Τι κρύβουν οι επαναγορές ομολόγων
FΤελικά δεν είναι τόσο αδιαφανείς όσο υποθέσαμε οι επαναγορές ομολόγων και οι προαγορές εντόκων γραμματίων που γίνονται από το υπουργείο Οικονομικών και τον Οργανισμό Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους. Τα πλήρη στοιχεία για αυτές τις διαχειριστικές πράξεις δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα «Διαύγεια», αν και με αρκετή καθυστέρηση, που φθάνει τις επτά εβδομάδες. Εκεί δημοσιεύονται οι υπογεγραμμένες από τον Φίλιππο Σαχινίδη σχετικές υπουργικές αποφάσεις και φαίνεται τι αγοράζεται, σε ποια τιμή και από ποιες τράπεζες.
FΑνατρέξαμε, λοιπόν, στην ιστοσελίδα και βγάλαμε μια άκρη για το τι ακριβώς συμβαίνει με αυτές τις επαναγορές ομολόγων και προαγορές εντόκων. Στην πραγματικότητα, το Δημόσιο χρησιμοποιεί τα διαθέσιμα που έχει για να πληρώνει λήξεις τίτλων και σε αρκετές περιπτώσεις, όταν οι τιμές τους στη δευτερογενή αγορά είναι πολύ χαμηλές, εξοφλεί μέχρι και έξι μήνες νωρίτερα. Έτσι, με αυτές τις «κουρεμένες» τιμές εξοικονομούνται μερικά εκατομμύρια ευρώ από το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους. Σε όλες τις περιπτώσεις οι αγορές έχουν γίνει σε τιμές που αντιστοιχούν σε 97-99% της ονομαστικής αξίας των ομολόγων,
αφού αγοράζονται τίτλοι κοντά στη λήξη τους.
FΕίναι βέβαιο, λοιπόν, ότι με αυτές τις πράξεις ο ΟΔΔΗΧ δεν επιδιώκει να εκμεταλλευθεί τις χαμηλές τιμές των τίτλων του Δημοσίου, που φθάνουν και στο 50% της ονομαστικής τους αξίας στην ακραία περίπτωση των 30ετών ομολόγων, προκειμένου να «κουρέψει» το χρέος με όρους αγοράς. Απλώς διαχειρίζεται ενεργά τις πληρωμές των τοκοχρεολυσίων, για να πετυχαίνει μικρές εξοικονομήσεις.
FΒέβαια, η ιστορία έχει και ένα «γκρίζο» σημείο: Το Δημόσιο δεν προχωρά σε αντίστροφες δημοπρασίες για να αγοράζει ομόλογα και έντοκα στις χαμηλότερες τιμές που θα προσφέρει κάποια από τις 22 συνολικά ελληνικές και ξένες τράπεζες, που έχουν το προνόμιο να μετέχουν στην ομάδα των διαπραγματευτών πρωτογενούς αγοράς. Προχωρά σε συναλλαγές μόνο με τις τέσσερις μεγάλες ελληνικές τράπεζες, όπως φαίνεται από τα δημοσιευμένα στοιχεία. Έτσι, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι οι αγορές γίνονται με τις καλύτερες τιμές, ενώ η όλη επιχείρηση παραπέμπει ευθέως σε προσπάθεια στήριξης των μεγάλων ελληνικών τραπεζών.
Παράνομο πλαφόν
στα καύσιμα!
FΕισαγγελείς, αστυνομικούς και στρατιές άλλων ελεγκτών επιστρατεύει το υπουργείο Περιφερειακής Ανάπτυξης κ.λπ., σε άλλη μια προσπάθεια να επιβάλει τον σεβασμό στο πλαφόν τιμών καυσίμων, που τέθηκε σε ισχύ σε 13 νομούς της χώρας (σε πέντε εξ αυτών επιβλήθηκε όχι μόνο στις λιανικές, αλλά και στις χονδρικές τιμές). Όταν, όμως, εξαπολύεις τέτοιες σκληρές διώξεις, καλό είναι και με τις δικές σου ενέργειες να αποδεικνύεις σεβασμό στη νομιμότητα.
FΤι εννοούμε; Ότι ο νόμος 3054/2002, με τον οποίο ορίζεται πώς πρέπει να επιβάλλεται το πλαφόν στην αγορά καυσίμων, δεν αφήνει το παραμικρό περιθώριο αμφιβολίας ότι η ανώτατη τιμή πρέπει να ορίζεται σε όλα τα στάδια της διακίνησης καυσίμων. «Με την απόφαση για τον καθορισμό ανώτατης τιμής καταναλωτή», λέει ο νόμος, «καθορίζονται ειδικότερα: α. η εργοστασιακή (ex factory) τιμή των πετρελαιοειδών προϊόντων και τα στοιχεία επί τη βάσει των οποίων αυτή διαμορφώνεται από τα εγχώρια διυλιστήρια. (…) β. τα ανώτατα περιθώρια κέρδους των εταιρειών εμπορίας πετρελαιοειδών και των πρατηριούχων, γ. διαφορικό κόστος μεταφοράς στις διάφορες περιοχές της χώρας και το τυχόν πρόσφατο κόστος τροφοδοσίας περιοχών στις οποίες ισχύουν ειδικές γεωγραφικές ή συγκοινωνιακές συνθήκες».
FΔηλαδή το πλαφόν πρέπει να μπαίνει παντού, από τα διυλιστήρια ως τα βενζινάδικα και όχι να επιβάλλεται επιλεκτικά. Το υπουργείο προτιμά να το ξεχνά αυτό, για να μην μπλέκει με τους μεγάλους της αγοράς (διυλιστήρια και εταιρείες εμπορίας), επιλέγοντας να κυνηγά με αμείλικτο τρόπο μόνο τους βενζινοπώλες. Που έχουν δίκιο, με τη σειρά τους, να κλείνουν τα μαγαζιά τους, όταν αγοράζουν από τις εταιρείες εμπορίας σε τιμές ψηλότερες από την τιμή του πλαφόν. Μύλος…