Το 1,5 εκατομμύριο υπάλληλοι που ήταν μόνο 670.000!
Στην ουσία εδώ κι έναν χρόνο παίζουν με τον πόνο τους. Άλλα λέει ο Παπακωνσταντίνου και άλλα ο Ραγκούσης, όμως έχει ανοίξει ο ασκός του Αιόλου, υπέκυψαν στις απαιτήσεις της «τρόικας» και πλέον ομολογούν ότι όχι μόνο παγώνουν οι προσλήψεις για τα επόμενα τέσσερα χρόνια, αλλά για κάποιους από τους εργαζόμενους θα ανοίξει η πόρτα της εξόδου.
Εξαρτάται βέβαια πώς βλέπει κανείς την απόλυση. Διότι, κατά τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, η κυβέρνηση θέλει να απελευθερώσει «κοινωνικές και εργασιακές δυνάμεις που μέχρι σήμερα ήταν εγκλωβισμένες σʼ ένα φαύλο σύστημα αναξιοκρατίας και συντεχνιακής νοοτροπίας»!
Μέγιστη η υπηρεσία που προσφέρει η κυβέρνηση! Θα απελευθερώσει τους εργαζομένους από τον ζυγό της εργασίας και της φαυλότητας, στέλνοντάς τους διακοπές επʼ αόριστον!
Αυτό ήταν όλο; Σιγά το θέμα και κρίμα το κοψοχόλιασμα… Τους ζυγούς λύσατε, λοιπόν, και το βραβείο στον κ. Πεταλωτή για τη μνημειακού χαρακτήρα δήλωση, παρακαλώ…
• … Μεταφυσική λογική διέκρινε στις ερωτήσεις του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Βασίλη Μουλόπουλου ο υφυπουργός Εσωτερικών Γιώργος Ντόλιος, όταν του έθεσε το ζήτημα των απολύσεων και των μετατάξεων στο Δημόσιο. Ο ίδιος νομιμοποιείται πλέον να σχολιάζει ότι οι μάσκες έπεσαν και να υπενθυμίζει ότι οι επαναλαμβανόμενες δηλώσεις του πρωθυπουργού και των υπουργών, ότι κανένας μόνιμος υπάλληλος ή υπάλληλος αορίστου χρόνου δεν πρόκειται να απολυθεί, δεν ήταν παρά συνειδητά ψεύδη προς τον ελληνικό λαό. Απόδειξη; Οι απαντήσεις κυβερνητικών στελεχών σε σχετικές ερωτήσεις του. «Το ύφος της ερώτησης διέπεται από μια μεταφυσική λογική», σχολίαζε τον περασμένο Ιανουάριο ο υφυπουργός Εσωτερικών Γιώργος Ντόλιος. Έναν μήνα μετά, τον Φεβρουάριο, ο υφυπουργός Οικονομικών Φίλιππος Σαχινίδης, περισσότερο υποψιασμένος, θόλωνε τα νερά: «Η κυβέρνηση έχει αναλάβει την υποχρέωση να κάνει όλες τις απαραίτητες ενέργειες (…), οι οποίες θα επιτρέψουν πραγματικά να έχουμε εκείνες τις υπηρεσίες που χρειαζόμαστε, εκείνους τους οργανισμούς που θα παράγουν έργο επʼ ωφελεία της οικονομίας και των πολιτών». Και επειδή ο βουλευτής επανήλθε τον Μάρτιο, ο κ. Ντόλιος ξαναχτύπησε με νεώτερη δήλωση: «Με την απαρέγκλιτη τήρηση του 5/1 υπολογίζουμε, τα προσεχή τρία χρόνια, να μειώσουμε τους μισθούς στο Δημόσιο περίπου κατά 200.000. Μπορείτε, λοιπόν, να βγάλετε εύκολα συμπέρασμα για το πώς θα μειωθεί το συνολικό μισθολογικό κόστος. (…) Θα πληρώνουμε λιγότερο 200.000 μισθούς στο Δημόσιο»!
• Πάει κι έρχεται το σίριαλ της συναίνεσης στη Βουλή. Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ Κώστας Τζαβάρας καταλόγισε στην κυβέρνηση «υπερπαραγωγή λεκτικής, ενός πρωτοφανούς κομματικού ναρκισσισμού» και την απέκλεισε λέγοντας: «Δεν επιτρέπουμε σε κανέναν να εντέλλεται τον τρόπο που ασκούμε τα συνταγματικά μας δικαιώματα. Αν επιμείνετε στη συναίνεση υπό την έννοια της υποταγής, “γραικίνικη” συμπεριφορά από εμάς ποτέ δεν θα εισπράξετε».
Ο Θανάσης Παφίλης, από την πλευρά του ΚΚΕ, χαρακτήρισε την αντιπαράθεση ΠΑΣΟΚ – ΝΔ για το θέμα… «ερωτικό καβγά», ενώ, από τη μεριά της «πολυκατοικίας», ο Αστέριος Ροντούλης του ΛΑΟΣ διέγνωσε ότι ο Κ. Τζαβάρας δεν χτύπησε την κυβέρνηση αλλά τον πρόεδρό του, υποδεικνύοντας στην ουσία στον κ. Σαμαρά να μην τολμήσει να δώσει την ψήφο του στο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα. «Στη Θεσσαλία, όταν θέλουμε να πούμε ότι κάποιος προσπαθεί να περάσει κατά έμμεσο τρόπο ένα μήνυμα σε κάποιον άλλο, λέμε “χτυπάω το γομάρι νʼ ακούσει το σαμάρι”»!
Μάλλον δεν θα έχει ακουστά την άλλη παροιμία που λέει ο λαός: «Όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια»…
Και αφού τοποθετήθηκε για λογαριασμό της «πολυκατοικίας», μίλησε και για το «διαμέρισμα» που διαθέτει ο ΛΑΟΣ. «Εμείς ξέρετε πολύ καλά ότι προσφέραμε στο πολιτικό σύστημα τον καμβά της συναίνεσης και ήδη έχουμε προσφέρει συναινετικές διεξόδους και διαδικασίες». Και ενώ ο κ. Ροντούλης μιλούσε απρεπώς για γαϊδούρια και σαμάρια, ο ευγενής συνάδελφός του, ο αντιπρόεδρος της Βουλής Βαΐτσης Αποστολάτος, επιχείρησε να το… κεντήσει: «Εκείνο που κατάλαβα εγώ για τον καμβά της συνεννόησης, που είπατε, είναι ότι αποκλείετε το γκομπλέν και το πλακέ. Για σταυροβελονιά κατάλαβα ότι μιλάτε»… Εύγε λοιπόν!