Τα ράντζα επέστρεψαν στα νοσοκομεία
Οι τράπεζες δεν τους ανοίγουν μεγάλες πιστώσεις, αφού το κράτος με το… ζόρι και σε αραιά χρονικά διαστήματα τα πληρώνει.
Ενδεικτικό του τι συμβαίνει στη δημόσια υγεία είναι το Αττικό Νοσοκομείο στο Χαϊδάρι, που το έβαλαν στο σύστημα εφημεριών του ΕΣΥ χωρίς να έχει την απαιτούμενη υποδομή, με αποτέλεσμα εκεί που παλαιότερα τα εξωτερικά του ιατρεία τα επισκέπτονταν 300 άτομα, τώρα στο 24ωρο της εφημερίας του δέχεται 800-1.000 άτομα, εκ των οποίων για τα 180 γίνεται εισαγωγή!
Έτσι υποχρεωτικά σε κάθε εφημερία 40-50 ασθενείς τοποθετούνται σε… ράντζα!
Ο αριθμός των περιστατικών στο συγκεκριμένο νοσοκομείο έχει αυξηθεί γιατί, εκτός από την κρίση που οδηγεί πολύ κόσμο στα δημόσια νοσοκομεία, όπως είπαμε, το νοσοκομείο αυτό είναι εύκολα προσβάσιμο από πολλές περιοχές. Και το Λοιμωδών στην Αγ. Βαρβάρα είναι προσβάσιμο και ίσως περισσότερο από το Αττικό, αλλά το Αττικό είναι πρόσφατα κτισμένο και προτιμάται περισσότερο…
Πάντως οι αδυναμίες του τομέα Υγείας της χώρας είναι και αυτές εμφανείς. Το Αττικό Νοσοκομείο θα μπορούσε να διαθέτει άλλα 120 κρεβάτια για τα επείγοντα περιστατικά, αλλά αυτό δεν γίνεται γιατί τρεις πτέρυγες παραμένουν ακόμα κλειστές. Τόσα χρόνια λειτουργεί το νοσοκομείο, αλλά οι τρεις πτέρυγες ακόμα δεν έχουν λειτουργήσει. Πόσα χρόνια άραγε πρέπει να περάσουν για να ανοίξουν κι αυτές τις… πύλες τους;
Πέρα απʼ αυτά όμως συμβαίνουν κι άλλα… περίεργα στα νοσοκομεία, με αποτέλεσμα ο κόσμος να ταλαιπωρείται αλλά και να κινδυνεύει. Όπως είχαμε γράψει προ καιρού, για ανεξήγητους λόγους μειώνονται κατά 15 οι κλίνες στην καρδιολογική κλινική του Τζανείου, του οποίου πάνε να καταργήσουν τη Β΄ Καρδιολογική Κλινική, ενώ παραμένει κλειστή η μονάδα μεταμοσχεύσεων του Λαϊκού επειδή ο προηγούμενος διοικητής…
ξέχασε να υποβάλει τα απαραίτητα δικαιολογητικά για να ανανεωθεί η άδεια λειτουργίας της! Η μονάδα αυτή είχε αναγνωριστεί διεθνώς ως μια από τις καλύτερες της Ευρώπης και για να «στηθεί» είχε γίνει προετοιμασία 3 ετών, ενώ είχε εγκατασταθεί επί μήνες προσωπικό από το Κέντρο Μεταμοσχεύσεων του Μπέρμιγχαμ, από το οποίο είχε πάρει και την πιστοποίηση.
Στη μονάδα κατά τα δύο χρόνια της λειτουργίας της είχαν γίνει 32 μεταμοσχεύσεις ζωτικών οργάνων, ήπατος, νεφρών κ.λπ., με 100% επιβιωσιμότητα! Αν αυτοί οι 32 που σώθηκαν τότε έπρεπε να κάνουν σήμερα μεταμόσχευση, πολύ αμφιβάλλουμε αν θα ζούσαν… Αυτή όμως είναι μια άλλη ιστορία που θα πρέπει να την εξετάσει ξεχωριστά το υπουργείο Υγείας. Γιατί όταν μιλάμε για πολιτική αναβάθμιση της περίθαλψης ούτε νέες πτέρυγες αφήνουμε κλειστές ούτε καρδιολογικές κλινικές ούτε κέντρα μεταμοσχεύσεων. Και βέβαια δεν επαναφέρουμε τα ράντζα στους διαδρόμους…