ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΣΤΗΝ ΕΤΗΣΙΑ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ

Στη σελίδα 25 της έκθεσης του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος για το 2010, ο κ. Προβόπουλος προβαίνει σε έναν συνοπτικό απολογισμό για τα αποτελέσματα των κυβερνητικών πράξεων. Και αναφέρει ότι «το έλλειμμα το 2010 του τομέα της γενικής κυβέρνησης εμφάνισε εντυπωσιακή μείωση της τάξεως των 5 εκατοστιαίων μονάδων του ΑΕΠ, αλλά το πραγματικό ΑΕΠ μειώθηκε κατά 4,5%, η συνολική απασχόληση μειώθηκε κατά 2,7% και η μισθωτή απασχόληση κατά 3%, ενώ το μέσο ποσοστό ανεργίας αυξήθηκε στο 12,5%. Ταυτόχρονα το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών εμφάνισε μόνο περιορισμένη υποχώρηση στο 10,4% του ΑΕΠ (από 11% το 2009), ο πληθωρισμός έφτασε στο 4,7%, οι μέσες ονομαστικές αποδοχές των μισθωτών στο σύνολο της οικονομίας μειώθηκαν κατά 5% και ο ετήσιος ρυθμός πιστωτικής επέκτασης προς τον εγχώριο ιδιωτικό τομέα ήταν μηδενικός». Και συνεχίζει σημειώνοντας ότι μια θετική εξέλιξη το 2010 ήταν η ανάκαμψη των εξαγωγών, που οφείλεται βεβαίως στην ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας και επομένως στην αύξηση της ζήτησης αγαθών και υπηρεσιών, και στη μεγαλύτερη δραστηριοποίηση των ελληνικών επιχειρήσεων στην εξωτερική αγορά.

Στις παραπάνω διαπιστώσεις θα είχαμε να παρατηρήσουμε ότι ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος κακώς εντυπωσιάστηκε με τη μείωση του ελλείμματος κατά 5 εκατοστιαίες μονάδες. Επαναλαμβάνουμε και τώρα αυτό που πολλάκις έχουμε πει, ότι η μείωση του ελλείμματος βασικά οφείλεται στο «κούρεμα» των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων και των συνταξιούχων και στην πολιτική του «δεν πληρώνω» που ακολουθεί το κράτος. Στην ουσία το κράτος ακολουθεί συμπεριφορά πτωχευμένου εμπόρου. Δεν επιστρέφει τον ΦΠΑ στις εξαγωγικές επιχειρήσεις που τον δικαιούνται με βάση τις εξαγωγές που έχουν πραγματοποιήσει. Δεν εξοφλεί τα δημόσια έργα στις κατασκευαστικές εταιρείες, δεν πληρώνει τα φάρμακα και τις ιατρικές εξετάσεις των ασφαλισμένων του Δημοσίου και γενικά προσπαθεί να βρει αιτία, έστω και παιδαριώδη, για να αποφύγει την εξόφληση των υποχρεώσεών του.

Αν το κράτος έδειχνε συνέπεια στις πληρωμές που νόμιμα το επιβαρύνουν, θα είχαμε αύξηση του ελλείμματος και όχι μείωσή του. Ο κ. Προβόπουλος τα ξέρει αυτά και γνωρίζει άριστα ότι το κράτος έκανε ετεροχρονισμό της εξόφλησης των υποχρεώσεών του, και γι’ αυτό προβλέπει στην έκθεσή του ότι το 2011 το έλλειμμα θα παρουσιάσει σχεδόν μηδενική μείωση. Σε κανέναν άλλον τομέα το κράτος δεν θέλησε ή δεν μπόρεσε να περιορίσει τις δαπάνες του. Αντίθετα τις αύξησε και χτύπησε μόνο τις αδύναμες ομάδες των πολιτών, όπως είναι οι μισθωτοί του Δημοσίου και οι συνταξιούχοι.

