To… σώσαι!

Εδώ και τουλάχιστον ενάμιση χρόνο μας… σώζει! Την προηγούμενη εβδομάδα, μάλλον σε παραλήρημα, διαμήνυε:
– Σώζω τη χώρα…
– Σώζω μισθούς και συντάξεις…
– Σώζω τα νοικοκυριά…
Κι ας γίνεται το… σώσαι στην κυβέρνηση, του Λοβέρδου… επισπεύδοντος, της Διαμαντοπούλου ακολουθούσης, του Βενιζέλου… χοντραίνοντος το παιχνίδι –αλήθεια, σιγή από Πάγκαλο– της Τίνας στην καρακοσμάρα της και του εκ Κοζάνης ορμώμενου Αθανασιάδη να βαράει το δικό του το βιολί.
Και, ενδιαμέσως, ο… σώζων να πετάγεται μέχρι το Μεγανήσι και ο επί των Οικονομικών στας Ευρώπας, ως άλλος Τζέιμς Μποντ…
Επʼ ευκαιρία, ας διευκρινίσει κάποιος… αρμοδίως ότι το σκορπιοχώρι –περί του οποίου η αναφορά του Μιχελάκη– ουδεμία έχει σχέση με τον… Σκορπιό. Και τούτο, εν όψει της έφεσης του… ναυαγοσώστη στα νησιά και στις θάλασσες, με εντεύθεν συνέπεια να έχει… πελαγώσει!
Εξ ου και ο περίφημος οδικός χάρτης… πελαγοδρομεί και ο δήθεν… μονόδρομος του Μνημονίου αποδεικνύεται αδιέξοδος, με τον… διασώστη σε ρόλο τροχονόμου, για να ρυθμίζει την κυκλοφορία των τροϊκανών, των ομολόγων, των σπρέντς και του κακού τους συναπαντήματος.
Και για να επανέλθουμε στη διάσωση της πάσης Ελλάδας και στον αναλαβόντα τον ρόλο του διασώστη, μια βροχή μάς… σώζει!
Με τρύπια, όμως, την… ομπρέλα προστασίας του ΔΝΤ και των λοιπών δημοκρατικών δυνάμεων και… αδυναμιών, δεν μπορεί παρά να τα κάνουμε… μούσκεμα.
Το επισήμανε, άλλωστε, ευθέως και ο Ευάγγελος, υποστηρίξας την ανάγκη μιας νέας πολιτικής διεύθυνσης.
Και μολονότι δεν έχει άδικο, μάλλον και στη… διάσωση του πολιτικού του μέλλοντος στόχευε, αφού ενδοκυβερνητικώς και ενδοκομματικώς… ο σώζων εαυτόν σωθήτω!
Και για όσους ενδεχομένως θα παρατηρούσαν ότι οι παραπάνω σκέψεις δεν έχουν ειρμό, ούτε αρχή και τέλος, συνυπογράφουμε γιατί ομοιάζουν της… κυβέρνησης.
Πλην του τέλους, που επέρχεται και άνευ του οποίου δεν είναι δυνατή μια καινούργια αρχή…

Σ.