Μνήμες θλιβερές
Σαράντα τέσσερα χρόνια. Απρίλιος 1967. Οι βουλευτικές εκλογές έχουν προκηρυχθεί για την 28η Μαΐου. Ξημερώματα 21ης Απριλίου ξεσπάει το στρατιωτικό πραξικόπημα. Επτά χρόνια καταπάτησης της Δημοκρατίας και χωρίς φραγμό παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Κατάργηση στοιχειωδών ελευθεριών, φυλακές, εξορίες, κυπριακή τραγωδία.
Μαρτυρίες πολλές και αδιάψευστες.
Η χούντα τελικά καταρρέει στις 24 Ιουλίου του ʼ74 μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο.
Ενενήντα έξι χρόνια πριν, την 24η Απριλίου του 1915, αρχίζει μια από τις πρώτες σύγχρονες γενοκτονίες, η Αρμενική γενοκτονία. Στο σύνολο σφαγιάστηκαν, σύμφωνα με διάφορες πηγές, ενάμισι εκατομμύριο άνθρωποι. Ο όρος γενοκτονία διαμορφώθηκε για πρώτη φορά λίγο πριν από τη Δίκη της Νυρεμβέργης.
Επτά χρόνια πριν, στις 24 Απριλίου 2004, ο κυπριακός λαός απορρίπτει το Σχέδιο Ανάν με υψηλό ποσοστό στο δημοψήφισμα. Το σχέδιο απέκλειε μια δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού. Το αντίθετο μάλιστα. Οδηγούσε στην κατάλυση του κυπριακού κράτους. Οι «Κασσάνδρες» που διαλαλούσαν ότι η Κύπρος θα αποκλειόταν από την ευρωπαϊκή οικογένεια, διαψεύσθηκαν. Λίγες μόνο εβδομάδες μετά το συντριπτικό «ΟΧΙ» στο Σχέδιο Ανάν η Κύπρος έγινε πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
2011, επτά χρόνια μετά, η Κύπρος παραμένει διαιρεμένη. Οι προβλέψεις δεν είναι αισιόδοξες. Η τουρκική αδιαλλαξία συνεχίζεται. Οι απευθείας διαπραγματεύσεις είναι στάσιμες, το αδιέξοδο προφανές.
Οι οδυνηρές μέρες του απριλιανού σκοταδισμού, που οι συνταγματάρχες επέβαλαν, πέρασαν. Η εφιαλτική όμως ανάμνηση της δικτατορίας παραμένει. Η γενοκτονία των Αρμενίων εξακολουθεί να συντηρεί μνήμες αποτροπιασμού.
Και τα δυο αυτά γεγονότα αποτελούν παρελθόν, ανεξίτηλα όμως γραμμένο στη συλλογική μνήμη.
Το κυπριακό πρόβλημα παραμένει. Ο κυπριακός λαός συνεχίζει να υφίσταται τις συνέπειες της εισβολής, προσδοκώντας το χαρμόσυνο μήνυμα της Ανάστασης.
Οι θλιβερές επέτειοι συμπίπτουν φέτος με τη Μεγάλη Εβδομάδα. Εβδομάδα Παθών για τον ελληνικό λαό, που άγνωστο είναι αν θα βγει από το τέλμα. Χρέος, δάνεια, ύφεση, Μνημόνια, ανεργία είναι οι κυριαρχούσες πλέον λέξεις στη ζωή των Ελλήνων που λυτρωτικά και αυτός προσδοκά, περισσότερο από ποτέ, το σωτήριο μήνυμα της Ανάστασης.