ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΔΡΑΧΜΗ ΚΑΙ ΧΑΟΣ

Το δημοψήφισμα, που με δική του εντολή ο Γ. Πεταλωτής και το έκλεισε και το άφησε ανοικτό, εντάσσεται σε έναν ολόκληρο σχεδιασμό που έχει να κάνει με ωμό εκβιασμό της κυβέρνησης προς τους Έλληνες:

Ή δέχεστε νέα σκληρά μέτρα ή βγαίνουμε από το ευρώ. Το είπε δημόσια η Μαρία Δαμανάκη με δραματικούς τόνους, αλλά το είχε πει δύο ημέρες πριν και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, μιλώντας στο Υπουργικό Συμβούλιο, προτρέποντας τους υπουργούς του να κινηθούν ανάλογα, ώστε να μην υπάρξει θέμα εξόδου της χώρας από την Ευρωζώνη.

Είναι φανερό ότι η πίεση που ασκείται είτε με το ενδεχόμενο δημοψηφίσματος είτε ακόμη και με το ακραίο σενάριο της εξόδου της χώρας από το ευρώ με επιστροφή στη δραχμή, αφενός είναι επικίνδυνο καθώς επενδύει στον φόβο, αφετέρου αποτελεί ρίσκο για τη συνοχή της κυβέρνησης.

Ο στόχος είναι να πιεστεί ο Σαμαράς να κάνει πίσω και να δεχτεί τη συναίνεση, αλλά και να τρομοκρατηθούν οι Ευρωπαίοι από το δίλημμα που θέτει ο κ. Παπανδρέου και το οποίο μπορεί –αν το εννοεί πράγματι– να επιφέρει σοβαρές ανακατατάξεις στις χώρες μέλη της Ευρωζώνης.

Παίζουν με τη φωτιά

Το παιχνίδι με τη φωτιά ο κ. Παπανδρέου το έχει ξαναπαίξει στο παρελθόν. Και μάλιστα πρόσφατα. Στην τελευταία του συνάντηση με τη γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ το έθεσε στο τραπέζι, όπως το ίδιο έθεσε και ο Χάρης Παμπούκης, τις ημέρες που βρισκόταν με τον πρωθυπουργό στο Βερολίνο, στον γερμανό σύμβουλο της Μέρκελ, σε απόλυτη συνεννόηση με τον κ. Παπανδρέου. Επομένως δεν πρόκειται για ένα τυχαίο περιστατικό ή για μια ατυχή δήλωση της ελληνίδας επιτρόπου, που δήθεν αιφνιδίασε δυσάρεστα όλους τους άλλους. Κορυφαίοι υπουργοί της κυβέρνησης, βλέποντας τις κινήσεις απελπισίας, όπως χαρακτήριζαν τις δηλώσεις και τα υπονοούμενα, σημείωναν ότι όλα αυτά κάνουν πολύ κακό στην οικονομία της χώρας και δυστυχώς δεν έχουμε καταλάβει πού βαδίζουμε.

Ο πανικός που εκδηλώθηκε εντός της κυβέρνησης και στο Μέγαρο Μαξίμου, από αυτούς που δεν ήταν προφανώς μυημένοι στο κόλπο, ήταν κάτι παραπάνω από έκδηλος.

Ήταν παροξυσμός. Σχεδόν παραμιλούσαν, άλλα έλεγαν οι μεν, άλλα οι δε. Άλλοι άδειαζαν τη Δαμανάκη, γιατί δεν ήξεραν ή γιατί αυτό έπρεπε να κάνουν όταν αντιλήφθηκαν τη βαρύνουσα σημασία αυτών που είπε, και άλλοι πίστευαν ότι η κυβέρνηση συμφωνεί μαζί της. Είχε δημιουργηθεί ένα απίστευτο κολάζ θέσεων και απόψεων που μεταξύ τους δεν είχαν καμία φυσιολογική σύνδεση.

