Οι χαμένες ευκαιρίες της ΕΡΤ

Όπως προκύπτει από τα στοιχεία, η πρώτη από τις δύο αυτές θετικές χρήσεις είναι την περίοδο του Π. Παναγιώτου με κέρδη προ φόρων ύψους 13 εκατ. ευρώ, την εποχή που είχε αποφασιστεί η εθελούσια έξοδος, η οποία επιβάρυνε με τις δόσεις της τις επόμενες οικονομικές χρήσεις. Η δεύτερη χρήση με θετικό πρόσημο είναι του 2010, μετά το άγριο κύμα περικοπών της κυβέρνησης, με κέρδη προ φόρων ύψους 30 εκατ. ευρώ. Οι υψηλότερες ζημίες ήταν το διάστημα 2003-2004, στα 29 εκατ. ευρώ, ενώ και το επόμενο οικονομικό έτος κινήθηκε στα ίδια επίπεδα, με ζημίες 28 εκατ. ευρώ. Κατά τα δέκα αυτά χρόνια έγιναν δύο μεγάλες αυξήσεις του ανταποδοτικού τέλους. Κατά 10% την περίοδο διοίκησης της ΕΡΤ από τον Ά. Στάγκο, ο οποίος προσπάθησε να αλλάξει τον τρόπο λειτουργίας της, και στη συνέχεια κατά 30% την περίοδο του Χρ. Παναγόπουλου. Έτσι, για να καλυφθούν οι ανάγκες της ΕΡΤ για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, το ανταποδοτικό αυξήθηκε την 1η Ιουλίου 2003 (κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ) κατά 5%, στα 3,08 ευρώ ανά μετρητή, και την 1η Ιανουαρίου 2004 επίσης κατά 5%, φτάνοντας στα 3,24 ευρώ ανά νοικοκυριό. Η νέα αύξηση, κατά 30%, έγινε επί διακυβέρνησης ΝΔ, στις αρχές του Δεκεμβρίου του 2005, φτάνοντας στα 4,24 ευρώ ανά νοικοκυριό, με αποτέλεσμα τα συνολικά έσοδα από το ανταποδοτικό τέλος να ανέρχονται πλέον σε 302 εκατ. ευρώ το 2010. Το κεντρικό ερώτημα είναι πώς αξιοποιήθηκε το ανταποδοτικό τέλος, για το οποίο τώρα φωνάζουν ιδιωτικοί σταθμοί και διάφοροι διανοούμενοι, ζητώντας την κατάργησή του! Οι συνολικές ζημίες παρά τις αυξήσεις δεν μειώθηκαν παρά μόνο με την αναπροσαρμογή της αξίας των ακινήτων της ΕΡΤ κατά 70 εκατ. ευρώ κατά τη διάρκεια της θητείας του Χρ. Παναγόπουλου, πέφτοντας το 2008 στα 100 εκατ. ευρώ. Το 2009, κατά την αλλαγή της διακυβέρνησης, οι συνολικές ζημίες ανέβηκαν ξανά στα 119 εκατ. ευρώ και το 2010 υποχώρησαν στα 98 εκατ. ευρώ.