Το μέλλον στην τύχη
Με το προτεινόμενο σχέδιο νόμου για τη «ρύθμιση της αγοράς παιγνίων» αποκαθίσταται η αδικία. Κατά το «αφέντες, δούλοι, βαράγαν ούλοι», τώρα πια θα (μας) τα παίρνουν ούλοι! Μακρυχέρηδες και κουλοχέρηδες.
Όποιος προλάβει! Από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη και από το κακό στο χειρότερο. Κάτι λίγα που (μας) έμειναν είναι βέβαιο πως γρήγορα και αυτά θα βρούνε… την τύχη τους!
Από την ημέρα που το υπουργείο Οικονομικών έκανε γνωστά τα σχέδιά του, για την απελευθέρωση του ηλεκτρονικού τζόγου, ένας άλλος αέρας πνέει στην αγορά. Άνεμος αισιοδοξίας για μια καλύτερη τύχη όλων μας.
Τώρα, μάλιστα! Μπορούμε ν’ ατενίζουμε το μέλλον με άλλο μάτι. Κάπου εκεί στο βάθος του τούνελ υπάρχει ένα φωτάκι… ένα φρουτάκι. Τι λέω, χιλιάδες φρουτάκια. Τόσα που θα γεμίσουν τις γειτονιές και θα κάνουν την καρδιά μας περιβόλι!
Τώρα όλοι έχουν έναν λόγο να μακαρίζουν την τύχη τους.
Η κυβέρνηση, που ελπίζει να εισπράξει 700 εκατομμύρια ευρώ…
Οι δανειστές μας, που ελπίζουν να πάρουν πίσω ένα μέρος από τα λάφυρα…
Η αντιπολίτευση, που ελπίζει ότι θα το χάσει κι αυτό το στοίχημα η κυβέρνηση…
Κι ο Ευτύχης, ένας απλός πολίτης, που ελπίζει… για να ελπίζει! Στο κάτω κάτω η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, έστω και όταν παίρνει μαζί της και το τελευταίο ευρώ. Αυτό το ευρώ, το μικρό-το μέγα, είναι εν τέλει και το μεγάλο διακύβευμα. Γι’ αυτό χαλάει ο κόσμος. Γι’ αυτό σου την έχουν στημένη παντού. Στην εφορία, στο Μετρό, στο φαρμακείο, στο νοσοκομείο, στο σούπερ μάρκετ, στο φαγάδικο, στο βενζινάδικο… Τώρα και στη γειτονιά σας (όπως λέει και το σλόγκαν).
Φρουτάκια σε κάθε γειτονιά, για κάθε πικραμένο κι απελπισμένο. Ο Ευτύχης, που λέγαμε, τα περιμένει πώς και πώς.
– Επιτέλους, μου είπε, να ένα δίκαιο μέτρο για μας τους νέους.
– Πού το βλέπεις το δίκαιο; τόλμησα να τον ρωτήσω.
– Μα είναι το μόνο μέτρο που δίνει στους νέους μια προοπτική για το μέλλον. Μια ευκαιρία.
– Ευκαιρία το λες, εσύ, αυτό;
– Όταν ψάχνεις για δουλειά και σου κλείνουν κατάμουτρα την πόρτα, οι μόνες που σου ανοίγουν διάπλατα την πόρτα είναι η καφετέρια, το καφενείο, το μπαρ και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια.
– Ε, και πού την είδες την ευκαιρία;
– Στον τζόγο. Μία στις τόσες να κερδίσεις.
– Κι άλλες τόσες να χάσεις, συμπλήρωσα.
– Τι είχαμε, τι χάσαμε! μου είπε και συνέχισε: Σημασία έχει ότι με τα φρουτάκια και το ηλεκτρονικό στοίχημα κάποιος κερδίζει στα σίγουρα.
– Αν εννοείς το κράτος, κάτι είναι κι αυτό.
– Σιγά μην κερδίσει το κράτος.
– Αμ ποιος θα κερδίσει;
– Η… «τρόικα», φυσικά!
– Πώς το ξέρεις; ρώτησα με απορία κι ο Ευτύχης, δίχως δεύτερη σκέψη, μου πέταξε:
– Πάμε στοίχημα;
Τελικά, λέτε να κερδίσει ο ΟΠΑΠ και οι άλλοι «μνηστήρες»;