Επομένως δεν μπορούμε να μιλάμε για δημοσιονομική εξυγίανση. Και για τον λόγο αυτό οι εξουσιοδοτημένοι υπάλληλοι της «τρόικας» έχουν εξοπλιστεί με ψιλά κόσκινα και κάθε λίγο και λιγάκι καταφθάνουν εδώ για έλεγχο της ελληνικής οικονομίας. Είναι κρίμα που οι θυσίες των εργαζομένων πάνε για άλλη μια φορά χαμένες, παρά τις διαβεβαιώσεις του κ. πρωθυπουργού ότι τάχα επί των ημερών του δεν θα πάνε χαμένες οι θυσίες. Και πήγαν χαμένες οι θυσίες γιατί και η φορολογία αυξήθηκε και ο πληθωρισμός ροκάνισε τις όποιες αποδοχές όλων των εργαζομένων και η οικονομία έπεσε σε ύφεση, που θα είναι και μακροχρόνια. Η ύφεση δεν ήρθε συνεπεία του Μνημονίου φυσικά. Προϋπήρχε και βασική αιτία της ήταν η οικονομική κρίση. Όμως με το Μνημόνιο η ύφεση και επιδεινώθηκε και εγκαταστάθηκε για πολλά χρόνια στην Ελλάδα, τουλάχιστον για όσο θα βρισκόμαστε κάτω από τις διαταγές της «τρόικας». Και για να είμαστε εντελώς αντικειμενικοί, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι ορισμένες μεταρρυθμίσεις που υποδεικνύει το Μνημόνιο θα έπρεπε να γίνουν, και μάλιστα προ πολλών ετών. Όπως, για παράδειγμα, η κατάργηση ορισμένων κρατικών υπηρεσιών που δεν είχαν ποτέ καμιά αρμοδιότητα και δεν παρήγαν κανένα έργο. Οι συντάξεις-»μαϊμούδες», οι υπέρογκες αμοιβές σε ορισμένες ΔΕΚΟ, το σπάταλο κράτος με τις πολυτελείς δαπάνες του. Και κυρίως η ασυδοσία αυτών που νέμονταν τον κρατικό προϋπολογισμό και είχαν θησαυρίσει με διάφορες ανορθόδοξες μεθόδους, ληστεύοντας τα δημόσια χρήματα και γενικά τη δημόσια περιουσία.

Δυστυχώς αυτά που έπρεπε να γίνουν δεν έγιναν, και έγιναν πράγματα αποτρόπαια σε βάρος του λαού. Με αποκορύφωμα τη σημερινή συμπεριφορά της κρατικής εξουσίας. Στην ατιμωρησία ουσιαστικά έχουν περιληφθεί όλοι όσοι συνετέλεσαν στο σημερινό κατάντημα της δημοσιονομικής μας κατάστασης. Αυτή η κατάσταση δεν πρέπει και δεν μπορεί να συνεχιστεί εάν θέλουμε η ελληνική οικονομία να βρει τον δρόμο της ανάκαμψης. Στην έκθεσή του ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος υπολογίζει ότι ο πληθωρισμός το 2010 έκλεισε στο 4,7% σε μέσο ετήσιο επίπεδο.

Οι ονομαστικές αποδοχές των μισθωτών στο σύνολο της οικονομίας μειώθηκαν κατά 5% σύμφωνα με εκτιμήσεις της Τράπεζας της Ελλάδος. Προσωπικά διαφωνούμε με το ποσοστό μείωσης των αποδοχών και φρονούμε ότι είναι υψηλότερο. Εν πάση περιπτώσει, ας δεχτούμε αυτήν την εκτίμηση της ΤτΕ για να προχωρήσουμε στους συλλογισμούς μας. Οι εργαζόμενοι, κυρίως του δημοσίου τομέα, και οι συνταξιούχοι υπέστησαν «κούρεμα» των αποδοχών τους τουλάχιστον κατά 10% και τους περιμένει άλλο ένα, βαθύτερο «κούρεμα» των αποδοχών τους κατά τη φετινή χρονιά, με την εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου στο Δημόσιο. Το οποίο μισθολόγιο η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι θα τεθεί σε εφαρμογή μέσα στο καλοκαίρι. Φανταστείτε τι τραγέλαφος θα δημιουργηθεί από την εσπευσμένη εφαρμογή του. Επομένως οι μισθωτοί έχουν απώλειες από τον πληθωρισμό, από τη μείωση των αποδοχών τους και από τον περιορισμό της κοινωνικής πολιτικής, αφού οι παροχές του κοινωνικού τομέα έχουν πλέον μειωθεί και στο μέλλον προβλέπεται να μειωθούν ακόμη περισσότερο με την πολιτική που ακολουθεί ο κ. Λοβέρδος, και στο υπουργείο Εργασίας κατά το παρελθόν και στο υπουργείο Υγείας τώρα. Όπου το Μνημόνιο απαιτεί κατεδάφιση θεσμών και δικαιωμάτων των εργαζομένων καλείται ο αρμόδιος υπουργός να παρουσιάσει τις σχετικές αποφάσεις και ενέργειες σαν τάχα δικές του, ενώ εκτελεί διαταγές άλλων. Σκιώδης, κατοχική κυβέρνηση!

