Από την… τσέπη τους πληρώνουν τα κοινόχρηστα οι καθηγητές και οι δάσκαλοι!

Το υπουργείο Εσωτερικών από τις αρχές Μαρτίου έχει εκταμιεύσει το σχετικό ποσό, το οποίο έχει κατατεθεί στον λογαριασμό της σχετικής μέριμνας του δήμου.
Η αρμόδια αντιδήμαρχος Νέλλη Παπαχελά, ανεξήγητα, αποφεύγει να κατανείμει το συγκεκριμένο ποσό, αναλόγως των αναγκών των σχολείων της πρωτεύουσας, γεγονός που έχει προβληματίσει διδακτικό προσωπικό, γονείς και μαθητές.
Πολλά σχολικά κτιριακά συγκροτήματα παρουσιάζουν σημάδια εγκατάλειψης, αφού ο δήμος δεν διαθέτει τα απαραίτητα κονδύλια για την επισκευή τους.
Παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις του υπουργού
Εσωτερικών Γιάννη Ραγκούση, τα κονδύλια προς τον Δήμο Αθηναίων έχουν μειωθεί δραματικά. Ειδικά για τα σχολεία, το 2011 προβλέπεται μείωση των χρημάτων που διατίθενται για λειτουργικές ανάγκες κατά 50% και για την εκτέλεση επισκευαστικών εργασιών κατά 70%! Από την άλλη, μειώνονται δραστικά τα εξεταστικά κέντρα όπου θα πραγματοποιηθούν οι πανελλήνιες εξετάσεις, για καθαρά δημοσιονομικούς λόγους. Επίσης, παρότι τυπικά έχουν συγκροτηθεί οι σχολικές επιτροπές στις επτά δημοτικές κοινότητες της Αθήνας ακόμη δεν έχουν αναλάβει καθήκοντα, καθώς περιμένουν να λάβουν οικονομική ενίσχυση από την Κ. Παπαχελά. Αξίζει να σημειωθεί ότι στις συγκεκριμένες επιτροπές μετέχουν οι πέντε αρχαιότεροι διευθυντές των σχολείων κάθε δημοτικής ενότητας, πέντε κάτοικοι, εκπρόσωποι των γονέων και κηδεμόνων και της ΟΛΜΕ, καθώς κι ένας μαθητής.
Τα ονόματά τους έχουν ανακοινωθεί εδώ και περίπου δύο μήνες από τη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Α΄ Αθήνας, αλλά δεν έχουν ακόμη συνεδριάσει, τουλάχιστον μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές.
Το κομφούζιο που επικρατεί στην εκπαίδευση της Αθήνας επιτείνουν οι συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων που γίνονται χωρίς προγραμματισμό, ο μεγάλος αριθμός των μαθητών (μόνο το 2ο Πειραματικό Γυμνάσιο έχει 473 μαθητές) και οι πολλοί αλλοδαποί που φοιτούν κυρίως στις υποβαθμισμένες γειτονιές της πόλης (Αγ. Παντελεήμονας, Κυψέλη, Βοτανικός κ.ά.), οι οποίοι δεν μπορούν να παρακολουθήσουν, με εξαιρέσεις, το διδακτικό πρόγραμμα. Η παρουσία των τελευταίων, κυρίως όσων προέρχονται από χώρες της Ασίας και της Αφρικής, έχει επακόλουθο την αναβίωση πολλών μεταδιδόμενων ασθενειών που είχαν εξαλειφθεί, όπως η φυματίωση, η ηπατίτιδα, η διφθερίτιδα, με αποτέλεσμα πολλοί γονείς (και αλλοδαποί) να αναζητούν σχολεία με μικρό ως ανύπαρκτο αριθμό «τριτοκοσμικών» μαθητών.
Παράλληλα στο 6ο Δημοτικό Διαμέρισμα ανοίγει το θέμα του 8ου Γυμνασίου – Λυκείου (Νικοπόλεως).
Οι γονείς των μαθητών του εν λόγω σχολικού συγκροτήματος ετοιμάζονται να «ψάξουν» τη διαθήκη του Μιχαήλ Νομικού, ο οποίος δώρισε το κτίριο. Σύμφωνα με αυτήν στον συγκεκριμένο χώρο θα έπρεπε να λειτουργούν δύο κατώτερα σχολεία εκπαίδευσης (δημοτικά) και δύο μέσης (Γυμνάσιο-Λύκειο).
Η επιθυμία του δωρητή γινόταν σεβαστή μέχρι πρότινος, αλλά παραβιάστηκε τώρα όταν μεταφέρθηκε στο κτίριο του 47ου Γυμνασίου (επί της οδού Λευκωσίας) το 22ο Δημοτικό Σχολείο.
Ήδη πριν από μερικά χρόνια είχε φύγει το 23ο Δημοτικό Σχολείο για την οδό Γουναράκη και στη θέση του είχε έρθει το 4ο Ειδικό Δημοτικό Σχολείο (με παιδιά με εγκεφαλικές δυσκολίες).
Με τις συγχωνεύσεις, που έγιναν εντελώς στο πόδι, το τελευταίο μεταφέρεται στην Γκράβα, σ’ ένα κτίριο εντελώς ακατάλληλο για να στεγάσει τους συγκεκριμένους μαθητές.
Έτσι πλέον στο 8ο παραμένουν μόνο τα Γυμνάσια, σε αντίθεση με ό,τι όριζε η διαθήκη. Κάτι που έκανε πολλούς γονείς ν’ αναρωτηθούν: «Μήπως ήρθε η ώρα οι κληρονόμοι του Μιχαήλ Νομικού να σκεφτούν αν θέλουν πίσω το κληροδότημα;».
Το βέβαιο είναι ότι οι εκπαιδευτικοί βρίσκονται στο κέντρο του κυκλώνα, αφού έφτασαν στο σημείο να «ξηλώνονται» προκειμένου να μην κοπεί το ρεύμα ή το νερό στα σχολεία όπου υπηρετούν!