ΥΠΗΡΕΤΗΣ ΔΥΟ… ΑΦΕΝΤΑΔΩΝ;

Είναι, βεβαίως, αυτονόητο ότι δεν αρκεί ο… ισχυρισμός, ο οποίος και καλοπίστως είναι δυνατό να εκληφθεί ως εγωκεντρικός, υπερφίαλος και σε κάθε περίπτωση αναιτιολόγητος. Εξ ου και το βάρος της… απόδειξης ανήκει στον… υπηρέτη, που ισχυρίζεται ότι ουδέποτε είχε δύο… αφεντάδες!

Η πρόσφατη ειδησεογραφία που αφορά στην υπογραφείσα, το 2007, σύμβαση μεταξύ ΟΠΑΠ ΑΕ – ΙΝΤΡΑΛΟΤ (στην ουσία… διόλου πρόσφατη, αφού συμπληρώνεται σχεδόν μία τετραετία, στη διάρκεια της οποίας αναπτύχθηκε μια ευγενής άμιλλα με συναφή δημοσιεύματα της εγκρίτου δημοσιογράφου κ. Αρ. Μπουγάτσου και του ομοίως έγκριτου εκδότη και γνωστού για τις εξυγιαντικές του προσπάθειες, στον χώρο του ποδοσφαίρου, κ. Βικ. Μητρόπουλου) και η εντεύθεν επέμβαση της αρμόδιας Εισαγγελικής Αρχής, δεν συγχωρεί να συντελεσθεί διά του… Τύπου η οφειλόμενη προς αυτήν παροχή εξηγήσεων.

Αυτές θα δοθούν με την προσήκουσα δεοντολογία, με τον οφειλόμενο σεβασμό και με πίστη για την ευθυκρισία της ανεξάρτητης ελληνικής Δικαιοσύνης.

Συγχωρείται, όμως, η υπόμνηση ζητημάτων που έχουν δημόσια υποστηριχθεί –ήδη από τετραετίας– καθώς και ζητημάτων που δεν αφορούν στην υπόψη και υπό διερεύνηση υπόθεση, ορισμένα και μόνο εκ των οποίων σταχυλογούνται.

• Με την απόφαση 7597/ 25.7.2007 του Πρωτοδικείου Αθηνών (Τμ. Ασφαλ. Μέτρων), στο οποίο προσέφυγε μία των συμμετασχουσών στον, κηρυχθέντα άγονο, Δημόσιο Διεθνή Διαγωνισμό, αιτούσα τη μη εκτέλεση της προμνησθείσης σύμβασης, κρίθηκε ότι δεν επρόκειτο περί απευθείας ανάθεσης –αλλά περί ανανέωσης προ υφιστάμενης, αρχικής σύμβασης, κατά ρητή πρόβλεψή της– και προεχόντως ότι, σταθμίζοντας κατά νόμον μεταξύ της επικαλούμενης βλάβης (από την εταιρεία που προσέφυγε) και του δημοσίου συμφέροντος η ΟΠΑΠ ΑΕ είχε ανάγκη να εξακολουθήσει αμέσως απρόσκοπτη η διεξαγωγή των παιχνιδιών και να συνεχίσει ανελλιπώς η συντήρηση του σχετικού εξοπλισμού και λογισμικού, πράγμα το οποίο μπορούσε να επιτύχει μόνο διά της υπογραφής συβάσεως με τον ανάδοχο, ο οποίος και είναι ο μόνος που μπορούσε να εκτελέσει το επίμαχο έργο.

Περαιτέρω, κατά το σκεπτικό και αιτιολογικό της αυτής δικαστικής απόφασης, σε περίπτωση αναστολής εκτέλεσης της επίμαχης σύμβασης… κ.λπ. θα διακοπτόταν αμέσως η συντήρηση του κεντρικού συστήματος και των τερματικών μηχανών, με συνέπειες την αδυναμία διεξαγωγής των παιχνιδιών, που θα οδηγούσε στην απώλεια των εσόδων της ΟΠΑΠ ΑΕ, με δεδομένη την απώλεια εσόδων για τους μετόχους της, μεταξύ των οποίων και το Ελληνικό Δημόσιο.

Συμπερασματικά, το αληθές, ασυγχώρητο και εγκληματικό λάθος θα ήταν –όπως κατ’ επανάληψη έχει υποστηρίξει ο γράφων– να είχε μπει «λουκέτο» στην ΟΠΑΠ ΑΕ, με ανυπολόγιστες συνέπειες για το Ελληνικό Δημόσιο, τους λοιπούς μετόχους της εταιρείας, τους εργαζόμενους και με 5.500 οικογένειες των πρακτόρων-συνεργατών «στον δρόμο».

