Ρουσόπουλος και Παπακωνσταντίνου μιλούν για τα media

Δύο πρόσωπα με πρωταγωνιστικό ρόλο στα ΜΜΕ «μιλούν» σήμερα μέσα από τα κείμενά τους: ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου το 2009, ο οποίος σε ημερίδα του ΙΣΤΑΜΕ μιλούσε για τη γραμμή στα «δελτία των οκτώ» και τον μειωμένο ρόλο των εφημερίδων, και ο πρώην υπουργός Επικρατείας επί ΝΔ Θόδωρος Ρουσόπουλος, ο οποίος θεωρεί θετικές τις παρεμβάσεις του στο νομοθετικό πεδίο των ΜΜΕ, αναζητώντας ευθύνες σε επιχειρηματίες και δημοσιογράφους.
«Οι εφημερίδες δεν παίζουν ρόλο στην ενημέρωση!»
Η σημερινή κυβερνητική πολιτική στον χώρο των media μπορεί να εξηγηθεί ιστορικά. Ήδη από τις αρχές του 2009 τα σημερινά κυβερνητικά στελέχη που καθορίζουν την κεντρική πολιτική σκηνή είχαν συνολική άποψη απέναντι στα ΜΜΕ, κυρίως τα «παραδοσιακά». Ο νυν υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου τον Ιανουάριο του 2009, ως επικεφαλής του τομέα Επικοινωνίας του ΠΑΣΟΚ, περιέγραψε με αποκαλυπτικούς χαρακτηρισμούς τη θεώρηση της νέας ηγετικής ομάδας του κόμματος έναντι των media, στην ημερίδα του ΙΣΤΑΜΕ με θέμα «Οι εξελίξεις στον χώρο των ΜΜΕ – Νέα φαινόμενα και κοινωνική δυναμική».
Στην ομιλία του σημείωνε πως «οι εφημερίδες δεν παίζουν τον βασικό ρόλο στην ενημέρωση του μέσου έλληνα πολίτη, ασχέτως αν εμείς, που κινούμαστε σε ορισμένα τετράγωνα στην Αθήνα, πολλές φορές νομίζουμε ότι ένα παραπολιτικό έχει αλλάξει τη ζωή στην Ελλάδα». Εξαρχής ο Γ. Παπακωνσταντίνου έκανε διάκριση ανάμεσα στα «παραδοσιακά Μέσα», στα οποία βρίσκεται η «μυθολογία» περί «διαπλοκής», και τα «νέα Μέσα». Υποστήριζε ότι τα ΜΜΕ «δεν επηρεάζουν και δεν αλλάζουν συνειδήσεις» και οι πολίτες «δεν χειραγωγούνται», επειδή ο «κόσμος γνωρίζει πάρα πολύ καλά τι συμβαίνει, γνωρίζει τους επηρεασμούς, γνωρίζει τις θέσεις όσων μιλούν στα κανάλια, γνωρίζει τις επιχειρηματικές τους ιδιότητες». Αναλύοντας την ολοένα και μεγαλύτερη επιρροή που έχουν τα νέα Μέσα (μπλογκ, ιστοσελίδες και κοινωνικά δίκτυα), ο τότε υπεύθυνος γραφείου Τύπου του ΠΑΣΟΚ ανέφερε πως το κόμμα μοίρασε blackberry σε όλους τους πολιτικούς συντάκτες και τα στελέχη για να στέλνει άμεσα πληροφορίες.
