλάμε. Ο υπουργός Οικονομικών δεν θέλει με κανέναν τρόπο να λέμε ότι απέτυχε το Μνημόνιο. Αλήθεια, πιστεύει κανείς ότι πέτυχε; Μήπως είναι επιτυχία τα 6,5 δισ. που φορτώνουμε επιπλέον στον κόσμο;

Γιατί να πιστέψει η κοινωνία ότι θα πετύχει το Μεσοπρόθεσμο, όταν έχει αποτύχει με θόρυβο το Μνημόνιο; Δεν καταλαβαίνω πώς σώσαμε τη χώρα όταν ισοπεδώσαμε τα μεσαία στρώματα και βυθίσαμε το πιο αδικημένο κομμάτι, τον άνεργο, τον συνταξιούχο. Για μένα η χώρα είναι ο λαός και τα παιδιά μας. Επίσης, πρόεδρε, το σύστημα διακυβέρνησης που ακολουθείτε με τις χαοτικές λειτουργίες, και με τον κάθε υπουργό να κάνει ό,τι θέλει και όχι ό,τι πρέπει, δεν πάει πουθενά και σας το υπογράφω με χέρια, πόδια, δόντια. Κάντε μια κυβέρνηση μάχης. Δώστε τη μάχη για τη χώρα. Δεν ξέρω αν μπορούμε να την κερδίσουμε, αλλά ας τη δώσουμε».

Η Χρυσάνθη Κισκήρα τόνισε ότι ακούει κριτική από παντού: από την Κοινοβουλευτική Ομάδα, το Πολιτικό Συμβούλιο, την κοινωνία, αλλά, απευθυνόμενη στον πρωθυπουργό, του είπε ότι προσπαθούν κάποιοι να πείσουν ότι όσα καταλαβαίνουν οι άλλοι δεν τα καταλαβαίνει εκείνος.

Επικριτικός ο Πάρης Κουκουλόπουλος, είπε πως είναι κοινή λογική ότι οι αποκρατικοποιήσεις πρέπει να γίνουν μία μία. Ότι πρέπει να εξηγηθεί επαρκώς το χρέος και πρέπει ο Παπακωνσταντίνου να εξηγήσει τη διαφορά ιδιωτικού και δημόσιου χρέους, διότι μέχρι χθες για το χρέος μιλούσε και ενδιαφερόταν η άρχουσα τάξη, ενώ σήμερα μιλάνε οι μάνες μας και πολλών οι μάνες παραμιλάνε με τα μέτρα που παίρνουμε. Έδωσε έμφαση ότι κάποιοι με τους λάθος χειρισμούς έκαναν τζάμπα μάγκα τον Σαμαρά, διότι αν είχαν ακούσει την πρόταση τότε της Βάσως, του ίδιου, της Τόνιας, του Σαλαγιάννη, για 180, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά. Είμαι περήφανος για την επιστολή των 16, διότι όταν κινδυνεύει η χώρα μου δεν μπορώ να σιωπώ ούτε να δηλώνω σαν τον Σαμαρά, να κάνω τον ταξιθέτη στην Ακρόπολη. Πρότεινε τη σύγκληση του Εθνικού Συμβουλίου μαζί με την Τόνια Αντωνίου και τον Νίκο Σαλαγιάννη, κάτι που έκανε αποδεκτό ο πρωθυπουργός.

Τέλος, επικριτικός και σκληρός ο Γιώργος Παναγιωτακόπουλος, κατακεραύνωσε κυβέρνηση, υπουργούς και κράτος, λέγοντας ότι η ακολουθούμενη πολιτική είναι καταστροφική και δεν αφήνει ανέγγιχτο κανέναν Έλληνα. Κλείνοντας ο Γιώργος είπε στον πρωθυπουργό ότι φέρνει στη χώρα τους τοποτηρητές ή, κατʼ άλλους, τους μπάστακες. Ο πρωθυπουργός, που έπαιζε με το i-pad μέχρι εκείνη την ώρα, χτύπησε το χέρι του στο τραπέζι, λέγοντας: «Τι είναι αυτά που λες; Είμαι ο πρωθυπουργός, ζήτησα τεχνική βοήθεια και θα έρθει. Δεν μου επιβάλλει κανένας τίποτα και να ανακαλέσεις». Ο Παναγιωτακόπουλος ανακάλεσε και το επεισόδιο έληξε, αλλά το ρήγμα μεγάλωσε.

Τα υπόλοιπα στο επόμενο ΠΑΣΟΚικό επεισόδιο.