Αχαλίνωτο πάρτι τραπεζών με τα ασημικά του κράτους!
Μάλιστα, η Διυπουργική Επιτροπή Αποκρατικοποιήσεων και Αναδιαρθρώσεων (ΔΕΑΑ) φρόντισε να μη χαλάσει το «πάρτι» της αδιαφανούς μοιρασιάς λόγω της ισχύος του νέου νόμου για την ανάθεση τέτοιων συμβάσεων με διαφανείς διαδικασίες ανοικτών διαγωνισμών: Οι απευθείας αναθέσεις έγιναν σε ελληνικές και ξένες τράπεζες με βάση τον παλαιό νόμο περί αποκρατικοποιήσεων στις 18 Μαΐου, ενώ στις 19 Μαΐου δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως ο νέος νόμος, που ψηφίσθηκε προ δεκαημέρου από τη Βουλή.
Οι αποφάσεις της Διυπουργικής Επιτροπής Αποκρατικοποιήσεων προκάλεσαν αλγεινές εντυπώσεις στην αγορά, καθώς φάνηκε καθαρά η πρόθεση της κυβέρνησης να δώσει τα κλειδιά της δημόσιας περιουσίας σε επιλεγμένες ελληνικές και ξένες τράπεζες, χωρίς «ενοχλητικές» διαδικασίες διαγωνισμών και αποκλείοντας σταθερά κάθε ενδιαφερόμενο που τυγχάνει να βρίσκεται εκτός τραπεζικού «κυκλώματος» (για παράδειγμα, η κοινοπραξία ελληνικών χρηματιστηριακών εταιρειών, μελών του ΣΜΕΧΑ, παρέμεινε αναιτίως αποκλεισμένη από τη διαδικασία).
Όλως τυχαίως, ο μεγάλος κερδισμένος από τις συγκεκριμένες αναθέσεις είναι οι ελληνικές και οι ευρωπαϊκές τράπεζες, που τόσο γενναιόδωρα έχουν καλύψει τις δανειακές ανάγκες της Ελλάδας:
• Η μεγαλύτερη δουλειά αυτής της «φουρνιάς» αποκρατικοποιήσεων, που ασφαλώς είναι η αξιοποίηση της αμύθητης αξίας ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου (το ΔΝΤ υπολογίζει ότι αξίζει 280 δισ. ευρώ), μοιράσθηκε με… ακριβοδίκαιη απευθείας ανάθεση αποκλειστικά σε ελληνικές τράπεζες.
• Όμως, ούτε οι ευρωπαϊκές τράπεζες έμειναν παραπονούμενες από τη διαδικασία: Για τα «φιλέτα» του ΟΠΑΠ, των Κρατικών Λαχείων, του Οργανισμού Διεξαγωγής Ιπποδρομιών, της ΕΛΒΟ και της νέας εταιρείας Ελληνικοί Αυτοκινητόδρομοι, όπου θα εισφέρει το Δημόσιο τα δικαιώματά του από συμβάσεις παραχώρησης αυτοκινητοδρόμων, αλλά και για το κοίτασμα φυσικού αερίου της Νότιας Καβάλας δημιουργήθηκαν κοινοπρακτικά σχήματα ελληνικών και ξένων τραπεζών. Μεταξύ των ξένων συναντάμε τα ονόματα της Deutsche Bank, της Credit Suisse, της Credit Agricole, της Societe Generale, της Rothschild, της Barclays και της HSBC. Ουσιαστικά, δηλαδή, για την τύχη της δημόσιας περιουσίας θα αποφασίσει η… Διεθνής των Πιστωτών!
Για να δικαιολογήσει την κατεπείγουσα διαδικασία απευθείας ανάθεσης των «χρυσών» συμβάσεων, την τελευταία προφανώς πριν τεθεί σε ισχύ ο νέος νόμος, η κυβέρνηση αναμένεται να επικαλεσθεί την ανάγκη κατεπείγουσας εκκίνησης των ιδιωτικοποιήσεων, μετά τις ισχυρές πιέσεις που δέχθηκε από την «τρόικα». Η δικαιολογία ασφαλώς και είναι αστεία: Όταν έχουν περάσει 20 μήνες χωρίς έστω μία (αριθμητικό: 1) ιδιωτικοποίηση, παρότι η χώρα βρίσκεται στο χείλος της χρεοκοπίας, είναι τουλάχιστον περίεργο να γίνεται επίκληση του κατεπείγοντος, για να μη χαθούν μερικές εβδομάδες που θα χρειάζονταν για τη δημοσίευση του νόμου και την επιλογή των συμβούλων με διαφανή διαδικασία.
Προφανές είναι, εξάλλου, ότι η μεγάλη πίεση δεν ήλθε από τον χρόνο, αλλά από τα ισχυρά συμφέροντα των πιστωτών της χώρας, που εξαρχής επιθυμούσαν διακαώς να στήσουν πάνω στα συντρίμμια της χρεοκοπίας ένα ξέφρενο πάρτι με την εκμετάλλευση της δημόσιας περιουσίας. Είναι και αυτό ένα δείγμα του ότι η χώρα έρχεται κάθε 24ωρο που περνά πιο κοντά στη μετατροπή της σε μια… Τραπεζική Δημοκρατία!
Ν.Χ.