Και επειδή οι εκ λόγων άγνοιας η και προσχηματικά λειτουργούσες γραφίδες διαπορούν για τους λόγους εκείνους που δεν υπήρξε διαπραγμάτευση και με τις λοιπές δύο εταιρείες που συμμετείχαν στον ματαιωθέντα διαγωνισμό –πέρα και ανεξάρτητα από το γεγονός ότι η συντελεσθείσα διαπραγμάτευση με την ανάδοχο δεν αφορούσε στο αντικείμενο του διαγωνισμού– καλοπίστως θα πρέπει να συνομολογήσουν ότι η δική τους εκδοχή προϋπέθετε, σε κάθε περίπτωση, «λουκέτο» στην ΟΠΑΠ ΑΕ για χρονικό διάστημα τουλάχιστον 18 μηνών (συμβατικός χρόνος εκτέλεσης έργου, εγκατάσταση τερματικών, δοκιμαστικές πράξεις, διασύνδεση με δίκτυο πωλήσεων κ.λπ.). Αλήθεια, έτσι θα εξυπηρετείτο το δημόσιο συμφέρον;

• Αλλά, μήπως είναι… συμπτωματική και η εκ μέρους των αρμοδίων οργάνων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αρχειοθέτηση σχετικής, με την υπόψη σύμβαση, καταγγελίας;

Η Γενική Διεύθυνση Εσωτερικής Αγοράς και Υπηρεσιών (έγγραφο 190863/30.7.) δέχθηκε, πλην άλλων, ότι η ματαίωση του διαγωνισμού ήταν επιβεβλημένη (μετά τις παραιτήσεις μελών της αρμόδιας επιτροπής κ.λπ.) και ότι δεν ευσταθεί ο ισχυρισμός ότι με τη σύμβαση του 2007 ανατέθηκε στην αρχική ανάδοχο το αντικείμενο του διαγωνισμού του 2005. Και τούτο, διότι ενώ ο διαγωνισμός αφορούσε στην προμήθεια ενός νέου, εξαρχής, πληροφοριακού συστήματος διεξαγωγής παιχνιδιών (όχι μόνο στοιχημάτων) που θα αντικαθιστούσε, στο σύνολό του, το υπάρχον, η επίμαχη σύμβαση του 2007 αφορούσε στην αναβάθμιση του υπάρχοντος πληροφοριακού συστήματος και περιελάμβανε, κατά το μεγαλύτερο μέρος της, υπηρεσίες και λογισμικό που αφορούσαν, αποκλειστικά και μόνο, το παιχνίδι ΠΑΜΕ ΣΤΟΙΧΗΜΑ. Δηλαδή, το αντικείμενο του διαγωνισμού του 2005 ήταν κατά πολύ ευρύτερο από το αντικείμενο της σύμβασης του 2007.

• Αίφνης, εδρεύουσα στην Κύπρο εταιρεία –για την οποία ανακριβέστατα αναφέρεται ότι επρόκειτο για θυγατρική της ΟΠΑΠ ΑΕ– ενάγει τρεις, αλληλοδιάδοχες διοικήσεις της ΟΠΑΠ ΑΕ, ισχυριζόμενη ότι… κακώς προκηρύχθηκε δημόσιος διεθνής διαγωνισμός και ότι η τότε διοίκηση όφειλε να της αναθέσει, συμβατικά, το έργο. Και η σχετική προσφυγή στη Δικαιοσύνη συντελείται… πέντε (5) χρόνια μετά τη γενεσιουργό αιτία της αγωγής! Σε κάθε περίπτωση, πάντως, οι δέουσες αντικρούσεις θα γίνουν προς τη διερευνούσα το ζήτημα Εισαγγελική Αρχή, σύμφωνα με τα προμνησθέντα, προσβλέποντας μετά βεβαιότητας στην ευθυκρισία της ελληνικής Δικαιοσύνης.

• Όμως, πώς αλήθεια πορεύθηκε η ΟΠΑΠ ΑΕ στο χρονικό διάστημα 2004 – 2007;

Παρέλαβε τη μετοχή της εταιρείας στα 15,30 ευρώ (Ιούνιος 2004) και η τιμή της βρισκόταν στα 28 ευρώ κατά τον χρόνο της… «παραίτησής» της (Νοέμβριος 2007) έχοντας, ενδιαμέσως, ξεπεράσει και τα 3Ο ευρώ.

Απέδωσε στο Ελληνικό Δημόσιο μέρισμα ύψους 576,4 εκατ. ευρώ, πλέον έκτακτου εσόδου ύψους 1 δισ. 300 εκατ. ευρώ, από τη διάθεση ποσοστού 16% υφιστάμενων μετοχών, κυριότητάς του.

Προάσπισε, με κάθε νόμιμο τρόπο, τα συμφέροντα των μετόχων της (κύριος των οποίων το Ελληνικό Δημόσιο) και των συνεργατών της-πρακτόρων των παιχνιδιών, εξαντλώντας κάθε πρόσφορη -εξώδικη και δικαστική- ενέργεια για την αντιμετώπιση του παράνομου στοιχηματισμού και της, ακόμη μέχρι και σήμερα, ομοίως παράνομης προβολής και διαφήμισής του, σε αγαστή συνεργασία με αρμόδια στελέχη της ΕΛΑΣ και του ΣΔΟΕ.

