Οι Μπράβοι* της Πολιτικής ή η Πολιτική των Μπράβων…

• Την εποχή του Δ. Βούλγαρη ή «Τζουμπέ», όταν οι περιώνυμοι «Τραμπούκοι» –η ονομασία οφείλεται στο ότι οι συγκεκριμένοι «συνοδοί» κρατούσαν και κάπνιζαν αρειμανίως, ώστε να γνωρίζονται μεταξύ τους, πούρα λαϊκής κατανάλωσης της γνωστής την εποχή εκείνη φίρμας «Τραμπούκο»– επιδίδονταν στην άγρια κακοποίηση των δυστροπούντων πολιτών στις επαγγελίες του υδραίου κοτζάμπαση…

• Των Επιστράτων της περιόδου του Εθνικού Διχασμού, που ξυλόδερναν, δολοφονούσαν, φυλάκιζαν τους «Βενιζελικούς», οι οποίοι αμφισβητούσαν τον «Κουμπάρο», τον τότε βασιλιά και γαμπρό του Κάιζερ, Κωνσταντίνο, την επιλογή του να ασκεί αντισυνταγματικώς την εξωτερική πολιτική της χώρας και να διατάσσει τμήματα του Στρατού (Δ’ Σώμα Στρατού) να αυτομολούν στους εχθρούς της τότε Ελλάδας, Βουλγάρους και Γερμανούς…

• Των «Ζηλωτών της Κερασέας» του Σταμάτη Μερκούρη, την περίοδο του Μεσοπολέμου, που επιφύλασσαν ειδική περιποίηση επί των κεφαλών των Δημοκρατικών Πολιτών, με τις ράβδους από κλώνους κερασέας, που χαρακτηρίζονται από πολλούς κόμπους ή ρόζους, ώστε να είναι πλέον αποτελεσματική η χρήση τους…

• Των «Εθνικοφρόνων» της μετεμφυλιακής περιόδου, που είχαν το απεριόριστο «δικαίωμα» ζωής και θανάτου επί διαπνεομένων από δημοκρατικές αντιλήψεις πολιτών…

• Των παρακρατικών οπαδών της «Καρφίτσας», του τέλους της δεκαετίας του 1950 και των αρχών της επόμενης δεκαετίας, που ανελάμβαναν ομού με τις αρχές Ασφαλείας να αποκαθάρουν τη χώρα από το «μίασμα των ΕΑΜοβουλγάρων»…

• Των θιασωτών του «τρικύκλου α λα Γκοτζαμάνη» που εφορμούσαν κατά των «αρνησιπάτριδων» οπαδών της Ειρήνης, με κορυφαίο «επίτευγμά» τους τη δολοφονία του βουλευτή της Αριστεράς Γρηγόρη Λαμπράκη…

• Των βασανιστών της Επταετίας των συνταγματαρχών (ΕΑΤ-ΕΣΑ, βασανιστές της «Έλλης», των ομογάλακτων της Μπουμπουλίνας κ.λπ.)…

Η άγρια κακοποίηση του εικοσάχρονου άνεργου νεαρού με πατέρα βαριά άρρωστο, και βεβαίως άνεργο, από τους «Μπράβους με τα λαμέ κοστούμια» του υπουργού και καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου, κ. Λοβέρδου, εξεγείρει κάθε Δημοκρατική Συνείδηση.

Η απορία πρώτη κάθε Δημοκρατικού Πολίτη, που παρακολούθησε σε ζωντανή μετάδοση τηλεοπτικώς τη βάναυση κακοποίηση του νεαρού (γροθιές των «Μπράβων με τα λαμέ κοστούμια» στο πρόσωπο και τις σιαγόνες του νεαρού – ανακριτική τακτική Γκεστάπο τους οδού Μέρλιν…), και μάλιστα με την προσθήκη μεσήλικος «κομματικού κυνός», χυδαϊστί «κομματόσκυλου», στη χορεία των βασανιστών, δεν διήγειρε άραγε τους θεματοφύλακες της Νομιμότητας, τις εισαγγελικές αρχές, να δρομολογήσουν μεν διώξεις κατά του νεαρού, αν βιοπράγησε, αλλά και κατά των «Μπράβων με τα λαμέ κοστούμια», που επιφύλαξαν στον εαυτό τους το «δικαίωμα» να αποδώσουν επί τόπου «δικαιοσύνη»;

Απορία δεύτερη κάθε Δημοκρατικού Πολίτη: Λειτουργεί σ’ αυτήν τη χώρα, κύριε Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, η Νομιμότητα; Ή αναγορεύουν τον εαυτό τους οι «Μπράβοι με τα λαμέ κοστούμια», υπό τις ευλογίες της Εξουσίας, και δη ενός καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου, Δικαστική Εξουσία και απονέμουν τη «δικαιοσύνη της γροθιάς»;

Απορία τρίτη κάθε Δημοκρατικού Πολίτη: Ο κ. Λοβέρδος, ο οποίος επαίρεται και για τον τίτλο του του καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου, τι έχει να αντιλέξει στους Νομοδιδασκάλους του, καθηγητές Γ. Κασιμάτη, Κ. Μπέη και Κ. Χρυσόγονο, που κατήγγειλαν την κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου του Γ’, της οποίας διακεκριμένο μέλος αποτελεί και ο ίδιος, για Συνταγματικό Πραξικόπημα;

Απορία τετάρτη: Ο κύριος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο κ. Κάρολος Παπούλιας, που έχει ορκισθεί να διαφυλάττει και να τηρεί το Σύνταγμα, «νομιμοποιεί» με την υπογραφή του το Συνταγματικό Πραξικόπημα του κ. Γ. Παπανδρέου του Γ’ και τηρεί αιδήμονα σιωπή στην εξέγερση επαϊόντων και κοινής γνώμης;

Ο κ. Παπούλιας, ο οποίος συχνάκις επικαλείται την αρχαιοελληνική δημοκρατική σκέψη, απολησμονεί, ίσως, και την τρομερή ετυμηγορία αυτής της Σκέψης:

• «Προς γαρ το τελευταίον εκβάν έκαστον των προϋπαρξάντων κρίνεται…».

– Χαίρε, φέρελπι «Συνταγματολόγε»… Δεν είναι η τελευταία φορά που ταράττεις στον αιώνιο ύπνο του τον αείμνηστο Μέγα Δάσκαλο του Συνταγματικού Δικαίου, Αριστόβουλο Μάνεση…

* Μπράβος = Παλικαράς, σωματοφύλακας. Μισθωτός θορυβοποιός ο οποίος δρα για λογαριασμό του «αφεντικού» του.