Στην κρίση του δικαστή το ύψος της αποζημίωσης για τις αγωγές

Πλέον ο δικαστής είναι ελεύθερος να αποφασίσει ποια θα είναι αυτή η αποζημίωση, ανάλογα με την προσβολή που έχει υποστεί ο θιγόμενος, επιφέροντας ένα σοβαρό πλήγμα στη βιομηχανία των αγωγών που λειτουργούσε με το καθεστώς της κατώτατης αποζημίωσης, που στην περίπτωση των τηλεοπτικών σταθμών ανέρχεται στα 295.000 ευρώ.

Το ερώτημα είναι τι θα επιφέρει αυτή η «κατάργηση». Στην αθόρυβη αυτή αναμέτρηση πολιτικών και ΜΜΕ, οι πρώτοι υπέστησαν μια βαριά ήττα, αφού καταργείται ένα στρεβλό καθεστώς επιβολής χρηματικών ποινών. Από την άλλη πλευρά, οι ηλεκτρονικοί δημοσιογραφικοί εκβιασμοί είναι ανεξέλεγκτοι, χωρίς να είναι ορατές οι επιπτώσεις. Η ΕΙΤΗΣΕΕ, η οποία υποστήριζε την κατάργηση της διάταξης, στην ανακοίνωσή της τόνιζε πως «στην κλασική αρχαιότητα διατάξεις τέτοιας φιλοσοφίας, που εξίσωναν τις ελάσσονες με τις μείζονες παραβατικές συμπεριφορές, προβλέποντας πάντοτε την επιβολή της ανώτατης κύρωσης, χαρακτηρίσθηκαν δρακόντειες». Σημειώνει ακόμη ορθά πως η συγκεκριμένη διάταξη «λειτούργησε ως απειλή για να επιτευχθεί προληπτική αυτολογοκρισία και ως καταλύτης για να στηθεί παραβιομηχανία αποζημιωτικών αγωγών σε βάρος των δημοσιογράφων, των επιχειρήσεων και των επιχειρηματιών των ηλεκτρονικών ΜΜΕ» και πως «η κρίση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου για την αντισυνταγματικότητα της τυποκτόνας διάταξης επανέφερε στα πράγματα τις αξίες της αναλογίας και του μέτρου και προάσπισε τη δικαστική αποκλειστική αρμοδιότητα κρίσεως».