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του είπε χαρακτηριστικά: «Για να κάνεις πολιτική δουλειά, δεν μπορείς να περιμένεις τη γραμμή να περάσει από τα δελτία των 8.00». Και φθάνοντας στο διά ταύτα, ο Γ. Παπακωνσταντίνου οριοθέτησε τη νέα πολιτική του ΠΑΣΟΚ έναντι των ΜΜΕ. Όχι περιοριστική και αυστηρή νομοθεσία, αλλά μόνο θεσμοθέτηση κανόνων, συμμετοχή του πολίτη, διαφάνεια χωρίς καμία διακριτή μεταχείριση χρήσης παραδοσιακών ή νέων Μέσων για παιχνίδι εξουσίας, τήρηση βασικών κανόνων ανταγωνισμού με συγκεκριμένους τρόπους, διεθνώς παραδεκτούς. Είχε μάλιστα «προβλέψει» και τις αντιδράσεις για τη νέα αυτή πολιτική, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Να είστε σίγουροι ότι όσο προχωράμε, το τοπίο κάθε άλλο παρά θα γίνεται απλό. Θα γίνεται πιο πολύπλοκο και οι σχέσεις θα γίνονται πιο υπόγειες»…
«Κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες – ημιμαθείς δημοσιογράφοι»
Μετά τις δηλώσεις του στο «Κ» της «Καθημερινής» για την πορεία του Αθήνα 9,84, ο Θόδωρος Ρουσόπουλος επιχειρεί τη δεύτερη παρέμβασή του, αυτήν τη φορά απαντώντας σε ερωτήσεις για την κρίση στα ΜΜΕ, από το εξειδικευμένο περιοδικό «Δίκαιο Μέσων Ενημέρωσης & Επικοινωνίας». Ο πρώην υπουργός θεωρεί πως οι νομοθετικές του παρεμβάσεις είχαν θετικό αποτέλεσμα. «Οι περισσότεροι επιχειρηματίες των Μέσων στην Ελλάδα προσδοκούσαν δάνειο από μια κρατική τράπεζα, κρατική διαφήμιση και κρατικές επιχορηγήσεις», δηλώνει ο πρώην υπουργός Επικρατείας. Οι δημοσιογράφοι, «ημιμαθείς, τηλεοπτικοί συνήθως, ηγήτορες της κοινής γνώμης, εκπαίδευσαν ημιμαθώς το κοινό και όλοι μαζί πλέουν ευτυχείς στη λίμνη της ανόητης και εύκολης καταγγελίας, της δήθεν δημοσιογραφίας, του δήθεν δημοκρατικού πλουραλισμού», τα οποία όμως για να συνεχίζουν, κραταιά επί χρόνια, μάλλον αποδίδουν επιχειρηματικά.
Κατά τον Θ. Ρουσόπουλο, «το πρόβλημα δεν είναι τόσο το περιεχόμενο των νόμων αλλά και το οξύ και χρονίζον διπλό μας έλλειμμα: αφενός στην εφαρμογή του νόμου και αφετέρου στην καλλιέργεια μιας μιντιακής μας παιδείας τόσο στους πομπούς και αναμεταδότες της πληροφορίας όσο και στους δέκτες της». Θεωρεί πως η άρση της κατοχής του 25% ενός τηλεοπτικού σταθμού έδωσε μια νέα ευκαιρία στις επιχειρήσεις των Μέσων να ξεφύγουν από ένα τριτοκοσμικό μοντέλο χρηματοδότησης, να εισρεύσουν ευρωπαϊκά κεφάλαια και να καταργηθούν οι αχυράνθρωποι.
«Το ίδιο βοήθησε», υποστηρίζει, «και η νομοθέτηση των κανόνων της ψηφιακής εποχής, οι χάρτες των ψηφιακών συχνοτήτων» κ.ά. Ανεξάρτητα από την κρίση, ο Θ. Ρουσόπουλος θεωρεί πως «σήμερα, σε ευρωπαϊκό πλέον επίπεδο, είναι αδήριτη η ανάγκη θεσμοθέτησης ρυθμιστικού πλαισίου για το διαδίκτυο».
Ποιοι θα επιβιώσουν στο ίντερνετ; Κατά τον Θ. Ρουσόπουλο, «θα επικρατήσουν δύο τύποι: οι παραδοσιακοί και πλούσιοι εκδότες αφενός, και οι έχοντες τρομερά ενδιαφέρουσες νέες ιδέες αφετέρου».