ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΦΡΕΝΟΚΟΜΕΙΟ!

Μέσα σʼ αυτό το αποπνικτικό κλίμα και ψάχνοντας οδό διαφυγής και εξόδου ο Γιώργος Παπανδρέου αναζητά εξιλαστήρια θύματα για να τους φορτώσει ευθύνες, ώστε να απαλλαγεί ο ίδιος.

Και όλα δείχνουν ότι το πρώτο και μεγάλο θύμα σʼ αυτόν τον πόλεμο, με βασικό χαρακτηριστικό το «ο σώζων εαυτόν σωθήτω», θα είναι ο «τσάρος» και έως πρόσφατα εκ των ευνοημένων του Γιώργου. Τα πάντα παραπέμπουν στο ότι, αν ο πρωθυπουργός πάει σε ανασχηματισμό, αν δηλαδή δεν τον προλάβουν εξελίξεις μη ελεγχόμενες, το πρώτο, βασικό θύμα του ανασχηματισμού θα είναι ο Γ. Παπακωνσταντίνου, ο οποίος θα απομακρυνθεί απʼ τη θέση του.

Μάλιστα τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν ότι ένας πιθανός αντικαταστάτης του μπορεί να είναι ο οικονομικός σύμβουλος του Παπανδρέου Ηρακλής Πολεμαρχάκις.

Βέβαια για τη θέση του Παπακωνσταντίνου έχουν ακουστεί και άλλα ονόματα, δεδομένου ότι είναι κοινή πλέον η αίσθηση ότι σε περίπτωση ανασχηματισμού θα απομακρυνθεί απʼ τη θέση που σήμερα κατέχει, όπως αυτά των Β. Βενιζέλου, Μιχ. Χρυσοχοΐδη, Λ. Παπαδήμου κ.ά.

Ωστόσο οι πληροφορίες αναφέρουν ότι τελευταία ωριμάζει στο μυαλό του Γιώργου η ιδέα ότι σʼ αυτήν τη θέση και δεδομένου πως θα ληφθούν στο άμεσο μέλλον ακόμα πιο σκληρά μέτρα, θα πρέπει να τοποθετηθεί ένα στέλεχος το οποίο δεν θα έχει το άγχος του σταυρού, της δημοφιλίας, του πολιτικού κόστους. Και ο Ηρ. Πολεμαρχάκις είναι ένα τέτοιο στέλεχος.

Σʼ αυτά ας προστεθεί και κάτι άλλο:

• Πλέον οι σχέσεις μεταξύ του Γ. Παπανδρέου και του Γ. Παπακωνσταντίνου δεν είναι τόσο καλές όσο ήσαν έως και πρόσφατα. Ο «τσάρος» δεν εξακολουθεί να είναι μεταξύ των ευνοημένων του Γιώργου, αντίθετα στις μεταξύ τους σχέσεις έχει εμφανιστεί μια ψυχρότητα.

Αιτίες υπάρχουν πολλές που οδήγησαν σʼ αυτήν την –απρόσμενη– εξέλιξη. Για παράδειγμα, το γεγονός ότι αυτήν τη στιγμή ο Παπακωνσταντίνου έχει «καταφέρει» να μην έχει στοιχειωδώς καλές σχέσεις με κανέναν σχεδόν υπουργό!

Και αυτό δημιουργεί πλείστα όσα προβλήματα στη λειτουργία της κυβερνητικής μηχανής, σε μια περίοδο μάλιστα κρίσιμη, όπου κρίνονται πάρα πολλά στην οικονομία…

Επίσης, ο Γιώργος τού καταλογίζει πως δεν έχει πέσει μέσα σε καμία σχεδόν πρόβλεψή του, με αποτέλεσμα να εκθέτει και τον ίδιο.

Ούτε για τα ελλείμματα, ούτε για το χρέος, ούτε για την εκτέλεση του προϋπολογισμού, ούτε για το πότε η Ελλάδα θα μπορέσει να ξαναβγεί στις αγορές, ούτε για άλλους δείκτες.

Ίσως μάλιστα να είναι μύθος και αυτό που αφήνει έντεχνα να διαρρέει, ότι δηλαδή είναι ο εκλεκτός της «τρόικας». Σε κάθε περίπτωση η «τρόικα» θέλει σʼ αυτήν τη θέση έναν πειθήνιο πολιτικό. Και τέτοιοι υπάρχουν πολλοί, δεν είναι μόνο ο Παπακωνσταντίνου…

Κατάσταση εκτός ελέγχου!

Πέραν πάντως του τι θα γίνει με το οικονομικό επιτελείο, το μείζον πρόβλημα για τον Γ. Παπανδρέου είναι η εικόνα που εκπέμπει η κυβέρνησή του, μια εικόνα πρωτόγνωρη και εκτός κάθε ελέγχου.

Τα φαινόμενα διάλυσης είναι πια καθημερινά. Ελάχιστοι υπουργοί μιλάνε μεταξύ τους. Το αντίθετο, αλληλοσκοτώνονται, αλληλοκαρφώνονται, αλληλοξεκατινιάζονται, αλληλοϋπονομεύονται, είναι μεταξύ τους σε κλίμα εχθρικό ο ένας για τον άλλο!

