O δήμος να είναι πρωταγωνιστής
Οι πολίτες ενός μεγάλου μέρους του κέντρου είναι όμηροι μιας συμψηφιστικής βίας με ή χωρίς ιδεολογικά χαρακτηριστικά, καθώς το κράτος απεμπόλησε μέρος της κυριαρχίας του. Πρέπει να κάνουμε κάτι για να πάρουμε την πόλη μας πίσω. Θέλω, όπως όλοι νομίζω, να επιστρέψει η ασφάλεια και το χαμόγελο των Αθηναίων στην πόλη μας. Στις δηλώσεις του υπουργού Προστασίας του Πολίτη διαβάσαμε ότι «Θα βάλουμε τέλος στη βία και τον φόβο». Η βία αντιμετωπίζεται με βία και όχι με ασκήσεις επί χάρτου.
Σε πρόσφατη δημοσκόπηση αποδεικνύεται του λόγου το αληθές. Οι πολίτες λένε ότι δεν πάει άλλο. Στην καίρια ερώτηση για το ποιος ευθύνεται για την κατάσταση αυτή, οι ερωτηθέντες σε ποσοστό 83,9% απαντούν το κράτος, σε ποσοστό 82,8% απαντούν ο Δήμος και σε ποσοστό 63,6% η Αστυνομία. Η λύση στο πολυσύνθετο αυτό πεδίο της μετανάστευσης ξεκινά με απλές, ορθολογικές κινήσεις. Αρχικά, απαιτείται ένα ΕΝΙΑΙΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ και ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ του προβλήματος. Η ίδρυση ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ, στελεχωμένου με έμπειρο και ειδικευμένο προσωπικό.
Είναι αναγκαία η κατάρτιση ενός αποτελεσματικού ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΛΙΜΑΚΑΣ, ενώ η φύλαξη των συνόρων πρέπει να ενισχυθεί και με δυνάμεις του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ, αφού πρώτα κλείσουν τα σύνορα και συλληφθούν όλοι οι λαθρομετανάστες. Είναι εξίσου σημαντική η ταυτοποίησή τους, καθώς και ο έλεγχος της υγείας τους. Σε όσους εργάζονται νόμιμα, με αποδεικτικά έγγραφα και ένσημα, και έχουν οικογένεια, να παραχωρηθεί άδεια παραμονής για δυο χρόνια με δυνατότητα ανανέωσης, ενώ οι υπόλοιποι, που δρουν παράνομα, να απελαθούν.
Επίσης, η Συνθήκη του Δουβλίνου χρήζει αναθεώρησης. Οι προϋποθέσεις για το άσυλο πρέπει να επαναπροσδιοριστούν, ενώ η ΕΕ οφείλει να ενισχύσει τα κονδύλια στο πεδίο αυτό.
Επιπρόσθετα, η τοπική αυτοδιοίκηση οφείλει να έχει ρόλο πρωταγωνιστή. Να δρα, όχι απλώς να αντιδρά.
Όλοι έχουμε κατανοήσει ότι παθητικές, αντιδραστικές πολιτικές παλαιού τύπου δεν φέρνουν αποτελέσματα.
Είναι απόλυτη ανάγκη να γίνουν βήματα και να ληφθούν πρωτοβουλίες, για να μπορέσουμε να σώσουμε την πόλη, που βλέπουμε να μαραζώνει, να χάνει την αίγλη της και να καταντά άντρο παρανομίας. Ξεπερνώντας τον ίδιο μας τον εαυτό, μπορούμε να ξεπεράσουμε αυτόν τον σκόπελο, ώστε να ξαναζωντανέψουν τα νεκρά και παράλυτα κύτταρα της Αθήνας.