Η μόνη θετική εξέλιξη μέσα στο 2010 είναι η μείωση των εισαγωγών, που οφείλεται όχι στην αναστροφή της τάσης προτίμησης εισαγόμενων προϊόντων και στην υποκατάσταση των εισαγομένων με εγχωρίως παραγόμενα, αλλά κατά μεγάλο ποσοστό οφείλεται στον περιορισμό της ζήτησης αγαθών και υπηρεσιών, που είναι αποτέλεσμα της γενικής μείωσης των εισοδημάτων. Έτσι το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών που χρόνια τώρα είναι ελλειμματικό εμφάνισε μόνο περιορισμένη υποχώρηση στο 10,4% του ΑΕΠ. Σημειώνουμε ότι τα τελευταία χρόνια (επί περίπου 30 χρόνια) οι ελληνικές εξαγωγές μετά βίας καλύπτουν το 40% των εισαγωγών, ενώ τα προηγούμενα χρόνια η κάλυψη των εισαγωγών έφτανε στο 65%. Και αυτό έχει προκληθεί από την ελεύθερη εισαγωγή αγαθών και υπηρεσιών, που είναι βασική αρχή της ΕΕ. Όλες οι αδύναμες οικονομίες που συμμετέχουν στην ΕΕ έχουν κατεδαφίσει τα προστατευτικά τείχη των οικονομιών τους. Και δεν μπορούν με δασμολογικά μέσα, ή με εξωδασμολογικά, να προστατεύσουν την εγχώρια παραγωγή τους και να την αναπτύξουν. Για τον λόγο αυτό η θεωρία της οικονομικής ολοκλήρωσης διδάσκει ότι η οικονομική και νομισματική ένωση των ασθενών οικονομιών με υπέρτερες οικονομίες καταδικάζει τις ασθενείς οικονομίες σε στασιμοπληθωρισμό, εκτός εάν υπάρξει εξειδίκευση της ασθενούς οικονομίας στους κλάδους όπου παρουσιάζει συγκριτικά πλεονεκτήματα. Η Ελλάδα μπήκε στην ΟΝΕ εντελώς απαράσκευη και φρονούμε ότι η σημερινή κρίση έχει βασικά τις ρίζες της σ’ αυτήν την απερίσκεπτη ενέργεια.

Αυτός είναι ένας απολογισμός αφιερωμένος στην πρώτη επέτειο από την έναρξη εφαρμογής του Μνημονίου. Και ακόμη βρισκόμαστε στην αρχή, καθώς τα μέτρα που απαιτεί η «τρόικα» δεν φαίνεται να έχουν τελειωμό. Και η κυβέρνηση δεν φαίνεται διατεθειμένη να διαπραγματευτεί πάνω στην έκταση και στην ένταση των μέτρων. Γιατί απλούστατα αισθάνεται ότι δεν έχει σημειωθεί καμία πρόοδος και η ελληνική οικονομία υποχώρησε και θα συνεχίσει να υποχωρεί. Ούτε δημοσιονομική εξυγίανση πετύχαμε, ούτε τεχνολογική άνοδο της παραγωγικής μας μηχανής, ούτε και ανάπτυξη. Θα πρέπει να κατανόησε η κυβέρνηση ότι με ύφεση δεν είναι δυνατόν να πετύχουμε βελτίωση των δημοσίων οικονομικών. Επομένως το σφάλμα ξεκίνησε από την επιμονή της κυβέρνησης να δώσει προτεραιότητα στη δημοσιονομική εξισορρόπηση.

Ο κ. Παπακωνσταντίνου σε τηλεοπτική συνέντευξή του στις 2 Μαΐου στον ΑΝΤ1 είπε ότι η κυβέρνηση βρέθηκε τους πρώτους μήνες που ανέλαβε μπροστά στο δίλημμα της πτώχευσης ή του δανεισμού από τις αγορές (με υψηλό, απαγορευτικό επιτόκιο). Και προτίμησε τον δανεισμό από την «τρόικα» και την υπαγωγή μας στο Μνημόνιο. Κι όμως το Μνημόνιο δεν ήταν μονόδρομος. Θα μπορούσε να δανειστεί από πλούσιες οικονομίες (Κίνας, Ρωσίας) χωρίς μνημονιακούς όρους. Εν πάση περιπτώσει όμως το Μνημόνιο δεν είναι υπεύθυνο για όλα τα κακά, αλλά η κακή διαχείριση της κρίσης από την κυβέρνηση.