Παρά το ξεζούμισμα μισθών και συντάξεων το έλλειμμα μειώθηκε το 2010 μόλις 1%!

Το «κατάφερε» κι αυτό ο Γ. Παπανδρέου, μετά τις τόσες «μεταρρυθμίσεις» στον ενάμισι χρόνο της διακυβέρνησής του και αφού οδήγησε στη φτώχεια τον λαό και στα πρόθυρα της χρεοκοπίας τη χώρα. Η Ελλάδα να είναι στην Ευρωζώνη:
• Δεύτερη ως προς το μεγαλύτερο έλλειμμα (10,5%), με πρώτη την Ιρλανδία (32,4%). Πίσω από εμάς είναι η Ισπανία (9,2%) και η Πορτογαλία (9,1%).
• Πρώτη ως προς το δημόσιο χρέος (142,8%). Χρέος το οποίο ο Παπανδρέου αύξησε το 2010, σε σχέση με το 2009, κατά 15,7 ποσοστιαίες μονάδες! Πίσω μας είναι η Ιταλία (119%) και το Βέλγιο (96,8%). Με απλά λόγια η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου οδήγησε, για να μειώσει το έλλειμμα ελάχιστα σε πραγματικά μεγέθη, το δημόσιο χρέος στα 328,6 δισ. ευρώ!
Έτσι τώρα τα spread πήγαν στο ιστορικό υψηλό των 1.300 μονάδων βάσης, που αντιστοιχούν σε επιτόκιο δανεισμού πάνω από 15% για τα δεκαετή ομόλογα! Ουσιαστικά έχουμε πτώχευση. Ας πάμε τώρα πιο συγκεκριμένα στο έλλειμμα, για το οποίο τόσος λόγος έχει γίνει και για το οποίο ο Παπανδρέου οδήγησε τη χώρα στο Μνημόνιο, στην εκχώρηση της εθνικής μας κυριαρχίας, ουσιαστικά στην κατοχή.
1) Στόχος της κυβέρνησης ήταν από το 15,4% το 2009 να κατεβάσει το έλλειμμα το 2010 στο 9,4%. Η δε εκτίμηση της «τρόικας» ήταν το 9,6%. Αντʼ αυτού το έλλειμμα ανακοινώθηκε στο 10,5%.
2) Εδώ όμως χρειάζεται, ως προς την αποτίμηση της «επίδοσης» της κυβέρνησης, ιδιαίτερη προσοχή διότι –και πάντα σύμφωνα με τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους και της Eurostat– ισχύουν τα ακόλουθα:
α) Από το 15,4% του ελλείμματος του 2009 μόνο το 11,4% είναι διαρθρωτικό έλλειμμα, ήτοι έλλειμμα που προέκυψε από τις δαπάνες του προϋπολογισμού του 2009, όπως είχε ψηφιστεί από την κυβέρνηση Καραμανλή. Το υπόλοιπο περίπου 4% (δηλαδή 9,5 δισ. ευρώ κατά προσέγγιση) προέκυψε συγκυριακά, ήτοι μετά τις εκλογές του Οκτωβρίου του 2009, από δύο αιτίες, που δείχνουν την ανευθυνότητα της κυβέρνησης Παπανδρέου:
Πρώτον, από την αύξηση δαπανών, ήτοι από πρόσθετες –μη προϋπολογισμένες– δαπάνες παροχών για «εξόφληση» προεκλογικών υποσχέσεων.
Δεύτερον, από μείωση εσόδων, ήτοι από τη μετάθεση προϋπολογισμένων εσόδων από το 2009 στο 2010 (π.χ. σκάφη, ημιυπαίθριοι κ.λπ.) και πάλι για λόγους προεκλογικών «δεσμεύσεων».
β) Τούτο σημαίνει ότι η πραγματική «επίδοση» της κυβέρνησης Παπανδρέου ως προς τη μείωση του ελλείμματος κατά το 2010 κρίνεται με βάση το διαρθρωτικό –και όχι το συγκυριακό– έλλειμμα. Άρα το πραγματικό έλλειμμα του 2009, που ήταν περίπου 11,4% έγινε το 2010 μόλις 10,5%. Δηλαδή με τόσες θυσίες, τέτοιο «ξεζούμισμα» μισθών και συντάξεων –που οδήγησαν σε τέτοια πρωτοφανή ύφεση– το έλλειμμα μειώθηκε πραγματικά μόλις 1%!
γ) Αν μάλιστα έχει δίκιο ο Αλ. Παπαδόπουλος, ο οποίος μίλησε για πραγματικό έλλειμμα της τάξης του 13,5%, τότε το έλλειμμα όχι μόνο δεν μειώθηκε σε σχέση με το 2009, παρά τις τόσες θυσίες, αλλά αυξήθηκε και κατά 1% τουλάχιστον!
Πού πάει η Ευρώπη;
Βεβαίως την κατιούσα έχει πάρει όλη η Ευρωζώνη, με την ανεύθυνη νεοφιλελεύθερη –Σχολής του Σικάγο– πολιτική που έχει επιβάλει η Μέρκελ.
Αρκεί να επισημανθεί τούτο: Ο περίφημος στόχος του Συμφώνου Σταθερότητας για έλλειμμα κάτω του 3% επιτυγχάνεται, για το 2010, μόνον από δύο, ήσσονος σημασίας, χώρες και οικονομίες.
Συγκεκριμένα μόνον από το Λουξεμβούργο (1,7%) και τη Φινλανδία (2,5%). Ακόμη και η «κραταιά» Γερμανία της κ. Μέρκελ βρίσκεται πάνω από το ως άνω όριο, με 3,3%! Είναι νʼ απορεί κανείς: Δεν βλέπουν τη γενική καταστροφή ή την έχουν οργανώσει; Και για ποιον λόγο;