σελ. 2

3Έτσι όπως τα κατάφεραν οι ηγεμόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Ευρώπη δύσκολα θα έχει μέλλον. Από αλλού ξεκίνησε το όραμα της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας κι αλλού το πήγαν. Και το βλέπεις. Στην αρχή, μόλις ξέσπασε η οικονομική κρίση, αυτοί που αποφασίζουν έδωσαν την εξήγηση που τους βόλευε ότι έφταιγαν οι διεφθαρμένοι και τεμπέληδες Έλληνες, για να μην παραδεχθούν τις δικές τους ευθύνες. Η Ιρλανδία που ακολούθησε τους μπέρδεψε. Μετά ήρθε η σειρά της Πορτογαλίας, η Ισπανία είναι στο μεταίχμιο, η Ιταλία τρικλίζει.
Αλλά και άλλες χώρες έχουν προβλήματα. Επομένως, αλλού είναι το πρόβλημα. Λάθος δρόμο πήραν. Και επιβεβαιώνει αυτό που είπαμε παραπάνω. Από αλλού ξεκίνησε η ΕΕ και στην πορεία παραστράβωσε. Πρόσθετη απόδειξη η ανεργία που σαρώνει παντού. Στη Φινλανδία, όπου όλα δούλευαν πειθαρχημένα και το κοινωνικό κράτος και την ανάπτυξη τα ζηλεύαμε όλοι, έχει τώρα 700.000 που αγωνίζονται να επιβιώσουν οικονομικά! Στην Ιταλία και την Ισπανία εξαιτίας της ανεργίας μιλούν για μια χαμένη γενιά που δεν θα μπορεί να βρει δουλειά!
Από κει που θεωρούσαν όλοι την ΕΕ ευλογημένη και όλοι ήθελαν να μπουν στον «παράδεισο» και να φύγουν από την «κόλαση» και τη μιζέρια, τώρα σκοτεινιάζει… Και αν δεν παρθούν αποφάσεις, με τη σκέψη ότι απευθύνονται σε ανθρώπους ζωντανούς και όχι σε νούμερα, τότε δεν θα είναι έκπληξη να οδηγηθεί η ΕΕ σε διάλυση…
Ευχόμαστε να μη συμβεί. Αλλά και να μη διατηρηθεί με τη σημερινή της μορφή, αφού η ζωή απέδειξε ότι στήθηκε σε πήλινα πόδια…
3 Όταν θέλεις, έχεις όραμα, μπορείς. Τίποτε δεν είναι ακατόρθωτο. Για να πάει μπροστά η χώρα σου. Ο Τάσσος Παπαδόπουλος είναι η ζωντανή, πρόσφατη απόδειξη. Κατάφερε πολλά για την Κύπρο του. Το θυμίζει, με τις πασχαλιάτικες ευχές που μας έστειλε, ο βουλευτής του κόμματος του Τάσσου, του ΔΗΚΟ, Ζαχαρίας Κουλίας:
«Μια μέρα σαν κι αυτή “παρέλαβα κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο, δεν θα παραδώσω κοινότητα χωρίς δικαίωμα λόγου διεθνώς και σε αναζήτηση κηδεμόνος”.
Τάσσος Παπαδόπουλος
Ακριβώς 7 χρόνια από το εθνοσωτήριο δημοψήφισμα».
3Αρκετοί αναγνώστες, σχολιάζοντας τα πασχαλιάτικα «Θαρραλέα» με τον τίτλο «Ζητείται Ανάσταση», προχώρησαν πολύ πιο πέρα. «Ζητείται επανάσταση», είπαν. Και όχι απλώς ανάσταση. Προς άρση πάντως παρεξηγήσεων, διευκρίνιζαν: Μιλάμε για ειρηνική επανάσταση… Το θέμα είναι να επαναστατήσουμε από την… καθήλωση που μας βάλανε… Και νʼ αρχίσουμε να φωνάζουμε… Κι αν συνεχίζουν οι εξουσιαστές, κακό του κεφαλιού τους… Αυτοί θα χάσουν…
3Ένας Δον Κιχώτης της εποχής, ασυμβίβαστος, ενοχλητικός για τα κατεστημένα σʼ όλους τους χώρους, έντιμος και μαχητικός οραματιστής, πάντα κοντά στον ανώνυμο πολίτη, ο Πρόδρομος Μιχαηλίδης, έφυγε. Ικανοποιημένος ότι με τον εαυτό του ήταν εντάξει. Και αγωνίστηκε γιʼ αυτά που πίστευε. Καλοτάξιδος…