Προσαρμοστείτε!
• Με δεδομένη την εικόνα της ελληνικής οικονομίας, που ακόμα και τώρα, ύστερα από έναν χρόνο αιματηρών -κυριολεκτικά και μεταφορικά- μεταρρυθμίσεων, προσπαθειών, περικοπών, «αναδιατάξεων», δεν έχει καταφέρει να κάνει ούτε ένα βήμα μπροστά σε επίπεδο χρέους, ελλειμμάτων και… ψηγμάτων ανταγωνιστικότητας, κανείς σώφρων άνθρωπος δεν θα περίμενε να αντιδράσει διαφορετικά η χρηματιστηριακή μας αγορά.
• Η οποία βολοδέρνει στα επίπεδα τιμών του 1997, στα χαμηλά 14 ετών δηλαδή, εγκλωβισμένη στις εξελίξεις περί τα δημοσιονομικά μας μεγέθη. Για όσο διάστημα μάλιστα παραμένει η αβεβαιότητα και η μη λήψη αποφάσεων αναφορικά με τη διευθέτηση ή τη μέθοδο που θα επιλεγεί για να απεμπλακεί η Ελλάδα από το αδιέξοδο, δύσκολα θα σηκώσει κεφάλι το ΧΑ.
• Με ελάχιστα διαλείμματα, οι συνεδριάσεις ολοκληρώνονται με ισχνούς τζίρους και ελάχιστες κινήσεις, ακόμα κι όταν επιχειρείται κάποιο «μάζεμα» στις δημοπρασίες. Ενδεικτικό είναι πως ακόμα και οι κλάδοι με τις πρωταγωνίστριες μετοχές (τράπεζες, 20άρης δείκτης) κινούνται σε χαμηλά ετών, δείγμα πως οι επενδυτές τηρούν στάση αναμονής ή και αποχής, όσο δεν ξεκαθαρίζει το τοπίο στα δημοσιονομικά.
• Εξάλλου και μεσοβδόμαδα, από το βήμα του «Economist», ακούσαμε πλείστες όσες διαφορετικές προσεγγίσεις για κομβικά θέματα (φορολογικό, αναπτυξιακά βήματα), από κυβέρνηση, αντιπολίτευση αλλά και από τους ευρωπαίους εταίρους και πιστωτές μας, που απλώς σκιαγραφούν το τοπίο στο οποίο καλούνται να λειτουργήσουν οι επιχειρήσεις και να έρθουν νέες (;) επενδύσεις. Ας μην το αναλύσουμε περαιτέρω…
• Πέραν όλων αυτών, είχαμε και τη δραματική εξέλιξη με τη σύλληψη του Στρος-Καν και κατόπιν με την παραίτησή του από την ηγεσία του ΔΝΤ, εξέλιξη που δημιούργησε ανησυχίες για πιθανές επιπλοκές στη διαδικασία κατάρτισης ενός νέου «οδικού χάρτη» για το ελληνικό χρέος, όπως και σε ό,τι αφορά τη διαδικασία έγκρισης και εκταμίευσης των επόμενων δόσεων του δανείου του Ταμείου προς τη χώρα μας.
• Όλο αυτό το τοπίο μόνο θετικά δεν προδιαθέτει τους επενδυτές και τους διαχειριστές κεφαλαίων που δραστηριοποιούνται στην αγορά μας. Και με δεδομένο πως η όποια τελεσίδικη (;) απόφαση για το ελληνικό χρέος δεν αναμένεται πριν από την επόμενη Σύνοδο Κορυφής στα τέλη Ιουνίου, όλοι καταλαβαίνουμε πως το διάστημα που μεσολαβεί είναι τόσο μεγάλο ώστε να μην ευνοεί την… παραμονή κεφαλαίων στην εξαιρετικά ρηχή και ευάλωτη χρηματιστηριακή μας αγορά!