Ποια αναδιάρθρωση, κύριε Σημίτη;

Την πιο άκαιρη στιγμή διάλεξε ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης να θέσει θέμα αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους – καθότι την ίδια ώρα φουντώνουν τα σενάρια περί αναδιάρθρωσης διεθνώς είτε από εκτιμήσεις οικονομολόγων είτε από τις εκτιμήσεις των «αγορών», δηλαδή των «αγορών» που κερδοσκοπούν με τα ασφάλιστρα κινδύνου. Μάλιστα η παρέμβαση Σημίτη ήρθε ως συνέχεια της «συνέντευξης Σόιμπλε», που κακοποιήθηκε βάναυσα από τα ΜΜΕ και τα «δελτία των οκτώ» των ελληνικών καναλιών, αφού τον εμφάνισαν να κάνει λόγο για ενδεχόμενη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Για την ιστορία, να επισημάνουμε ότι ο γερμανός υπουργός Οικονομικών ουδέποτε μίλησε για αναδιάρθρωση, απλώς είπε ότι τον Ιούνιο θα γίνει η επανεκτίμηση της κατάστασης στις χώρες που έχουν υπαχθεί στον Μηχανισμό Στήριξης. Αυτά είπε ο άνθρωπος, τα αυτονόητα, καθότι κάθε τετράμηνο παγίως στην ΕΕ γίνεται η επανεκτίμηση και αναλόγως των συμπερασμάτων της αποφασίζεται από την ΕΕ αν χρειάζονται ή όχι πρόσθετες παρεμβάσεις. Άρα τα περί αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους δεν τα είπε ο Σόιμπλε, αλλά τα κατασκεύασαν τα ΜΜΕ.
•Έπειτα ο καθένας «ειδικός», τόσο εντός της χώρας όσο και διεθνώς, προτείνει ή βλέπει μια διαφορετική αναδιάρθρωση. Άλλος βλέπει αναδιάρθρωση με «κούρεμα», άλλος μόνο «επιμήκυνση αποπληρωμής παλαιών δανείων» κι άλλος επιλεκτική αναδιάρθρωση.
Όμως όλοι αυτοί που αναδιαρθρώνουν σεναριακά το ελληνικό χρέος δεν μας λένε τι θα απογίνουν οι ελληνικές τράπεζες και τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία εάν η χώρα κάνει αναδιάρθρωση χρέους – θα καταρρεύσουν ή όχι; Εκτός κι αν δεχτούμε την αφελή άποψη ότι θα μείνουν εκτός αναδιάρθρωσης! Κάτι τέτοιο όμως δεν θα το δεχθούν οι εταίροι μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να «κουρέψουμε» το χρέος που κατέχουν γερμανικές και γαλλικές τράπεζες και να μην πράξουμε το ίδιο για τις ελληνικές τράπεζες. Το ίδιο ισχύει και για τα ασφαλιστικά ταμεία, καθότι ασφαλιστικά ταμεία της Ευρώπης, όπως οι ολλανδοί δάσκαλοι και το ταμείο ασφάλισης μισθωτών της Νορβηγίας, κατέχουν ελληνικά ομόλογα. Διά ταύτα ο μόνος δρόμος είναι να συνεχιστεί η προσπάθεια μείωσης των ελλειμμάτων και κατόπιν οι εταίροι μας μπορούν ως επιβράβευση να μας δώσουν την επιμήκυνση του χρέους που κατέχουν.