Προς την αυτή κατεύθυνση, εν όψει και της κραυγαλέας φοροδιαφυγής που συντελείτο, αλλά και για την προστασία του κοινωνικού συνόλου, επιδίωξε –πλην ματαίως– την απαγόρευση της χρήσης πιστωτικών καρτών, μέσω διαδικτύου, προχωρώντας στις αναγκαίες, έγγραφες και προφορικές, ενέργειες τόσο προς την Ελληνική Ένωση Τραπεζών όσο και προς την κυβέρνηση.

Έθεσε στη διάθεση του κ. Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου στοιχεία τα οποία ενδεχομένως αφορούσαν στο ξέπλυμα μαύρου χρήματος. Διαφύλαξε, ως κόρη οφθαλμού, τα ύψους περίπου 350 εκατ. ευρώ διαθέσιμα της εταιρείας, μακράν πειρασμών δομημένων και… αδόμητων ομολόγων, όταν συνετελούντο τα όσα γνωστά έχουν απασχολήσει την ελληνική κοινωνία.

Επέδειξε –όπως, ασφαλώς και οι μεταγενέστερες διοικήσεις– αυξημένο βαθμό της Εταιρικής Κοινωνικής της Ευθύνης, με ενδεικτική και μόνο την αναφορά στη διάθεση ποσού 50 εκατ. ευρώ στον λογαριασμό ενίσχυσης των πυρόπληκτων του Ν. Ηλείας.

Ανέλαβε την οργάνωση, διαχείριση και λειτουργία του παιχνιδιού ΠΑΜΕ ΣΤΟΙΧΗΜΑ, εξοικονομώντας στην τριετία έξοδα της τάξης των τουλάχιστον 500 εκατ. ευρώ, δηλονότι ποσό που θα αναλογούσε στην προμήθεια της ανάδοχης εταιρείας. Πολλά άλλα θα μπορούσαν να αναφερθούν. Τα έκρινε, ωστόσο, και τα επιβράβευσε με την εμπιστοσύνη της η επενδυτική κοινότητα, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Βεβαίως, η τότε διοίκηση απέτυχε –παρά τις εργώδεις προσπάθειές της– να φέρει σε πέρας τον διαγωνισμό της τεχνολογικής αναβάθμισης της εταιρείας.

Στη Δικαιοσύνη ανήκει η κρίση περί του βαθμού ή μη της άκρας επιμέλειας που επιδείχθηκε. Και βέβαια ο καταλογισμός ευθυνών, εάν τέτοιες προκύψουν, εκεί που ανήκουν.

Ο γράφων, αποποιούμενος την πρόβλεψη bonus στη σύμβαση που εκλήθη να υπογράψει με την ανάληψη των καθηκόντων του (το οποίο εύλογα και νόμιμα προβλεπόταν για τον προκάτοχό του και με το οποίο θα διπλασίαζε, μετά βεβαιότητος, τις αποδοχές του), και καταβάλλοντας στην εταιρεία, κατά τον χρόνο της αποχώρησής του, την αναπόσβεστη αξία του φορητού ηλεκτρονικού υπολογιστή με τον οποίο είχαν εφοδιασθεί τα μέλη του ΔΣ, δεν θα μπορούσε να πιθανολογήσει την έκταση και τον βαθμό της διαπόμπευσης που στη συνέχεια θα υφίστατο.

Και ας είχε προτείνει στα μέλη του τότε ΔΣ, εν όψει της υπογραφής της σύμβασης περί ης, σήμερα, ο λόγος, την ταυτόχρονη ενημέρωση της Εισαγγελικής Αρχής, διαβλέποντας τον πόλεμο της λάσπης που θα ακολουθούσε.

Και ας μην εισέπραξε ποτέ τα μηνιαία έξοδα παράστασης που είχε εγκρίνει η ΓΣ των μετόχων, τα οποία και διέθετε στον σύλλογο των υπαλλήλων της εταιρείας, υπό την αίρεση της εκ μέρους του συλλόγου επιτέλεσης κοινωνικού σκοπού, δηλώνοντας ωστόσο τα αντίστοιχα ποσά στη φορολογική του δήλωση, ως ίδιο έσοδο.

Και ας είναι εκείνος που, ακόμη και σήμερα, υπεραμύνεται των συμφερόντων της ΟΠΑΠ ΑΕ, των μετόχων της, των συνεργατών-πρακτόρων των παιχνιδιών της και βέβαια του Ελληνικού Δημοσίου στις αίθουσες των δικαστηρίων, από κατατεθείσες (τότε…) αγωγές και μηνύσεις, μηδέ εξαιρούμενων εντύπων συμφερόντων κορυφαίων επιχειρηματικών ομίλων.

Και ας είναι εκείνος που μηνύεται γιατί απαγόρευσε σε ΠΑΕ –χορηγούμενες από την ΟΠΑΠ ΑΕ– την ταυτόχρονη διαφήμιση εταιρειών που παράνομα διαφημίζονται στη χώρα και γιατί δημοσιοποίησε στοιχεία προσώπων, καταληφθέντα και συλληφθέντα από τις αρμόδιες αστυνομικές αρχές να διενεργούν παράνομο στοιχηματισμό.

Ας είναι, όμως!

Όπως και άλλοτε υποστήριξε, πήρε πολλά από τον ΟΠΑΠ, συνεπώς του οφείλει.