Και το χειρότερο: Ο Γιώργος εμφανίζεται ανίκανος να κουμαντάρει το καράβι που βυθίζεται, να λειτουργήσει στοιχειωδώς σαν μάνατζερ της παραπαίουσας κυβέρνησής του, να επιλύσει τα φαινόμενα παράλυσης και διάλυσης, να παρέμβει έστω πυροσβεστικά.

Παρακολουθεί ανήμπορος, αυτήν την εικόνα τουλάχιστον δίνει.

Η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο, δείχνει ότι δεν μαζεύεται με τίποτα.

Έμπειρα στελέχη και της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ ομολογούν ότι τέτοιος εξευτελισμός δεν έχει ξαναγίνει σε κυβέρνηση στο παρελθόν, όσες κρίσεις κι αν αντιμετώπιζαν. Ούτε ο Α. Παπανδρέου, ούτε ο Σημίτης, αλλά ούτε κι ο Μητσοτάκης ή ο Καραμανλής είχαν πέσει τόσο, ακόμα και σε βαθιές κρίσεις που αντιμετώπιζαν.

Συνεπώς το να μιλά κάποιος για σενάρια ανασχηματισμού ή εκλογών είναι το λιγότερο.

Είναι χαρακτηριστικά αυτά που λένε βουλευτές οι οποίοι απογοητευμένοι παρακολουθούν. Ακόμα και τις πολύ σκληρές δηλώσεις του Μίμη Ανδρουλάκη, με τις οποίες καταφέρθηκε εντελώς απαξιωτικά εναντίον του ανασχηματισμού, των συνεργατών του Γιώργου (π.χ. «ξεκατίνιασε» τον Γ. Ραγκούση), ακόμα και του ίδιου του πρωθυπουργού, τις υιοθετούν!

Και τονίζουν ότι τέτοιες δηλώσεις εκφράζουν τους πάντες και ότι αυτά συζητούν και οι βουλευτές μεταξύ τους!

Και μάλιστα επισημαίνουν ότι, ενώ δεν φοβούνται πως θα υπάρξουν διαρροές κατά την ψηφοφορία για το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα σταθερότητας, η κυβέρνηση πολύ δύσκολα πλέον μπορεί να σταθεί!

Αναβάθμιση Ρέππα…

Πολλοί καταλογίζουν στον Γιώργο ότι δεν υπάρχει επί των ημερών του στο Μαξίμου κανένα σοβαρό πολιτικό πρόσωπο, σε αντίθεση με το τι γινόταν πάντοτε με τους πρωθυπουργούς πριν απʼ αυτόν.

Όσες προσπάθειες στοιχειώδους συντονισμού έχει κάνει μέχρι σήμερα ο πρωθυπουργός, είτε με τον Παμπούκη, είτε με τον Πάγκαλο, είτε με τον Ραγκούση, απέτυχαν παταγωδώς.

Αντίστοιχα υπάρχουν εισηγήσεις να τοποθετηθεί επιτέλους ένα σοβαρό πολιτικό πρόσωπο σε ρόλο ουσιαστικού συντονιστή. Ένα πρόσωπο με ικανότητα να επιλύει ενδοκυβερνητικές κρίσεις.

Ένα κυβερνητικό στέλεχος που συζητείται για την ανάληψη ενός τέτοιου ρόλου είναι ο Δημ. Ρέππας.

Φαίνεται ότι αν ο πρωθυπουργός προχωρήσει σε ανασχηματισμό, ο Δημ. Ρέππας θα είναι ένα πρόσωπο-κλειδί, αναλαμβάνοντας είτε ρόλο συντονιστή των επικοινωνιακών της κυβέρνησης, που επίσης κρίνεται ότι βρίσκονται σε τραγική θέση, είτε έναν ευρύτερο συντονιστικό ρόλο.

Σε κάθε περίπτωση ο ανασχηματισμός θεωρείται ότι είναι πολύ κοντά, μετά την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος και λίγο πριν ή μετά το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Ιούνη.

Εκτός κι αν, επαναλαμβάνουμε, τον προλάβουν άλλες εξελίξεις, μη ελεγχόμενες, όπως αυτή των πρόωρων εκλογών.

Ένα ενδεχόμενο που εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να αποκλειστεί πια.

Όσο κι αν αποτελεί κοινή πεποίθηση ότι αν πάμε τώρα σε εκλογές αποκλείεται το ενδεχόμενο της αυτοδυναμίας και μάλιστα –σύμφωνα με εκτιμήσεις βουλευτών– το δεύτερο κόμμα δεν θα συγκεντρώσει πάνω από 80 βουλευτές.

Και εδώ αξίζει να συνυπολογίσουμε ότι υπέρ ενός τέτοιου σεναρίου, πρόωρων δηλαδή εκλογών και μάλιστα και με… υπόδειξη ημερομηνίας, της 19ης Ιούνη, τάσσονται και μέλη της οικογένειας του Γιώργου, ώστε, όπως τονίζουν, «να αποχωρήσει με αξιοπρέπεια και όχι ταπεινωμένος»!