ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΚΟΜΜΑ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ, ΔΗΛΩΣΕ Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ!
Μπροστά σʼ ένα υψηλού επιπέδου ακροατήριο, με πολιτικούς νυν και πρώην, προσωπικότητες της οικονομικής και επιχειρηματικής κοινότητας, διπλωμάτες κ.ά., με τον Αρχιεπίσκοπο παρόντα, με τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη, ο κ. Βενιζέλος τόνισε με κατηγορηματικό τρόπο ότι «χρειάζεται μια κινηματική προσέγγιση των ζητημάτων», και «άλλο κόμμα»!
Οι καίριες επισημάνσεις του κ. Βενιζέλου, που προκάλεσαν αίσθηση και σχολιάστηκαν, ήταν συγκεκριμένα:
«• Ο κινηματικός χαρακτήρας των κρίσιμων εξελίξεων είναι ένα κόκκινο νήμα που διέπει την ανάλυση του Γιώργου Ρωμαίου στους δύο αυτούς τόμους του βιβλίου του.
• Χρειάζεται να μιλήσουμε με πολύ θαρραλέο τρόπο για άλλο κόμμα, το οποίο θα μας επιτρέψει να αντιμετωπίσουμε τις απαιτήσεις της κοινωνίας και να μιλήσουμε φυσικά για μια άλλη αντίληψη για την εθνική ενότητα, για μια άλλη αντίληψη για αυτό που λέγεται πολιτική συναίνεση και συνευθύνη, να μιλήσουμε με όρους οι οποίοι δεν είναι τυπικοί, αλλά είναι ουσιαστικοί, είναι όροι μεταπλειοψηφικοί(!).
• Δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν αυτά τα ζητήματα με τον συμβατικό τρόπο, ενώ έχουν διαστάσεις πυρηνικού χαρακτήρα, για να θυμίσω αυτό που ζει η ανθρωπότητα μετά τις εξελίξεις στην Ιαπωνία. Όλα αυτά είναι εφικτά, αρκεί να γίνουν με συνειδητό και οργανωμένο τρόπο, αρκεί ο πολίτης να έχει συνείδηση της δικής του ατομικής ευθύνης.
• Χρειάζεται να δούμε τώρα εάν μπορεί να υπάρξει ένας πολίτης πολύ πιο απαιτητικός, ένας πολίτης πολύ πιο ενεργός, ένας πολίτης που να αξιώσει τη συμμετοχή του σε όλη την αναγέννηση, την ανόρθωση, για να μιλήσω με όρους του 1909-1910, μετά το Γουδί και την περίοδο της δημιουργίας της πρώτης κυβέρνησης του Ελευθερίου Βενιζέλου.
Άρα, λοιπόν, το κοινοβουλευτικό σύστημα είναι ο μοχλός των εξελίξεων που οδήγησαν στην Ελλάδα του 21ου αιώνα. Η μεταπολίτευση είναι η καλύτερη περίοδος, είναι η καλύτερη 35ετία της χώρας, αυτή που θα έπρεπε κανονικά να τη χρησιμοποιήσουμε για να υπολογίσουμε τα συντάξιμα χρόνια της, αν θέλαμε να έχουμε το καλύτερο αποτέλεσμα από όλα τα χρόνια της ιστορίας του νέου ελληνικού κράτους.
Και επειδή ποτέ δεν πρέπει να σταματάμε στην περιγραφή της κρίσης και ποτέ δεν πρέπει να υψώνουμε μπροστά μας ένα αδιέξοδο, αλλά πρέπει πάντα να δίνουμε έναν τόνο αισιοδοξίας και προοπτικής, θα έλεγα ότι αυτή η προοπτική βρίσκεται στην αναθεώρηση του κομματικού φαινόμενου και σʼ αυτήν τη μετα-αντιπροσωπευτική θεώρηση των πραγμάτων που θα μας επιτρέπει να ξαναβρούμε το κομμένο νήμα της αντιπροσώπευσης και της νομιμοποίησης».
Λίγο πριν, ο κ. Βενιζέλος είχε διερωτηθεί εάν αυτή η περιβόητη νέα μεταπολίτευση, για την οποία όλοι μιλούν, θα είναι μια δημοκρατική κοινοβουλευτική, πολιτικά διαφανής, νομιμοποιημένη κίνηση προς τα μπρος και όχι μια διαλυτική, αυτο-υπονομευτική κατάσταση που θα μας θυμίσει την περίοδο αμέσως μετά τη δολοφονία του Κυβερνήτη, την περίοδο της λεγόμενης αναρχίας. «Η απάντησή μου είναι αναγκαστικά αισιόδοξη», κατέληξε.