Οι βουλευτές σε νευρικό κλονισμό έβριζαν, όπως και οι επιτελείς του πρωθυπουργού. Είναι ένα ακόμη εμφανές σημάδι ότι η κυβέρνηση δεν ξέρει πού πατά και πού βρίσκεται και με το παραμικρό παραλύουν τα πάντα. Εικόνα όχι πάντως, σε κάθε περίπτωση, σοβαρής κυβέρνησης που θέλει να ξέρει τι ζητά και τι επιδιώκει μέσα και έξω από τη χώρα. Που έχει στόχους εξόδου από την κρίση, που αναζητά προοπτική, που θέλει την πραγματική ανάπτυξη και προς αυτόν τον σκοπό εργάζεται.

Καλύτερα οι πρόωρες εκλογές
υποστηρίζουν υπουργοί

Αυτήν την ώρα είναι αρκετοί οι υπουργοί που πλέον το λένε ανοικτά: Καλύτερα να πάμε σε εκλογές για να ξεκαθαρίσει το τοπίο και ό,τι είναι να γίνει ας γίνει. Ένας εξ αυτών, ο υπουργός επενδύσεων Χάρης Παμπούκης, λέει σε συνομιλητές του ότι τάσσεται υπέρ των πρόωρων εκλογών από τη στιγμή που αυτές κάπου θα έβγαζαν, αλλά από τη στιγμή που με τα σημερινά δεδομένα το αποτέλεσμά τους θα οδηγούσε σε πλήρη ακυβερνησία, τότε θα είχε νόημα κάτι τέτοιο; Στο ίδιο κλίμα κινούνται και άλλοι τρείς υπουργοί. Ο Δημήτρης Ρέππας, ο Νίκος Σηφουνάκης και ο Κώστας Σκανδαλίδης, ενώ ξεχωριστές είναι οι περιπτώσεις των κ. Παπακωνσταντίνου και Βενιζέλου, που επιθυμούν μεν τις εκλογές, αλλά για να αντιμετωπίσουν τα δικά τους αδιέξοδα.

Ο μεν πρώτος για να αποφύγει την κατακραυγή και έτσι να μηδενιστεί το κοντέρ των αστοχιών του και ο δεύτερος γιατί ελπίζει ότι με τις εκλογές και το αποτέλεσμα που θα προκύψει θα κληθεί να αναλάβει το κόμμα. Κανείς όμως απʼ όλους αυτούς δεν μπορεί να συλλάβει το εξής αυτονόητο, όπως πολλοί άλλοι εύκολα καταλαβαίνουν:

Αν γίνουν εκλογές, το ΠΑΣΟΚ αμέσως μετά δεν θα υφίσταται και στην καλύτερη περίπτωση θα έχουν δημιουργηθεί μικρά και μικρότερα κόμματα, κάτω από ηγετίσκους που θα θέλουν να κάνουν το «κομμάτι» τους φιγουράροντας στη λίστα των αρχηγών και υποψηφίων πρωθυπουργών. Αντίθετοι με το ενδεχόμενο των εκλογών τάσσονται άλλοι υπουργοί, όπως ο Λοβέρδος, ο Ραγκούσης, ο Χρυσοχοΐδης.

Από παλιά η σκέψη για δημοψήφισμα

Το δημοψήφισμα με το οποίο πιστεύει η κυβέρνηση ότι θα πιέσει τους πολίτες να δεχτούν τα μέτρα της «τρόικας» και επιπλέον θα βάλει τη θηλιά στον λαιμό του Αντώνη Σαμαρά για να κάμψει τις αντιδράσεις του επί του Μνημονίου, έχει συζητηθεί εντός της κυβέρνησης άσχετα με το τι διοχετεύουν δεξιά και αριστερά συνεργάτες του πρωθυπουργού περί του αντιθέτου.

Ο κ. Παπανδρέου το έχει συζητήσει διεξοδικά με ανθρώπους της απολύτου εμπιστοσύνης του, εδώ και πολύ καιρό. Το «Π» πριν από μερικούς μήνες είχε δημοσιεύσει ανάλογο ρεπορτάζ με τις σκέψεις που επικράτησαν τότε σε κυβερνητικές συσκέψεις, αλλά ήταν διαφορετικό το κλίμα και δεν δόθηκε συνέχεια, γιατί πολύ απλά οι προτεραιότητες της κυβέρνησης ήταν άλλες.